Tekst źródłowy strony Bł. Czesław

==Bł. Czesław (1175-1242)==
[[Plik:Czeslaw wroclaw.jpg|right|thumb|grobowiec bł. Czesława we Wrocławiu]]
Tradycja głosi, że urodził się ok. 1175 roku w Kamieniu Opolskim na Śląsku. Należał do otoczenia biskupa krakowskiego Iwa Odrowąża, stąd też uważano go za należącego do rodu Odrowążów jako kuzyna [[Św. Jacek|św. Jacka]] i [[Bł. Bronisława|bł. Bronisławy]]. Pełnił ważne funkcje w kapitule krakowskiej i w kapitule sandomierskiej. W tej ostatniej pełnił urząd kustosza. Według średniowiecznych żywotów, Czesław studiował w Pradze, Paryżu i Bolonii. Wraz z Jackiem Odrowążem towarzyszył biskupowi krakowskiemu w podróży do Rzymu, gdzie zapoznali się z nowo założonym zakonem kaznodziejskim (dominikańskim) i zostali przyjęci osobiście przez [[Św. Dominik Guzman|Dominika (późniejszy święty)]] do jego zakonu. W 1222 roku pierwsi polscy dominikanie, a wśród nich Jacek i Czesław, przybyli do Krakowa, gdzie zostali uroczyście przywitani przez biskupa, kapłanów i wiernych. Jacek jako pierwszy zwierzchnik polskich dominikanów posłał Czesława do Pragi Czeskiej, gdzie ten założył klasztor, którym kierował do 1225 roku. Następnie powrócił do Krakowa, a stamtąd udał się do Wrocławia, gdzie za zgodą miejscowego biskupa Wawrzyńca osiedlił się przy kościele pw. św. Wojciecha. Założył tam dominikański klasztor, w którym przez kilka lat był przeorem. W 1233 roku został wybrany przełożonym polskiej prowincji dominikanów. Rok później, w 1234 roku brał udział w kanonizacji Dominika w Rzymie. Po trzech latach zrezygnował z urzędu prowincjała i ponownie objął funkcję przeora wrocławskiego klasztoru, którą sprawował do swojej śmierci (1242). 

Rok przed śmiercią bł. Czesław poprzez swoją modlitwę i publiczne modły połączone z procesją z Najświętszym Sakramentem miał uratować Wrocław przed zdobyciem go przez Tatarów. Nad miastem ukazać się miała wówczas ognista kula, która skłoniła Tatarów do odwrotu. Bł. Czesław pochowany został w krypcie kościoła pw. św. Wojciecha, a grób jego od początku otoczony był wielkim kultem wiernych. Kult ten jako lokalny dla Wrocławia zatwierdził [[Klemens XI|papież Klemens XI]] (1713), a 22 lata później [[Klemens XII|papież Klemens XII]] rozciągnął kult bł. Czesława na całą Polskę. Relikwie bł. Czesława przeniesiono do specjalnie w tym celu zbudowanej kaplicy. W czasie walk o Wrocław w 1945 roku kaplica ta ocalała, mimo że cały kościół pw. św. Wojciecha został zburzony. 

*Ikonografia chrześcijańska przedstawia bł. Czesława w białym habicie dominikańskim z ognistą kulą nad głową i monstrancją lub krzyżem w ręku. Inne atrybuty to: kielich, puszka z komunikantami, otwarta księga Ewangelii, laska pielgrzymia, lilia i różaniec. 

*Wspomnienie obowiązkowe – 20 lipca.

==Bibliografia==
M. Sikorski, Globus igneus. Błogosławiony Czesław. Mongołowie i cud z ogniem, Bystrzyca Kłodzka 2005; M. Banach, Szli święci przez Polskę, Warszawa 1954; Polscy święci, red. J. Roman, Warszawa 1984, T. 3; M.L. Niedziela, Wokół wizerunku bł. Czesława, Śląski Kwartalnik Historyczny Sobótka, 2009, nr 4, s. 647-653.
{{Święci}}
{{Noty biograficzne}}
[[Kategoria:Sanctus - C|Czesław]]
[[Kategoria:Biografie - C|Czesław]]