Boromeuszki - Chropaczów

Z e-ncyklopedia

Pierwsze siostry ze Zgromadzenia Miłosierdzia św. Karola Boromeusza przybyły do Chropaczowa w 1914 roku z Trzebnicy. Sprowadził je ksiądz proboszcz Hugon Cedzich, by zaopiekowały się chorymi, prowadziły ochronkę i pracowały na rzecz kościoła. Siostry zamieszkały w niewielkim domku należącym do kopalni "Schlesien".

Wielką pomocą dla mieszkańców Chropaczowa była praca sióstr m.in. w przedszkolu oraz w szwalni dla młodzieży żeńskiej. Siostry prowadziły także Kuchnie Pomocy Społecznej. Od dnia wybuchu wojny do grudnia 1939 roku siostry pracowały tylko przy parafii. Pod koniec 1939 roku siostry musiały opuścić zajmowany do tej pory dom, w którym władze okupacyjne urządziły Poradnię dla Matki i Dziecka. Siostry zamieszkały więc w prywatnym domu przy ul. Bytomskiej 45 (obecnie Łagiewnickiej) u państwa Dyga.

W 1941 roku władze zakonne odwołały siostry z Chropaczowa. Wróciły tu w lutym 1945 roku, a 21 marca podjęły pracę w przedszkolu oraz zaczęły znowu prowadzić pracownię robót ręcznych. Od 1951 roku siostry włączyły się również w katechizację, jednak 1958 roku władze komunistyczne nie udzieliły pozwolenia na dalszą pracę w szkołach wszystkim osobom zakonnym. Po zwolnieniu ze szkoły siostry zaczęły katechizować dzieci przy parafii św. Augustyna w Lipinach i przy parafii chropaczowskiej.

W 1983 roku rozpoczęto gruntowny remont domu sióstr, który trwał do 1990 roku. Na ten czas praca sióstr została przerwana, a one same opuściły Chropaczów. Wróciły tu 25 stycznia 1991 i podjęły pracę w parafii Matki Boskiej Różańcowej oraz katechizację w Szkole Podstawowej nr 5 i w Przedszkolu nr 13. 6 listopada 1991 roku w części pomieszczeń domu sióstr rozpoczęła działalność ochronka, w której opieką objęto 110 dzieci.


Bibliografia

  • M. Piegza, Chropaczów, zarys dziejów osady, gminy, dzielnicy, Świętochłowice 2007, s. 112-115;127;
  • N. Osmańczyk, M. Krakowski, Dzieje parafii Chropaczów 1913-2000, Parafia Matki Boskiej Różańcowej Chropaczów 2003;