Bł. Stanisław Kubista: Różnice pomiędzy wersjami

Z e-ncyklopedia
(dr)
(dr)
(Nie pokazano 5 wersji utworzonych przez 2 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
== Bł. Stanisław Kubista SVD (1898-1940)==
== Bł. Stanisław Kubista SVD (1898-1940), męczennik==
[[Plik:Kubista Stanislaw.jpg|left|150px|thumb]]
[[Plik:Kubista Stanislaw.jpg|left|150px|thumb]]
Urodził się 27 września 1898  w Kostuchnie. Chrzest św. otrzymał 2 października 1898 w kościele [[Parafia św. Wojciecha w Mikołowie|św. Wojciecha w Mikołowie]]. Jego ojciec  - Franciszek Kubista był pracownikiem leśnym, a matka Franciszka z domu Czempka zajmowała się wychowywaniem trzech córek i sześciu synów. Starsza siostra Stanisława, Anna wstąpiła do klasztoru w Wiedniu. Stanisław szkołę średnią rozpoczął w 1912 roku w Domu Misyjnym św. Krzyża Księży Werbistów w Nysie. Nowicjat i studia filozoficzno-teologiczne odbył w Zgromadzeniu Słowa Bożego w St. Gabriel w Modling k. Wiednia. Tam 26 maja 1927 przyjął święcenia kapłańskie.
Urodził się 27 września 1898  w Kostuchnie. Chrzest św. otrzymał 2 października 1898 w [[Parafia św. Wojciecha w Mikołowie|kościele św. Wojciecha w Mikołowie]]. Jego ojciec  - Franciszek Kubista był pracownikiem leśnym, a matka Franciszka z d. Czempka zajmowała się wychowywaniem trzech córek i sześciu synów. Starsza siostra Stanisława, Anna wstąpiła do klasztoru w Wiedniu. Stanisław szkołę średnią rozpoczął w 1912 roku w Domu Misyjnym św. Krzyża Księży Werbistów w Nysie. Nowicjat i studia filozoficzno-teologiczne odbył w Zgromadzeniu Słowa Bożego w St. Gabriel w Modling k. Wiednia. Tam 26 maja 1927 przyjął święcenia kapłańskie.


Jako werbista przydzielony został jesienią 1928 roku do domu zakonnego św. Józefa w Górnej Grupie k. Grudziądza. Tam pracował  jako nauczyciel w tamtejszym gimnazjum, jako mistrz nowicjatu i ojciec duchowny braci, jako budowniczy, a następnie jako dyrektor drukarni.  Był redaktorem "Małego Misjonarza", "Kalendarza Małego Misjonarza",[[Kalendarz Słowa Bożego| "Kalendarza Słowa Bożego"]], [[Skarb Rodzinny|"Skarbu Rodzinnego"]] i "Posłańca Świętego Józefa". W latach 1931-1933 współorganizował Muzeum Etnograficzne z eksponatów z Chin, Brazylii i Nowej Gwinei. Był autorem dramatu misyjnego "Krzyż i słońce" poświęconego historii Inków w Peru, powieści z puszcz afrykańskich -"Królowa Matamby" oraz "Brygidy" - powieści o utraconej koronie. Był także cenionym spowiednikiem, zwłaszcza wśród seminarzystów.
Jako [[Werbiści|werbista]] przydzielony został jesienią 1928 roku do domu zakonnego św. Józefa w Górnej Grupie k. Grudziądza. Tam pracował  jako nauczyciel w tamtejszym gimnazjum, jako mistrz nowicjatu i ojciec duchowny braci, jako budowniczy, a następnie jako dyrektor drukarni.  Był redaktorem ''Małego Misjonarza'', ''Kalendarza Małego Misjonarza'', [[Kalendarz Słowa Bożego|''Kalendarza Słowa Bożego'']], [[Skarb Rodzinny|''Skarbu Rodzinnego'']] i ''Posłańca Świętego Józefa''. W latach 1931-1933 współorganizował Muzeum Etnograficzne z eksponatów z Chin, Brazylii i Nowej Gwinei. Był autorem dramatu misyjnego ''Krzyż i słońce'' poświęconego historii Inków w Peru, powieści z puszcz afrykańskich - ''Królowa Matamby'' oraz ''Brygidy'' - powieści o utraconej koronie. Był także cenionym spowiednikiem, zwłaszcza wśród seminarzystów.
 
Wybuch II wojny światowej w 1939 roku zastał go w pełnej aktywności, budującego nowe skrzydło klasztoru. Dom został opanowany przez wojsko i gestapo. O. Stanisław musiał patrzeć jak niszczono i wywożono dorobek jego całego życia. Niebawem aresztowano wszystkich 64 domowników, a klasztor zamieniono w obóz, do którego przywieziono 80 księży i kleryków diecezjalnych. Kilkunastu z nich rozstrzelano w pobliskim lesie. W lutym 1940 roku obóz ten zlikwidowano. Internowanych wywieziono do Nowego Portu - filii obozu w Stutthofie. Ojciec Stanisław podzielił los wszystkich. Okropne warunki sanitarne, głód, zimno, praca ponad siły, nieludzkie traktowanie przyczyniły się do wyniszczenia silnego dotąd organizmu. W transporcie w bydlęcych wagonach został przewieziony do następnego obozu w [[Obóz koncentracyjny - Sachsenhausen-Oranienburg|Sachsenhausen]]. Tam się przeziębił, dostał zapalenia płuc, nastąpiło całkowite wycieńczenie jego organizmu. Wszystkie cierpienia i upokorzenia znosił z największą cierpliwością, zdany całkowicie na wolę Bożą. 26 kwietnia 1940 po apelu, obozowy kapo stwierdził: "nie masz po co żyć". Stanął mu jedną nogą na piersiach, drugą na gardle i silnym naciskiem zmiażdżył kości klatki piersiowej i gardła. Tak zginął ojciec Stanisław Kubista - męczennik obozu. Wspomnienie liturgiczne - 12 czerwca.


Wybuch II wojny światowej w 1939 roku zastał go w pełnej aktywności, budującego nowe skrzydło klasztoru. Dom został opanowany przez wojsko i [[gestapo]]. O. Stanisław musiał patrzeć jak niszczono i wywożono dorobek jego całego życia. Niebawem aresztowano wszystkich 64 domowników, a klasztor zamieniono w obóz, do którego przywieziono 80 księży i kleryków diecezjalnych. Kilkunastu z nich rozstrzelano w pobliskim lesie. W lutym 1940 roku obóz ten zlikwidowano. Internowanych wywieziono do Nowego Portu - filii obozu w Stutthofie. Ojciec Stanisław podzielił los wszystkich. Okropne warunki sanitarne, głód, zimno, praca ponad siły, nieludzkie traktowanie przyczyniły się do wyniszczenia silnego dotąd organizmu. W transporcie w bydlęcych wagonach został przewieziony do następnego obozu w [[Obóz koncentracyjny - Sachsenhausen-Oranienburg|Sachsenhausen]]. Tam się przeziębił, dostał zapalenia płuc, nastąpiło całkowite wycieńczenie jego organizmu. Wszystkie cierpienia i upokorzenia znosił z największą cierpliwością, zdany całkowicie na wolę Bożą. 26 kwietnia 1940 po apelu, obozowy kapo stwierdził: "nie masz po co żyć". Stanął mu jedną nogą na piersiach, drugą na gardle i silnym naciskiem zmiażdżył kości klatki piersiowej i gardła. Tak zginął ojciec Stanisław Kubista - męczennik obozu. 13 czerwca 1999 [[Jan Paweł II|papież Jan Paweł II]] ogłosił go w Warszawie błogosławionym w gronie 108 męczenników II wojny światowej. 
*Wspomnienie liturgiczne przypada 12 czerwca.
==Bibliografia==
==Bibliografia==
J. Tyczka, Kubista Stanisław, „Nurt SVD” 1985, nr 35, s. 387-389, Bytom 1985; E. Śliwka, Formacja intelektualna, działalność dydaktyczno-naukowa i wydawnicza Werbistów polskich (1919-1982), Pieniężno 1988; J. Arlik, Sługa Boży O. Stanisław Kubista - Już nie masz po co żyć, [w:] Zgromadzenie Słowa Bożego (Misjonarze Werbiści). Nasi Misjonarze Męczennicy - Słudzy Boży. Pieniężno - Nysa 1994; J. Arlik, E. Śliwka, Kubista Stanisław (hasło), [w:] Słownik biograficzny katolickiego duchowieństwa śląskiego XIX i XX wieku, red. M. Pater, Katowice 1996, s. 211. Foto: Cichy Ojciec, Błogosławiony o. Stanisław Kubista SVD, pr. zb, Kostuchna 2008, s. 11; G. Wojtyna,  Życie i działalność błogosławionego o. Stanisława Kubisty, Pieniężno 1999;  Błogosławiony ojciec Stanisław Kubista , oprac. S. Brzeżański  [et al.], Włocławek 2001; Błogosławieni Werbiści Męczennicy lat wojny 1939-1945,  materiały duszpasterskie, red. E.  Śliwka, Pieniężno 1999; J. Dudała, Ślązacy idą do nieba. Procesy beatyfikacyjne, GN 2006, nr 11 (dodatek katowicki), s. 4.
J. Tyczka, Kubista Stanisław, „Nurt SVD” 1985, nr 35, s. 387-389, Bytom 1985; E. Śliwka, Formacja intelektualna, działalność dydaktyczno-naukowa i wydawnicza Werbistów polskich (1919-1982), Pieniężno 1988; J. Arlik, Sługa Boży O. Stanisław Kubista - Już nie masz po co żyć, [w:] Zgromadzenie Słowa Bożego (Misjonarze Werbiści). Nasi Misjonarze Męczennicy - Słudzy Boży. Pieniężno - Nysa 1994; J. Arlik, E. Śliwka, Kubista Stanisław (hasło), [w:] Słownik biograficzny katolickiego duchowieństwa śląskiego XIX i XX wieku, red. M. Pater, Katowice 1996, s. 211. Foto: Cichy Ojciec, Błogosławiony o. Stanisław Kubista SVD, pr. zb, Kostuchna 2008, s. 11; G. Wojtyna,  Życie i działalność błogosławionego o. Stanisława Kubisty, Pieniężno 1999;  Błogosławiony ojciec Stanisław Kubista , oprac. S. Brzeżański  [et al.], Włocławek 2001; Błogosławieni Werbiści Męczennicy lat wojny 1939-1945,  materiały duszpasterskie, red. E.  Śliwka, Pieniężno 1999; J. Dudała, Ślązacy idą do nieba. Procesy beatyfikacyjne, GN 2006, nr 11 (dodatek katowicki), s. 4; W. Jacewicz, J. Woś, Martyrologium polskiego duchowieństwa rzymskokatolickiego pod okupacją hitlerowską w latach 1939–1945, z. 5, Warszawa 1981, s. 439.


{{Święci}}
{{Noty biograficzne}}
{{Noty biograficzne}}
{{Święty}}
[[Kategoria:Sanctus - K|Kub]]
[[Kategoria:Sanctus - K|Kub]]
[[Kategoria:Biografie - K|Kub]]
[[Kategoria:Biografie - K|Kub]]
[[Kategoria:Zakonnicy|K]]
[[Kategoria:Zakonnicy|Kub]]
[[Kategoria:Werbiści|K]]
[[Kategoria:Werbiści|Kub]]
[[Kategoria:Represjonowani]]
[[Kategoria:Budowniczy|Kub]]
[[Kategoria:Literaci i publicyści|Kub]]
[[Kategoria:Represjonowani|Kub]]

Wersja z 03:18, 14 sie 2017

Bł. Stanisław Kubista SVD (1898-1940), męczennik

Kubista Stanislaw.jpg

Urodził się 27 września 1898 w Kostuchnie. Chrzest św. otrzymał 2 października 1898 w kościele św. Wojciecha w Mikołowie. Jego ojciec - Franciszek Kubista był pracownikiem leśnym, a matka Franciszka z d. Czempka zajmowała się wychowywaniem trzech córek i sześciu synów. Starsza siostra Stanisława, Anna wstąpiła do klasztoru w Wiedniu. Stanisław szkołę średnią rozpoczął w 1912 roku w Domu Misyjnym św. Krzyża Księży Werbistów w Nysie. Nowicjat i studia filozoficzno-teologiczne odbył w Zgromadzeniu Słowa Bożego w St. Gabriel w Modling k. Wiednia. Tam 26 maja 1927 przyjął święcenia kapłańskie.

Jako werbista przydzielony został jesienią 1928 roku do domu zakonnego św. Józefa w Górnej Grupie k. Grudziądza. Tam pracował jako nauczyciel w tamtejszym gimnazjum, jako mistrz nowicjatu i ojciec duchowny braci, jako budowniczy, a następnie jako dyrektor drukarni. Był redaktorem Małego Misjonarza, Kalendarza Małego Misjonarza, Kalendarza Słowa Bożego, Skarbu Rodzinnego i Posłańca Świętego Józefa. W latach 1931-1933 współorganizował Muzeum Etnograficzne z eksponatów z Chin, Brazylii i Nowej Gwinei. Był autorem dramatu misyjnego Krzyż i słońce poświęconego historii Inków w Peru, powieści z puszcz afrykańskich - Królowa Matamby oraz Brygidy - powieści o utraconej koronie. Był także cenionym spowiednikiem, zwłaszcza wśród seminarzystów.

Wybuch II wojny światowej w 1939 roku zastał go w pełnej aktywności, budującego nowe skrzydło klasztoru. Dom został opanowany przez wojsko i gestapo. O. Stanisław musiał patrzeć jak niszczono i wywożono dorobek jego całego życia. Niebawem aresztowano wszystkich 64 domowników, a klasztor zamieniono w obóz, do którego przywieziono 80 księży i kleryków diecezjalnych. Kilkunastu z nich rozstrzelano w pobliskim lesie. W lutym 1940 roku obóz ten zlikwidowano. Internowanych wywieziono do Nowego Portu - filii obozu w Stutthofie. Ojciec Stanisław podzielił los wszystkich. Okropne warunki sanitarne, głód, zimno, praca ponad siły, nieludzkie traktowanie przyczyniły się do wyniszczenia silnego dotąd organizmu. W transporcie w bydlęcych wagonach został przewieziony do następnego obozu w Sachsenhausen. Tam się przeziębił, dostał zapalenia płuc, nastąpiło całkowite wycieńczenie jego organizmu. Wszystkie cierpienia i upokorzenia znosił z największą cierpliwością, zdany całkowicie na wolę Bożą. 26 kwietnia 1940 po apelu, obozowy kapo stwierdził: "nie masz po co żyć". Stanął mu jedną nogą na piersiach, drugą na gardle i silnym naciskiem zmiażdżył kości klatki piersiowej i gardła. Tak zginął ojciec Stanisław Kubista - męczennik obozu. 13 czerwca 1999 papież Jan Paweł II ogłosił go w Warszawie błogosławionym w gronie 108 męczenników II wojny światowej.

  • Wspomnienie liturgiczne przypada 12 czerwca.

Bibliografia

J. Tyczka, Kubista Stanisław, „Nurt SVD” 1985, nr 35, s. 387-389, Bytom 1985; E. Śliwka, Formacja intelektualna, działalność dydaktyczno-naukowa i wydawnicza Werbistów polskich (1919-1982), Pieniężno 1988; J. Arlik, Sługa Boży O. Stanisław Kubista - Już nie masz po co żyć, [w:] Zgromadzenie Słowa Bożego (Misjonarze Werbiści). Nasi Misjonarze Męczennicy - Słudzy Boży. Pieniężno - Nysa 1994; J. Arlik, E. Śliwka, Kubista Stanisław (hasło), [w:] Słownik biograficzny katolickiego duchowieństwa śląskiego XIX i XX wieku, red. M. Pater, Katowice 1996, s. 211. Foto: Cichy Ojciec, Błogosławiony o. Stanisław Kubista SVD, pr. zb, Kostuchna 2008, s. 11; G. Wojtyna, Życie i działalność błogosławionego o. Stanisława Kubisty, Pieniężno 1999; Błogosławiony ojciec Stanisław Kubista , oprac. S. Brzeżański [et al.], Włocławek 2001; Błogosławieni Werbiści Męczennicy lat wojny 1939-1945, materiały duszpasterskie, red. E. Śliwka, Pieniężno 1999; J. Dudała, Ślązacy idą do nieba. Procesy beatyfikacyjne, GN 2006, nr 11 (dodatek katowicki), s. 4; W. Jacewicz, J. Woś, Martyrologium polskiego duchowieństwa rzymskokatolickiego pod okupacją hitlerowską w latach 1939–1945, z. 5, Warszawa 1981, s. 439.