Budniak Józef: Różnice pomiędzy wersjami

Z e-ncyklopedia
(dr)
 
(Nie pokazano 1 pośredniej wersji utworzonej przez tego samego użytkownika)
Linia 1: Linia 1:
==ks. Józef Budniak (1952–)==
==Budniak Józef (1952-)==
[[Plik:Budniak Jozef.jpg|left|thumb|150px]]
[[Plik:Budniak Jozef.jpg|left|thumb|150px]]
Urodził się 16 marca 1952 w Cieszynie. Po ukończeniu szkoły podstawowej (1966) oraz Technikum Mechaniczno-Elektrycznego w Cieszynie (1971), w latach 1971–1974 odbył studia na Wydziale Mechaniczno-Technologicznym Politechniki Śląskiej w Gliwicach. Następnie studiował w WŚSD i na PWT w Krakowie, gdzie w 1979 uzyskał tytuł magistra teologii w zakresie historii Kościoła (Tło historyczne męczeństwa bł. Jana Sarkandra). Odbył dwuletni staż seminaryjny jako katecheta w parafii w Jaworzynce na Śląsku Cieszyńskim. W 1980 przyjął święcenia diakonatu, a w 1981 święcenia kapłańskie z rąk bp. Herberta Bednorza. W latach 1979–1984 podjął studia licencjacko-doktoranckie na Wydziale Nauk Społecznych UŚ w Katowicach. Pracował jako wikariusz w parafiach w Katowicach-Brynowie (1981–1985) oraz w Rudzie Śląskiej (1985–1989). W latach 1989–2004 był proboszczem parafii pw. św. Jana Chrzciciela w Brennej.  
Urodził się 16 marca 1952 w Cieszynie. Po ukończeniu szkoły podstawowej (1966) oraz Technikum Mechaniczno-Elektrycznego w Cieszynie (1971), w latach 1971–1974 odbył studia na Wydziale Mechaniczno-Technologicznym Politechniki Śląskiej w Gliwicach. Następnie studiował w [[Śląskie Seminarium Duchowne|Wyższym Śląskim Seminarium Duchownym]] i na Papieskim Wydziale Teologicznym w Krakowie, gdzie w 1979 roku uzyskał tytuł magistra teologii w zakresie historii Kościoła na podstawie pracy: '' Tło historyczne męczeństwa bł. Jana Sarkandra''. Odbył dwuletni staż seminaryjny jako katecheta w parafii w Jaworzynce na Śląsku Cieszyńskim. W 1980 roku przyjął święcenia diakonatu, a w 1981 roku święcenia kapłańskie z rąk [[Bednorz Herbert|bp. Herberta Bednorza]]. W latach 1979–1984 podjął studia licencjacko-doktoranckie na Wydziale Nauk Społecznych UŚ w Katowicach. Pracował jako wikariusz w parafiach w Katowicach-Brynowie (1981–1985) oraz w Rudzie Śląskiej (1985–1989). W latach 1989–2004 był proboszczem [[Parafia św. Jana Chrzciciela w Brennej|parafii św. Jana Chrzciciela w Brennej]] (obecnie [[diecezja bielsko-żywiecka]]).  


W 1994 obronił rozprawę doktorską (Duchowość chrześcijańska i tło religijno-społeczne działalności Jana Sarkandra, prom. Czesław Głombik), uzyskując stopień naukowy doktora nauk humanistycznych w zakresie historii filozofii. W 1996 został pracownikiem naukowo-dydaktycznym UŚ. Prowadził zajęcia w Filii UŚ na Wydziale Pedagogiczno-Artystycznym w Cieszynie na specjalności: edukacja religijna o profilu katolickim i ewangelickim. W 2002 otrzymał stopień doktora habilitowanego nauk teologicznych w zakresie teologii ekumenicznej (Ekumenizm jutra na przykładzie Śląska Cieszyńskiego. Studium historyczno-pastoralne). W 2004 został zatrudniony na stanowisku profesora nadzwyczajnego na WT UŚ w Katowicach. Tytuł naukowy profesora nauk teologicznych uzyskał w 2011. Od 2012 jest członkiem senatu UŚ w Katowicach. Ponadto w latach 2002–2006 był przewodniczącym Komisji ds. Stosunków Polsko-Czeskich i Polsko-Słowackich PAN (Oddział w Katowicach).  
W 1994 obronił rozprawę doktorską: '' Duchowość chrześcijańska i tło religijno-społeczne działalności Jana Sarkandra'' (promotor Czesław Głombik), uzyskując stopień naukowy doktora nauk humanistycznych w zakresie historii filozofii. W 1996 roku został pracownikiem naukowo-dydaktycznym UŚ. Prowadził zajęcia w Filii UŚ na Wydziale Pedagogiczno-Artystycznym w Cieszynie na specjalności: edukacja religijna o profilu katolickim i ewangelickim. W 2002 roku otrzymał stopień doktora habilitowanego nauk teologicznych w zakresie teologii ekumenicznej (''Ekumenizm jutra na przykładzie Śląska Cieszyńskiego. Studium historyczno-pastoralne''). W 2004 roku został zatrudniony na stanowisku profesora nadzwyczajnego na [[Wydział Teologiczny Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach|Wydziale Teologicznym UŚ w Katowicach]]. Tytuł naukowy profesora nauk teologicznych uzyskał w 2011 roku. Od 2012 roku jest członkiem senatu UŚ w Katowicach. Ponadto w latach 2002–2006 był przewodniczącym Komisji ds. Stosunków Polsko-Czeskich i Polsko-Słowackich PAN (Oddział w Katowicach).  


W latach 1992–2000 był prezydentem Międzynarodowej Wspólnoty Ekumenicznej – Region Polski. W latach 2004–2008 był kierownikiem Zakładu Teologii Ekumenicznej. Organizował sympozja naukowe i otwarte seminaria dyskusyjne poświęcone problematyce ekumenicznej. Zapraszał na uniwersytet z wykładami oraz referatami profesorów krajowych i zagranicznych, reprezentujących rozmaite środowiska teologiczne i ekumeniczne. Problematyka ekumeniczna była przedmiotem jego wykładów, wygłaszanych referatów oraz publikacji naukowych i popularnonaukowych. W 1997 i 2007 był delegatem KEP na Zgromadzenie Ekumeniczne Kościołów Europy (Graz i Sibiu). Dwukrotnie (1996 i 2010) prowadził wraz z księdzem ewangelickim rekolekcje ekumeniczne w Laskach k. Warszawy. Jako proboszcz parafii w Brennej (1989–2004) prowadził szeroką działalność duszpasterską o charakterze ekumenicznym zarówno na płaszczyźnie duchowej, jak i praktycznej. Wraz z proboszczem ewangelicko-augsburskim, dla przykładu, w parafii odwiedzali co roku małżeństwa i rodziny o różnej przynależności wyznaniowej. W 1990 zorganizował dożynki ekumeniczne, w 2002 – międzynarodowe nabożeństwo ekumeniczne o pokój na całym świecie z udziałem biskupów różnych wyznań z Polski i Republiki Czeskiej. Do stałych punktów działalności duszpasterskiej należały ekumeniczne koncerty chórów w okresie Bożego Narodzenia. Od 1992 jest referentem ds. ekumenizmu w diecezji bielsko-żywieckiej, od 1998 – wykładowcą ekumenizmu na UŚ i w WSD Ojców Franciszkanów w Katowicach, a od 2012 – przewodniczącym Stowarzyszenia Teologów Ekumenistów. Od 2014 jest członkiem Zespołu ds. Dialogu ze Wspólnotą Kościelną Ewangelicko-Augsburską. Wchodzi w skład kilku komitetów redakcyjnych i rad naukowych, m.in. „Studia Oecumenica”, „Gdański Rocznik Ewangelicki”, „Rocznik Teologiczny” (Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie).
W latach 1992–2000 był prezydentem Międzynarodowej Wspólnoty Ekumenicznej – Region Polski. W latach 2004–2008 był kierownikiem Zakładu Teologii Ekumenicznej. Organizował sympozja naukowe i otwarte seminaria dyskusyjne poświęcone problematyce ekumenicznej. Zapraszał na uniwersytet z wykładami oraz referatami profesorów krajowych i zagranicznych, reprezentujących rozmaite środowiska teologiczne i ekumeniczne. Problematyka ekumeniczna była przedmiotem jego wykładów, wygłaszanych referatów oraz publikacji naukowych i popularnonaukowych. W 1997 i 2007 roku był delegatem [[Konferencja Episkopatu Polski|KEP]] na Zgromadzenie Ekumeniczne Kościołów Europy (Graz i Sibiu). Dwukrotnie (1996 i 2010) prowadził wraz z księdzem ewangelickim rekolekcje ekumeniczne w Laskach k. Warszawy. Jako proboszcz parafii w Brennej (1989–2004) prowadził szeroką działalność duszpasterską o charakterze ekumenicznym zarówno na płaszczyźnie duchowej, jak i praktycznej. Wraz z proboszczem ewangelicko-augsburskim, dla przykładu, w parafii odwiedzali co roku małżeństwa i rodziny o różnej przynależności wyznaniowej. W 1990 roku  zorganizował dożynki ekumeniczne, w 2002 roku – międzynarodowe nabożeństwo ekumeniczne o pokój na całym świecie z udziałem biskupów różnych wyznań z Polski i Republiki Czeskiej. Do stałych punktów działalności duszpasterskiej należały ekumeniczne koncerty chórów w okresie [[Boże Narodzenie|Bożego Narodzenia]]. Od 1992 roku jest referentem ds. ekumenizmu w diecezji bielsko-żywieckiej, od 1998 roku – wykładowcą ekumenizmu na UŚ i w [[Wyższe Seminarium Duchowne OO. Franciszkanów w Panewnikach|Wyższym Seminarium Duchownym OO. Franciszkanów w Panewnikach]], a od 2012 roku – przewodniczącym Stowarzyszenia Teologów Ekumenistów. Od 2014 roku jest członkiem Zespołu ds. Dialogu ze Wspólnotą Kościelną Ewangelicko-Augsburską. Wchodzi w skład kilku komitetów redakcyjnych i rad naukowych, m.in. „Studia Oecumenica”, „Gdański Rocznik Ewangelicki”, „Rocznik Teologiczny” (Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie).
*[[Budniak Józef - bibliografia|Bibliografia podmiotowa]]
 
==Patrz:==
[[Budniak Józef - bibliografia|Bibliografia podmiotowa]]
==Bibliografia==
==Bibliografia==
Informacje przekazane przez ks. J. Budniaka
Informacje przekazane przez ks. J. Budniaka.
{{Noty biograficzne}}
[[Kategoria:Biografie - B]]
[[Kategoria:Biografie - B]]
[[Kategoria:Teologia ekumeniczna]]
[[Kategoria:Teologia ekumeniczna]]

Aktualna wersja na dzień 23:33, 25 lut 2021

Budniak Józef (1952-)

Budniak Jozef.jpg

Urodził się 16 marca 1952 w Cieszynie. Po ukończeniu szkoły podstawowej (1966) oraz Technikum Mechaniczno-Elektrycznego w Cieszynie (1971), w latach 1971–1974 odbył studia na Wydziale Mechaniczno-Technologicznym Politechniki Śląskiej w Gliwicach. Następnie studiował w Wyższym Śląskim Seminarium Duchownym i na Papieskim Wydziale Teologicznym w Krakowie, gdzie w 1979 roku uzyskał tytuł magistra teologii w zakresie historii Kościoła na podstawie pracy: Tło historyczne męczeństwa bł. Jana Sarkandra. Odbył dwuletni staż seminaryjny jako katecheta w parafii w Jaworzynce na Śląsku Cieszyńskim. W 1980 roku przyjął święcenia diakonatu, a w 1981 roku święcenia kapłańskie z rąk bp. Herberta Bednorza. W latach 1979–1984 podjął studia licencjacko-doktoranckie na Wydziale Nauk Społecznych UŚ w Katowicach. Pracował jako wikariusz w parafiach w Katowicach-Brynowie (1981–1985) oraz w Rudzie Śląskiej (1985–1989). W latach 1989–2004 był proboszczem parafii św. Jana Chrzciciela w Brennej (obecnie diecezja bielsko-żywiecka).

W 1994 obronił rozprawę doktorską: Duchowość chrześcijańska i tło religijno-społeczne działalności Jana Sarkandra (promotor Czesław Głombik), uzyskując stopień naukowy doktora nauk humanistycznych w zakresie historii filozofii. W 1996 roku został pracownikiem naukowo-dydaktycznym UŚ. Prowadził zajęcia w Filii UŚ na Wydziale Pedagogiczno-Artystycznym w Cieszynie na specjalności: edukacja religijna o profilu katolickim i ewangelickim. W 2002 roku otrzymał stopień doktora habilitowanego nauk teologicznych w zakresie teologii ekumenicznej (Ekumenizm jutra na przykładzie Śląska Cieszyńskiego. Studium historyczno-pastoralne). W 2004 roku został zatrudniony na stanowisku profesora nadzwyczajnego na Wydziale Teologicznym UŚ w Katowicach. Tytuł naukowy profesora nauk teologicznych uzyskał w 2011 roku. Od 2012 roku jest członkiem senatu UŚ w Katowicach. Ponadto w latach 2002–2006 był przewodniczącym Komisji ds. Stosunków Polsko-Czeskich i Polsko-Słowackich PAN (Oddział w Katowicach).

W latach 1992–2000 był prezydentem Międzynarodowej Wspólnoty Ekumenicznej – Region Polski. W latach 2004–2008 był kierownikiem Zakładu Teologii Ekumenicznej. Organizował sympozja naukowe i otwarte seminaria dyskusyjne poświęcone problematyce ekumenicznej. Zapraszał na uniwersytet z wykładami oraz referatami profesorów krajowych i zagranicznych, reprezentujących rozmaite środowiska teologiczne i ekumeniczne. Problematyka ekumeniczna była przedmiotem jego wykładów, wygłaszanych referatów oraz publikacji naukowych i popularnonaukowych. W 1997 i 2007 roku był delegatem KEP na Zgromadzenie Ekumeniczne Kościołów Europy (Graz i Sibiu). Dwukrotnie (1996 i 2010) prowadził wraz z księdzem ewangelickim rekolekcje ekumeniczne w Laskach k. Warszawy. Jako proboszcz parafii w Brennej (1989–2004) prowadził szeroką działalność duszpasterską o charakterze ekumenicznym zarówno na płaszczyźnie duchowej, jak i praktycznej. Wraz z proboszczem ewangelicko-augsburskim, dla przykładu, w parafii odwiedzali co roku małżeństwa i rodziny o różnej przynależności wyznaniowej. W 1990 roku zorganizował dożynki ekumeniczne, w 2002 roku – międzynarodowe nabożeństwo ekumeniczne o pokój na całym świecie z udziałem biskupów różnych wyznań z Polski i Republiki Czeskiej. Do stałych punktów działalności duszpasterskiej należały ekumeniczne koncerty chórów w okresie Bożego Narodzenia. Od 1992 roku jest referentem ds. ekumenizmu w diecezji bielsko-żywieckiej, od 1998 roku – wykładowcą ekumenizmu na UŚ i w Wyższym Seminarium Duchownym OO. Franciszkanów w Panewnikach, a od 2012 roku – przewodniczącym Stowarzyszenia Teologów Ekumenistów. Od 2014 roku jest członkiem Zespołu ds. Dialogu ze Wspólnotą Kościelną Ewangelicko-Augsburską. Wchodzi w skład kilku komitetów redakcyjnych i rad naukowych, m.in. „Studia Oecumenica”, „Gdański Rocznik Ewangelicki”, „Rocznik Teologiczny” (Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie).

Patrz:

Bibliografia podmiotowa

Bibliografia

Informacje przekazane przez ks. J. Budniaka.