Biskupi Komitet Pomocy Uwięzionym i Internowanym w Katowicach

Po ogłoszeniu 13 grudnia 1981 stanu wojennego grupa nauczycieli akademickich skupiona wokół ówczesnego duszpasterza akademickiego ks. Oskara Thomasa zorganizowała na bieżąco pomoc materialną dla rodzin internowanych. W odpowiedzi na duże zapotrzebowanie społeczne, zwłaszcza na pomoc prawną i medyczną, bp Herbert Bednorz dekretem z 17 marca 1982, powołał przy Kurii Diecezjalnej w Katowicach Biskupi Komitet Pomocy Uwięzionym i Internowanym, któremu osobiście przewodniczył. Jego siedziba mieściła się przy parafii św. Piotra i Pawła w Katowicach; tam też znajdował się magazyn darów napływających z zagranicy. Głównym koordynatorem działań Komitetu był dr inż. Andrzej Sobański - pracownik naukowy Politechniki Śląskiej w Glwiicach.

W pierwszym składzie Komitetu znaleźli się: Jerzy Węgierski, prof. Janusz Dietrich, ks. Oskar Thomas, ks. Stanisław Bista, ks. Benedykt Woźnica, ks. Rudolf Brom, prof. Andrzej Kowalski, Danuta Gburska, Andrzej Sobański, Jadwiga Anna Bartoszek, Zofia Iwańska, Maria Józefa Łabno, Zbigniew Łabno, Henryk Dutkiewicz, Barbara Sobańska. Dołączyli do nich: Bronisława Dyduch, Maria Klimowicz, Jadwiga Kominek, Czesława Leykowa, Janusz Makiełło, Elżbieta Mansfeid, Józef Motak, Krystyna Mucha, Grzegorz Opala, Wojciech Osoba, Wojciech Popiołek, Marek Rudnicki, Barbara Sołecka, Maria Stawecka, Michał Tendera, Danuta Wyszomirska oraz pracownicy kurii katowickiej: ks. Henryk Markwica, ks. Józef Kużaj, ks. Wiktor Skworc.

Z dniem 1 grudnia 1983 Biskupi Komitet Pomocy Uwięzionym i Internowanym został przekształcony w Biskupi Komitet Pomocy „Miłość i Sprawiedliwość Społeczna”. Dekretem z dnia 5 grudnia 1983 komitet katowicki otrzymał uprawnienia koordynowania akcji charytatywnej na rzecz poszkodowanych w skali całej diecezji. Biskupi Komitet Pomocy w Katowicach objął represjonowanych i ich rodziny głównie pomocą prawna i medyczną. W skład sekcji lekarskiej wchodzili pracownicy Śląskiej Akademii Medycznej oraz Zespołu Opieki Zdrowotnej. Szefem sekcji był ordynator Śląskiej Akademii Medycznej Grzegorz Opala. Jego współpracownikami byli: Marek Rudnicki, Maria Klimowicz, Andrzej Preisnar, Barbara Sołecka, Maria Stanecka, Janusz Makiełło.

Biskupi Komitet Pomocy organizował transporty żywności, odzieży i środków czystości do obozów internowania w Zaborzu, Bytomiu-Miechowicach, Kokotku, Uhercach i Łupkowie. Od 1982 roku Komitet organizował kolonie letnie i zimowe dla dzieci i młodzieży.

Komitet zawiesił swą działalność po osłabieniu represji politycznych. W czasie swej kilkuletniej działalności Komitet udzielił pomocy kilku tysiącom represjonowanych

Bibliografia

B. Sobańska, A. Sobański, Biskupi Komitet Pomocy Uwięzionym i Internowanym, SSHT 22 (1989), s. 51-54; H. Bednorz, Dekret powołujący przy Kurii Diecezjalnej w Katowicach Biskupi Komitet Pomocy Uwięzionym i Internowanym, WD 1982, nr 3, s. 83; Gość Niedzielny nr 51/775 dodatek archidiecezji Katowickiej, Strona IX; J. Myszor, Historia diecezji katowickiej, Katowice 1999, s. 522-523; C. Nowak, Biskupi Komitet Pomocy w Katowicach (1982 – 1989), Katowice 2000 (msp., biblioteka WTL w Katowicach)