Boromeuszki - Piekary Śląskie

Siostry boromeuszki obecne są w Piekarach od ponad 100 lat dzięki staraniom ks. Leopolda Nerlicha. Po uzyskaniu zgody władz miasta na ich sprowadzenie, pierwsze siostry oddelegowano z Domu Generalnego do Piekar w 1890 roku. Siedzibą Sióstr Miłosierdzia stał się dom w pobliżu Bazyliki NMP oddany przez Józefa Heera na cele charytatywne. Początkowo ich zadaniem było prowadzenie domu opieki dla sierot i bezdomnych. Z czasem działalność sióstr rozszerzyła się - sprawowały opiekę nad najmłodszymi dziećmi w nowo otwartej Ochronce oraz organizowały czas młodym dziewczętom i kobietom w Szkole Gospodarczej w Piekarach Śląskich. Siostry oprócz podstawowych przedmiotów szkolnych nauczały kobiety także robótek ręcznych oraz haftów, co miało stanowić pewien rodzaj przygotowania uczennic do roli małżonek i matek. W późniejszym czasie zlikwidowano sierociniec oraz Szkołę Gospodarczą.

Oprócz dzieci i dziewcząt, piekarskie boromeuszki wzięły w opiekę także osoby starsze, niepełnosprawne i schorowane. Specjalnie w tym celu utworzono Dom Opieki dla dorosłych. Współcześnie przemianowano tę instytucję na Niepubliczny Zakład Opiekuńczo-Leczniczy. Siostry pełnią swoją posługę zgodnie z chrześcijańską wizją człowieka, realizując zawołanie Zgromadzenia Bóg i ubodzy. Oprócz opieki medycznej, zapewniają troskę duszpasterską z zachowaniem wolności sumienia oraz wyznania. Właścicielem Zakładu jest Zgromadzenie Sióstr Boromeuszek w Mikołowie. Piekarski „ZOL” zatrudnia także osoby świeckie - lekarzy, rehabilitantów, terapeutów, pielęgniarki i opiekunki.

Obecnie piekarska wspólnota liczy 7 sióstr. Oprócz pracy w Zakładzie Opiekuńczo-Leczniczym oraz Ochronce, dbają m.in. o wystrój kościoła oraz prowadzą Pracownię Szat Liturgicznych.

Bibliografia

Siostry Miłosierdzia, „Z Piekarskich Wież. Miesięcznik sanktuaryjno-parafialny”, nr 11, 2002; [1], [17.01.2012].