Buchcik Antoni

Buchcik Antoni SVD (1911-1985)

Urodził się 3 lipca 1911 w Makoszowach. W 1924 roku rozpoczął naukę w szkole prowadzonej przez werbistów w Rybniku. W okresie 1925-1930 przeszedł na sześć lat do Górnej Grupy. Ostatnie dwa lata (1930-1932) spędził w Rybniku, gdzie w 1932 roku złożył maturę państwową, w latach 1932-1935 odbył studia filozoficzne w St. Gabriel, potem (1935-39) studia teologiczne na Gregorianum w Rzymie. Skierowanie misyjne otrzymał do Chin. W 1939 roku przyjechał do Polski pożegnać się z rodziną. Pod koniec sierpnia razem z o. Puchałą przyjechał do Górnej Grupy. Tu zastał go wybuch wojny. Uciekając przez Warszawę, Mińsk Mazowiecki, dostał się do Pińska i Wiczówki, a stamtąd powrócił do Makoszów i 3 października 1939 dotarł do Rybnika. Przebywał tam do Bożego Narodzenia. Ponieważ dalszy pobyt stawał się coraz niebezpieczniejszy podejmował próby ucieczki. Dzięki uprzejmości niemieckiego urzędnika otrzymał niemiecką wizę do polskiego paszportu. 15 grudnia 1940 opuścił Makoszowy i przez Berlin i St. Augustin przedostał się do Rzymu, a stamtąd do Szanghaju. Tutaj uczył się przez 8 miesięcy języka chińskiego. Pracował w Wenshang, potem przeszedł do Kwankiao.

Niedługo dane było mu pracować w duszpasterstwie, które uważał za swoje powołanie. Od października 1944 roku pracował w Tsining w europejsko-chińskiej szkole średniej jako muzyk. Uchodząc w 1949 roku przed wojskami ludowymi, szedł pieszo całymi dniami do następnej prowincji, do miasta Suchow (Sudżoł). Stąd samolotem leciał do Nankinu, potem dalej do Szanghaju, a stamtąd do Manili już okrętem. Na wyspie Tu-Ba-Bao zastępował o. Fontannę. W lipcu 1949 udał się statkiem towarowym do USA, do San Francisco i do Chicago. W styczniu 1950 roku został mianowany wikariuszem w parafii MB Łaskawej. Mając możność podjęcia studiów, zapisał się na De Paul University of Chicago na wydział pedagogiczny. W 1952 roku uzyskawszy tytuł magistra, przeszedł na University of Chicago i w 1955 roku uzyskał doktorat.

W sierpniu 1955 roku wyjechał na Filipiny, Cebu, gdzie podjął wykłady z pedagogiki na uniwersytecie św. Karola. Przez 11 lat był dziekanem wydziału, a równocześnie kierował życiem muzycznym uczelni. Na okres 1966-1968 przeszedł do nowo utworzonego University of Tacloban na wyspie Leyte, jako profesor gościnny; pełnił nadal funkcje dziekana wydziału pedagogicznego. Zrobił kilka wypraw naukowych na sąsiednie wyspy, zwłaszcza na wyspę Samar, gdzie napotkał na odrębne zwyczaje, język i folklor. W latach 1968-70 pracował na Cebu jako wykładowca uniwersytecki. W 1970 roku opuścił Filipiny. Osiadł w USA, mając obywatelstwo Stanów Zjednoczonych. Zamieszkał w Trenton jako kapelan w parafii Matki Bożej Bolesnej. Często posługiwał w konfesjonale. Zmarł 15 czerwca 1985. Został pochowany w Techny (USA).

Bibliografia

Nurt SVD, nr 35 (1985).