Brzozowski Stefan: Różnice pomiędzy wersjami

Z e-ncyklopedia
(korekta kategorii)
(dr)
 
Linia 1: Linia 1:
==Brzozowski Antoni OFM (1805-1890), imię zakonne Stefan, propagator trzeźwości==  
==Brzozowski Antoni OFM (1805-1890), imię zakonne Stefan, propagator trzeźwości==  


Urodził się 31 maja 1805 w Zwoleniu na kielecczyźnie. Wstąpił do zakonu franciszkanów reformatów w Krakowie, gdzie przyjął święcenia kapłańskie 1 lipca 1828. Przez 15 lat był lektorem filozofii i teologii dla nowicjuszy franciszkańskich, a następnie gwardianem klasztoru w Chełmie. W kwietniu 1843 roku przybył do [[Parafia Imienia Najświętszej Maryi Panny i św. Bartłomieja w Piekarach Śląskich|Piekar]], gdzie z ks. [[Ficek Alojzy|Janem Alojzym Fickiem]] rozpoczął akcję szerzenia wstrzemięźliwości. Odbył wiele podróży misyjnych z rekolekcjami po całym Górnym Śląsku. W ich wyniku na Górnym Śląsku powstał olbrzymi ruch antyalkoholowy obejmujący ok. 200 tys. ludzi. Szerzeniu idei trzeźwościowej służyły napisane przez niego broszury: ''Gwiazdka dla towarzyszów wstrzemięźliwości, ofiarowana w Szląsku u św. Anny na Górze Chełm'' (Racibórz 1845) oraz ''Katechizm o świętej spowiedzi, o najświętszej komunii i o świętym sakramencie bierzmowania'' (Koźle 1845). W lipcu 1848 roku udał się na [[Góra św. Anny|Górę św. Anny]], gdzie próbował, bez skutku, odzyskać klasztor dla franciszkanów reformatów. W grudniu 1851 roku opuścił Śląsk powracając do Krakowa. W kolejnych latach przebywał w Wieliczce oraz w Staniątkach u tamtejszych benedyktynek. Zmarł 10 lutego 1890 w Krakowie, tam pochowany.
Urodził się 31 maja 1805 w Zwoleniu na kielecczyźnie. Wstąpił do zakonu franciszkanów reformatów w Krakowie, gdzie przyjął święcenia kapłańskie 1 lipca 1828. Przez 15 lat był lektorem filozofii i teologii dla nowicjuszy franciszkańskich, a następnie gwardianem klasztoru w Chełmie. W kwietniu 1843 roku przybył do [[Parafia Imienia Najświętszej Maryi Panny i św. Bartłomieja w Piekarach Śląskich|Piekar]], gdzie z [[Ficek Alojzy|ks. Janem Alojzym Fickiem]] rozpoczął akcję szerzenia wstrzemięźliwości. Odbył wiele podróży misyjnych z rekolekcjami po całym Górnym Śląsku. W ich wyniku na Górnym Śląsku powstał olbrzymi [[Bractwo Trzeźwości|ruch antyalkoholowy]] obejmujący ok. 200 tys. ludzi. Szerzeniu idei trzeźwościowej służyły napisane przez niego broszury: '' Gwiazdka dla towarzyszów wstrzemięźliwości, ofiarowana w Szląsku u św. Anny na Górze Chełm '' (Racibórz 1845) oraz '' Katechizm o świętej spowiedzi, o najświętszej komunii i o świętym sakramencie bierzmowania '' (Koźle 1845). W lipcu 1848 roku udał się na [[Góra św. Anny|Górę św. Anny]], gdzie próbował, bez skutku, odzyskać klasztor dla franciszkanów reformatów. W grudniu 1851 roku opuścił Śląsk powracając do Krakowa. W kolejnych latach przebywał w Wieliczce oraz w Staniątkach u tamtejszych benedyktynek. Zmarł 10 lutego 1890 w Krakowie, tam pochowany.


==Bibliografia==
==Bibliografia==

Aktualna wersja na dzień 21:35, 5 lut 2021

Brzozowski Antoni OFM (1805-1890), imię zakonne Stefan, propagator trzeźwości

Urodził się 31 maja 1805 w Zwoleniu na kielecczyźnie. Wstąpił do zakonu franciszkanów reformatów w Krakowie, gdzie przyjął święcenia kapłańskie 1 lipca 1828. Przez 15 lat był lektorem filozofii i teologii dla nowicjuszy franciszkańskich, a następnie gwardianem klasztoru w Chełmie. W kwietniu 1843 roku przybył do Piekar, gdzie z ks. Janem Alojzym Fickiem rozpoczął akcję szerzenia wstrzemięźliwości. Odbył wiele podróży misyjnych z rekolekcjami po całym Górnym Śląsku. W ich wyniku na Górnym Śląsku powstał olbrzymi ruch antyalkoholowy obejmujący ok. 200 tys. ludzi. Szerzeniu idei trzeźwościowej służyły napisane przez niego broszury: Gwiazdka dla towarzyszów wstrzemięźliwości, ofiarowana w Szląsku u św. Anny na Górze Chełm (Racibórz 1845) oraz Katechizm o świętej spowiedzi, o najświętszej komunii i o świętym sakramencie bierzmowania (Koźle 1845). W lipcu 1848 roku udał się na Górę św. Anny, gdzie próbował, bez skutku, odzyskać klasztor dla franciszkanów reformatów. W grudniu 1851 roku opuścił Śląsk powracając do Krakowa. W kolejnych latach przebywał w Wieliczce oraz w Staniątkach u tamtejszych benedyktynek. Zmarł 10 lutego 1890 w Krakowie, tam pochowany.

Bibliografia

F. Maroń, Dzieje Pszowa jako mikroregionu górnośląskiego życia parafialnego, pątniczego i narodowego, SSHT 1976, t. 9, s. 199.