Bilski Mieczysław

Z e-ncyklopedia

Mieczysław Bilski (1875-1938) wojewoda śląski, polityk

Bilski Mieczyslaw.jpg

Urodził się w Litwinowie (województwo Tarnopolskie). Ukończył gimnazjum w Brzeżanach. Był absolwentem Uniwersytetu we Lwowie na wydziale Prawa. W czasie I Wojny Światowej służył w wojsku austriackim, na froncie bałkańskim. Od 1902 r. pracował w galicyjskiej administracji krajowej jako komisarz powiatowy. Wkrótce późnij pełnił funkcję sekretarza Namiestnictwa we Lwowie. Od 1918r. na stanowisku kierownika inspektoratu administracyjnego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych odrodzonego państwa polskiego. W roku 1923 został awansowany na dyrektora Departamentu Bezpieczeństwa Publicznego w MSW. 1 września 1923 został mianowany wojewodą kieleckim. Regularne rządy objął 25 września tego roku. Niestety jego władza nie trwała zbyt długo, gdyż już 3 września 1926 r. został odwołany ze stanowiska, gdyż opowiedział się po stronie rządu krytykując sanację. 6 maja 1924 mianowano go wojewodą śląskim w miejsce zmarłego Tadeusza Konckiego. Zanim jednak objął stanowisko władze Śląskie niekoniecznie ustępowały w sprawie nominowania go na stanowisko wojewody. Miejscowe środowiska polityczne zaczynały się już niecierpliwić polityką władz centralnych, uparcie przysyłających urzędników spoza Śląska. Strona Kielecka dostarczyła informacji o wojewodzie jako konsekwentnym służbiście i biurokracie.

Bilski wkroczył w politykę z trudnym startem, bo Polska w tym okresie była po reformie walutowej Grabskiego. Pojawił się polski złoty, równy frankowi szwajcarskiemu, o stałym parytecie wobec dolara. W styczniu 1925 roku rozpoczęła się wielka zbiórka pieniędzy i kosztowności dla Skarbu Narodowego, który miał być czymś na kształt amerykańskiego Fortu Knox. Śląsk włączył się w akcję. Gospodarka powoli wychodziła na prostą, pozory wskazywały, że kraj czeka okres niezależności, a autonomia będzie jej wielkim beneficjentem. Niestety, kolejne załamanie gospodarcze ze Śląska zaniepokoiło lokalne władze. Rok później zaczęła się wojna celna między Polską a Niemcami, której skutki odczuły przede wszystkim śląskie kopalnie, gdy sąsiedzi zza granicy nałożyli na węgiel drakońskie cła. Znów wszystko zaczęło się od nowa. Ogromna fala strajków, wzrost bezrobocia, zamieszki i chaos polityczny. Zakończył to dopiero w 1926 roku zamach majowy Piłsudskiego. Tymczasem wojewoda Bilski przełamał początkową nieufność miejscowych elit. Kryzys na tle politycznym i gospodarczy, popsuł ten nastrój. W Warszawie rządy były dość nieregularne. W listopadzie 1925 roku Władysława Grabskiego zastąpił na stanowisku premiera Aleksander Skrzyński, który kilka miesięcy później ustąpił miejsca Wincentemu Witosowi.

W kwietniu 1926 roku wojewoda Bilski złożył na ręce premiera dymisję, ale nie została ona przyjęta. 12 maja Józef Piłsudski dokonał w Warszawie zamachu stanu, w efekcie czego upadł rząd Witosa. Bilski jako absolwent prawa i urzędnik opowiadał się po stronie prawowitych władz. Jego dni na stanowisku wojewody dobiegały końca. Ku zdziwieniu, lokalne ugrupowania polityczne, które wcześniej witały go z nieufnością, tym razem wystąpiły w jego obronie. Pełnił swój urząd do 3 września, kiedy to został ostatecznie odwołany. Jak większość urzędników, którzy nie poparli sanacji, znalazł się na politycznym marginesie. Wrócił na Kresy, jego dalsze losy nie są znane. Prawdopodobnie zginął w ataku wojennym po wkroczeniu armii sowieckiej.

Bibliografia

Joachim Bahlcke, Dan Gawrecki, Ryszard Kaczmarek, Historia Górnego Śląska. Polityka, gospodarka i kultura europejskiego regionu, Dom Współpracy Polsko-Niemieckiej 2011; Urszula Rzewiczok, Zarys dziejów Katowic 1299-1990, Katowice 2006, - Zbigniew Hojka, „Zespolona administracja rządowa i autonomiczna w województwie śląskim (1922 – 1939) – geneza, struktura organizacyjna i zakres działania”. Katowice 2005, pr. zalicz P. Adamus.