Boże Narodzenie: Różnice pomiędzy wersjami

Z e-ncyklopedia
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 2: Linia 2:
[[Plik:Boze Narodzenie1.jpg|right|thumb|250px]]
[[Plik:Boze Narodzenie1.jpg|right|thumb|250px]]
==Geneza ==
==Geneza ==
Chrześcijanie pierwszych wieków poza niedzielą i doroczną uroczystością Paschy-Wielkanocy nie obchodzili w roku liturgicznym żadnych świąt. Zarówno cykl niedziel jak i Pascha upamiętniały fakt Zmartwychwstania Jezusa. Na Wschodzie, świat katolicki obchodził w liturgii Epifanię albo Teofanię czyli uroczystość objawienia Boga – Pana, przypadającą na dzień 6 stycznia. Pierwsza wzmianka o wyróżnieniu przez chrześcijan w roku liturgicznym dnia Bożego Narodzenia pochodzi z połowy IV wieku. Odnajdujemy ją w 354 roku w chronografii Filokausa, gdzie zanotowano ”Chrystus narodził się w Betlejem Judzkim”. Część badaczy uważa, że powodem wprowadzenia święta mogło być liturgiczne dziękczynienie kościoła rzymskiego, za zwycięstwo Konstantego Wielkiego nad Maksencjuszem (313 rok) lub nad Licyniuszem (324 rok).  
Chrześcijanie pierwszych wieków poza niedzielą i doroczną uroczystością Paschy - Wielkanocy nie obchodzili w roku liturgicznym żadnych świąt. Zarówno cykl niedziel jak i Pascha upamiętniały fakt Zmartwychwstania Jezusa. Na Wschodzie, świat katolicki obchodził w liturgii Epifanię albo Teofanię czyli uroczystość objawienia Boga – Pana, przypadającą na dzień 6 stycznia. Pierwsza wzmianka o wyróżnieniu przez chrześcijan w roku liturgicznym dnia Bożego Narodzenia pochodzi z połowy IV wieku. Odnajdujemy ją w 354 roku w chronografii Filokausa, gdzie zanotowano ”Chrystus narodził się w Betlejem Judzkim”. Część badaczy uważa, że powodem wprowadzenia święta mogło być liturgiczne dziękczynienie kościoła rzymskiego, za zwycięstwo Konstantego Wielkiego nad Maksencjuszem (313 rok) lub nad Licyniuszem (324 rok).  
==Data==
==Data==
Kolejną trudną do wyjaśnienia sprawą jest wybór dnia 25 grudnia jako daty upamiętniającej narodziny Chrystusa. Najbardziej prawdopodobną wydaje się data połączona z obchodzoną w Rzymie uroczystością Narodzin Niezwyciężonego Boga Słońca. Było to jedno z głównych świąt w Rzymie przypadające na okres zimowego przesilenia. Noc ustępowała wówczas dniowi czyli światłu symbolizowanemu przez zwycięskie słońce. Mitowi niezwyciężonego słońca Kościół przeciwstawił kult Chrystusa nazywanego przez proroków ”światłością świata”, (J 8,12), „słońcem sprawiedliwości” (M I 3,20), „światłem na oświecenie pogan”(Łk 2,32), „światłością dla pogan”, (Iz 49,6). Chrześcijanie świadomie wybrali tę datę symbolizującą dzień przesilenia zimowego, by obchodzonemu w Rzymie pogańskiemu świętu Narodzin Boga Słońca przeciwstawić narodzenie Boga-Człowieka, utożsamianego w przenośniach biblijnych ze światłością.  
Kolejną trudną do wyjaśnienia sprawą jest wybór dnia 25 grudnia jako daty upamiętniającej narodziny Chrystusa. Najbardziej prawdopodobną wydaje się data połączona z obchodzoną w Rzymie uroczystością Narodzin Niezwyciężonego Boga Słońca. Było to jedno z głównych świąt w Rzymie przypadające na okres zimowego przesilenia. Noc ustępowała wówczas dniowi czyli światłu symbolizowanemu przez zwycięskie słońce. Mitowi niezwyciężonego słońca Kościół przeciwstawił kult Chrystusa nazywanego przez proroków ”światłością świata”, (J 8,12), „słońcem sprawiedliwości” (M I 3,20), „światłem na oświecenie pogan”(Łk 2,32), „światłością dla pogan”, (Iz 49,6). Chrześcijanie świadomie wybrali tę datę symbolizującą dzień przesilenia zimowego, by obchodzonemu w Rzymie pogańskiemu świętu Narodzin Boga Słońca przeciwstawić narodzenie Boga - Człowieka, utożsamianego w przenośniach biblijnych ze światłością.  


Nowe święto wprowadzone do rzymskiego kalendarza liturgicznego bardzo szybko rozpowszechniło się w ówczesnym świecie. Datę upamiętniająca narodziny Jezusa Chrystusa czcił zarówno kościół Zachodni jaki Wschodni. Początkowo uroczystość Bożego Narodzenia ograniczała się jedynie do dnia 25 grudnia. Zgodnie z postanowienia II Soboru Watykańskiego czas Bożego Narodzenia trwa obecnie od nieszporów 24 grudnia do święta Chrztu Pańskiego przypadającego w niedzielę po Epifanii (święto Trzech Króli). Czasem poprzedzającym Boże Narodzenie jest czterotygodniowy post zwany adwentem. Ostatni dzień adwentu przypadający na dzień 24 grudnia nosi nazwę [[Wigilia|Wigilii]].  
Nowe święto wprowadzone do rzymskiego kalendarza liturgicznego bardzo szybko rozpowszechniło się w ówczesnym świecie. Datę upamiętniająca narodziny Jezusa Chrystusa czcił zarówno kościół Zachodni jaki Wschodni. Początkowo uroczystość Bożego Narodzenia ograniczała się jedynie do dnia 25 grudnia. Zgodnie z postanowienia II Soboru Watykańskiego czas Bożego Narodzenia trwa obecnie od nieszporów 24 grudnia do święta Chrztu Pańskiego przypadającego w niedzielę po Epifanii (święto Trzech Króli). Czasem poprzedzającym Boże Narodzenie jest czterotygodniowy post zwany adwentem. Ostatni dzień adwentu przypadający na dzień 24 grudnia nosi nazwę [[Wigilia|Wigilii]].  


==Bibliografia ==
==Bibliografia ==
Leksykon Liturgii, opr. B. Nadolski, Poznań 2006, s. 1018-121; Encyklopedia Katolicka, pod red. F. Gryglewicza, R. Łukaszczyka, Z. Sułkowskiego, t. 2, Lublin 1979; Encyklopedia kościoła, oprac. Frank L. Cross, t. 1, Warszawa 2004; M. Borejszo, Boże Narodzenie w polskiej kulturze, Poznań 1995; N. Lemaite, M. T. Quison, V. Sot, Słownik kultury chrześcijańskiej, Warszawa 1997, s. 325-326; J. Świtała-Mastalerz, Śląska pobożność ludowa w gawędach Stacha Kropiciela, [w :] Pobożność ludowa w życiu liturgiczno-religijnym i w kulturze, red. R. Pierskała, T. Smolińska, Opole 2004, s. 130-131.  
Leksykon Liturgii, opr. B. Nadolski, Poznań 2006, s. 118 - 121; Encyklopedia Katolicka, pod red. F. Gryglewicza, R. Łukaszczyka, Z. Sułkowskiego, t. 2, Lublin 1979; Encyklopedia kościoła, oprac. Frank L. Cross, t. 1, Warszawa 2004; M. Borejszo, Boże Narodzenie w polskiej kulturze, Poznań 1995; N. Lemaite, M. T. Quison, V. Sot, Słownik kultury chrześcijańskiej, Warszawa 1997, s. 325 - 326; J. Świtała - Mastalerz, Śląska pobożność ludowa w gawędach Stacha Kropiciela, [w :] Pobożność ludowa w życiu liturgiczno - religijnym i w kulturze, red. R. Pierskała, T. Smolińska, Opole 2004, s. 130 - 131.  


[[Kategoria:Rok liturgiczny]]
[[Kategoria:Rok liturgiczny]]

Wersja z 23:59, 30 gru 2010

Boże Narodzenie w tradycji chrześcijańskiej jest to święto upamiętniające narodzenie Jezusa Chrystusa. Jest to liturgiczne święto stałe przypadające na 25 grudnia według kalendarza gregoriańskiego. Święto to poprzedzone jest czterotygodniowym okresem oczekiwania zwanego adwentem.

Boze Narodzenie1.jpg

Geneza

Chrześcijanie pierwszych wieków poza niedzielą i doroczną uroczystością Paschy - Wielkanocy nie obchodzili w roku liturgicznym żadnych świąt. Zarówno cykl niedziel jak i Pascha upamiętniały fakt Zmartwychwstania Jezusa. Na Wschodzie, świat katolicki obchodził w liturgii Epifanię albo Teofanię czyli uroczystość objawienia Boga – Pana, przypadającą na dzień 6 stycznia. Pierwsza wzmianka o wyróżnieniu przez chrześcijan w roku liturgicznym dnia Bożego Narodzenia pochodzi z połowy IV wieku. Odnajdujemy ją w 354 roku w chronografii Filokausa, gdzie zanotowano ”Chrystus narodził się w Betlejem Judzkim”. Część badaczy uważa, że powodem wprowadzenia święta mogło być liturgiczne dziękczynienie kościoła rzymskiego, za zwycięstwo Konstantego Wielkiego nad Maksencjuszem (313 rok) lub nad Licyniuszem (324 rok).

Data

Kolejną trudną do wyjaśnienia sprawą jest wybór dnia 25 grudnia jako daty upamiętniającej narodziny Chrystusa. Najbardziej prawdopodobną wydaje się data połączona z obchodzoną w Rzymie uroczystością Narodzin Niezwyciężonego Boga Słońca. Było to jedno z głównych świąt w Rzymie przypadające na okres zimowego przesilenia. Noc ustępowała wówczas dniowi czyli światłu symbolizowanemu przez zwycięskie słońce. Mitowi niezwyciężonego słońca Kościół przeciwstawił kult Chrystusa nazywanego przez proroków ”światłością świata”, (J 8,12), „słońcem sprawiedliwości” (M I 3,20), „światłem na oświecenie pogan”(Łk 2,32), „światłością dla pogan”, (Iz 49,6). Chrześcijanie świadomie wybrali tę datę symbolizującą dzień przesilenia zimowego, by obchodzonemu w Rzymie pogańskiemu świętu Narodzin Boga Słońca przeciwstawić narodzenie Boga - Człowieka, utożsamianego w przenośniach biblijnych ze światłością.

Nowe święto wprowadzone do rzymskiego kalendarza liturgicznego bardzo szybko rozpowszechniło się w ówczesnym świecie. Datę upamiętniająca narodziny Jezusa Chrystusa czcił zarówno kościół Zachodni jaki Wschodni. Początkowo uroczystość Bożego Narodzenia ograniczała się jedynie do dnia 25 grudnia. Zgodnie z postanowienia II Soboru Watykańskiego czas Bożego Narodzenia trwa obecnie od nieszporów 24 grudnia do święta Chrztu Pańskiego przypadającego w niedzielę po Epifanii (święto Trzech Króli). Czasem poprzedzającym Boże Narodzenie jest czterotygodniowy post zwany adwentem. Ostatni dzień adwentu przypadający na dzień 24 grudnia nosi nazwę Wigilii.

Bibliografia

Leksykon Liturgii, opr. B. Nadolski, Poznań 2006, s. 118 - 121; Encyklopedia Katolicka, pod red. F. Gryglewicza, R. Łukaszczyka, Z. Sułkowskiego, t. 2, Lublin 1979; Encyklopedia kościoła, oprac. Frank L. Cross, t. 1, Warszawa 2004; M. Borejszo, Boże Narodzenie w polskiej kulturze, Poznań 1995; N. Lemaite, M. T. Quison, V. Sot, Słownik kultury chrześcijańskiej, Warszawa 1997, s. 325 - 326; J. Świtała - Mastalerz, Śląska pobożność ludowa w gawędach Stacha Kropiciela, [w :] Pobożność ludowa w życiu liturgiczno - religijnym i w kulturze, red. R. Pierskała, T. Smolińska, Opole 2004, s. 130 - 131.