Broda Karol

Z e-ncyklopedia

Broda Karol CM (1908-1944)

Urodził się 14 listopada 1908 w Pawłowicach w rodzinie Jana i Agaty z d. Nowak. Najpierw uczył się w rodzinnej miejscowości, a od 1921 roku w Małym Seminarium Księży Misjonarzy w Krakowie na Nowej Wsi. Do Zgromadzenia wstąpił 27 listopada 1924 w Krakowie. W latach 1928-1932 studiował w Instytucie Teologicznym Księży Misjonarzy w Krakowie na Stradomiu. 19 czerwca 1932 przyjął święcenia kapłańskie. Przez 7 kolejnych lat pracował jako misjonarz ludowy i dyrektor grupy wileńskiej na północno-wschodnich kresach Rzeczypospolitej - z rezydencją w Wilnie. Sprawozdania z misji grupy wileńskiej umieszczał w „Rocznikach Obydwóch Zgromadzeń św. Wincentego a Paulo" w latach 1933-1938. Nawiązując do dawnej tradycji domu wileńskiego, notował starannie ważniejsze zdarzenia w księdze Kronika misyjna domu wileńskiego czyli Liber missionum domus Vilnensis (t. 1 do roku 1936; t. 2 1937-1938). Po wybuchu II wojny światowej przebywał krótko (październik-listopad 1939) w Pabianicach. 16 listopada 1939 został aresztowany i osadzony w Radogoszczu. Zwolniony z więzienia 25 marca 1940, rozpoczął działalność w tajnej organizacji na terenie Warszawy. 20 maja 1942 został powtórnie aresztowany. Przetrzymywano go najpierw na Pawiaku, a następnie wywieziono do obozu koncentracyjnego w Mauthausen-Gusen. Zmarł tamże 24 stycznia 1944.

Bibliografia

A. Schletz, Broda Karol (biogram), [w:] Misjonarze św. Wincentego a Paulo w Polsce II-1 Biografie, red. J. Dukała, Kraków 2001, s. 69; W. Jacewicz, J. Woś, Martyrologium polskiego duchowieństwa rzymskokatolickiego pod okupacją hitlerowską w latach 1939–1945, z. 5, Warszawa 1981, s. 365.