Bibiella Konstanty

Bibiella (Bibiela, Biebiella) Konstanty (1859-1934)

Urodził się 12 kwietnia 1859 w Miasteczku Śląskim. Należał do uczniów ks. Teodora Christopha, u którego pobierał pierwsze nauki. Następnie ukończył gimnazjum w Bytomiu i ok. 1879 roku wyjechał do Rumunii. Tam ukończył seminarium duchowne i 2 lipca 1883 w Bukareszcie przyjął święcenia kapłańskie. Potrzeby duszpasterskie i formacyjne nowych powołań sprawiły, iż niemal zaraz po święceniach został wykładowcą teologii moralnej w seminarium arcybiskupim i proboszczem w Ciopli na przedmieściach Bukaresztu. Następnie pracował w Braili i Tulei, a wreszcie w Konstancy nad Morzem Czarnym. Na ostatniej placówce dodatkowo opiekował się trzema wspólnotami filialnymi, dla których wybudował kościoły. Ponieważ parafia konstancka składała się z różnych narodowości, dlatego nauczył się rumuńskiego, bułgarskiego, włoskiego, francuskiego i tureckiego. W czasie I wojny światowej był więziony co miało wpływ na jego późniejsze zdrowie. Za swoją pracę duszpasterską w Rumunii otrzymał tytuł kanonika, a na rok przed śmiercią odwiedził rodzinne Miasteczko Śląskie, gdzie obchodził złoty jubileusz kapłaństwa. Zmarł 28 października 1934 w Konstancy.

Bibliografia

L.A. Hajduk, O Miasteczku Śląskim i Żyglinie w „Gościu Niedzielnym” w latach 1923–1929, Miasteczko Śląskie–Żyglin 2008, s. 49–50; GN 1947, nr 19, s. 153; [1]