Bernatowski Józef

Bernatowski Józef (1909-1945)

Urodził się 31 stycznia 1909 w Dortmundzie w Westfalii, w rodzinie Józefa i Stanisławy z d. Szymańska. Do szkoły powszechnej uczęszczał najpierw w Dortmundzie, a następnie w Essen. W 1920 roku przybył razem z rodzicami do Polski i zamieszkał w Poznaniu. Tam w latach 1920-1928 uczył się w Państwowym Gimnazjum Matematyczno-Przyrodniczym im. Bergera. Egzamin dojrzałości zdał w maju 1928 roku. Po maturze przez rok, w celu uzupełnienia wiadomości z języka łacińskiego, studiował na Wydziale Filozofii Uniwersytetu Poznańskiego. W 1929 roku chciał wstąpić do Seminarium Duchownego w Gnieźnie. Ostatecznie jednak w tymże roku znalazł się w szeregach alumnów Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie i rozpoczął studia na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Święcenia kapłańskie przyjął 24 czerwca 1934 w katedrze św. Ap. Piotra i Pawła w Katowicach z rąk bpa sufragana T. Bromboszcza.

Po święceniach był na zastępstwie wakacyjnym w parafii św. Jana Chrzciciela w Pawłowicach. Następnie jako wikariusz duszpasterzował w parafiach: Wniebowzięcia NMP w Hajdukach Wielkich (1934), Wszystkich Świętych w Szerokiej, NSPJ w Bieruniu Nowym, św. Katarzyny w Czechowicach (od 27 sierpnia 1937), św. Pawła w Nowym Bytomiu, św. Jadwigi w Szopienicach, św. Augustyna w Lipinach i MB Wspomożenia Wiernych w Dąbrówce Wielkiej. W marcu 1942 roku został powołany do wojska niemieckiego. Zginął 3 kwietnia 1945 w Waltrop koło Dortmundu w Westfalii.

Bibliografia

AAKat, Akta personalne ks. Józefa Bernatowskiego; Schematyzm 1934-1947; Myszor, Historia diecezji, s. 213, 334; Myszor, Stosunki Kościół - państwo okupacyjne w diecezji katowickiej 1939-1945, s. 164; Służba wojskowa, s. 131; Olszar, Duchowieństwo, s. 293.