Biesok Franciszek

Biesok Franciszek OFM (1963-), imię zakonne Ezdrasz, prowincjał

Urodził się 24 stycznia 1963 roku w Cieszynie. Studiował filozofię w Wyższym Seminarium Duchownym OO. Franciszkanów w Panewnikach, po czym został skierowany na studia teologiczne do Studium Theologicum Jerosolimitanum w Izraelu (Klasztor Najświętszego Zbawiciela w Jerozolimie). Po złożeniu profesji zakonnej w 1989 został wyświęcony na diakona w Jerozolimie przez patriarchę Michela Sabbaha. Święcenia kapłańskie przyjął w 1992 w panewnickiej bazylice z rąk bpa Gerarda Bernackiego. Pracował duszpastersko w parafii św. Wojciecha w Bytomiu. Następnie kontynuował studia z zakresu prawa kanonicznego na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim i w rzymskim Antonianum, uzyskując stopień doktora prawa kanonicznego. Kapituła Prowincji Wniebowzięcia NMP wybrała go 24 czerwca 2004 prowincjałem (reelekcja 2010). W czasie pełnienia urzędu ministra prowincjalnego przez o. Ezdrasza rozwinęła się obecność franciszkanów na terenach byłego Związku Radzieckiego.Powstały fundacje prowincjalne na Białorusi (Fundacja Stygmatów św. Franciszka z Asyżu) i na Ukrainie (Fundacja Bizantyjska Wszystkich Świętych Zakonu Serafickiego w obrządku wschodnim). Za jego prowincjałatu rozpoczęto wydawanie serii Szkoła Seraficka. Dwukrotnie reprezentował prowincje na kapitułach generalnych zakonu w Asyżu: w 2006 i 2009 roku.

O. Ezdrasz jest wykładowcą prawa kanonicznego w Wyższym Seminarium Duchownym Franciszkanów w Panewnikach oraz członkiem zwyczajnym Stowarzyszenia Kanonistów Polskich. Jednym z ważniejszych aktów urzędowych o. Biesoka jako ministra prowincjalnego było nadanie 10 października 2011 statusu prawnego - założonej w Cieszynie przez franciszkanów - Szkole Nowej Ewangelizacji Zacheusz. Za prowincjałatu o. Ezdrasza erygowano domy zakonne w: Nyżnij Bystryj, Choczu, Użgorodzie, Podłężu Królewskim, Smoleńsku, Soligorsku i Osipowiczach. Po złożeniu urzędu w 2013 roku kapituła prowincjalna wybrała o. Ezdrasza definitorem prowincjalnym.

Członek Komisji ds. Życia Konsekrowanego II Synodu Archidiecezji Katowickiej.

Bibliografia

za: [1]]