Bł. Antoine-Frédéric Ozanam: Różnice pomiędzy wersjami

Wersja z 20:27, 22 cze 2017

Bł. Antoine-Frédéric Ozanam (1813-1853), francuski historyk literatury i filozofii

Urodził się 23 kwietnia 1813 w Mediolanie. Francuski historyk literatury i filozofii, publicysta, profesor Sorbony od 1843 roku. Współzałożyciel czasopisma „Ere Nouvelle” (1848). Uważał, że należy poprawić warunki życiowe w kraju przez likwidację ubóstwa nie tylko w wymiarze materialnym, ale też duchowym i obyczajowym. Dlatego widział konieczność zmiany ustawodawstwa państwowego, które miało regulować kwestie pracy i ubezpieczeń społecznych. Jako osoba głęboko religijna pragnął zmian we francuskim kościele, który był zbyt oddalony od ludzi. Na jego religijność miała wpływ postać św. Franciszka. W swej religijności dostrzegał konieczność praktycznego zastosowania wskazań Ewangelii.

Wraz z grupą przyjaciół 23 kwietnia 1833 założył Konferencję Miłości, która przekształciła się w Konferencję św. Wincentego à Paulo. Celem Konferencji stało się pójście do ubogich w duchu służby i dzielenia się, poszukiwanie życia duchowego, refleksja społeczna i konkretne zaangażowanie. Współcześnie jest to jedna z największych organizacji charytatywnych na świecie. Zmarł 8 września 1853. Beatyfikowany 22 sierpnia 1997 przez papieża Jana Pawła II.

Główne prace: Réflexions sur la doctrine de Saint-Simon (1831), Dante et la philosophie catholique au treizieme siècle (1847), La civilisation chrétienne chez les Francs (1849), Un pèlerinage au pays du Cid (1852).

Wspomnienie liturgiczne przypada 8 września.

Bibliografia

K. Morawski, Fryderyk Ozanam, Warszawa 1955; Stowarzyszenie św. Wincentego a Paulo, red. S. Wypych, Kraków brw.

@@ Linia 2: / Linia 2: @@
 [[Plik:Ozanam fryderyk.jpg|left|200px|thumb]]
 Urodził się 23 kwietnia 1813 w Mediolanie. Francuski historyk literatury i filozofii,
-publicysta, profesor Sorbony od 1843 roku. Współzałożyciel czasopisma  „Ere Nouvelle” (1848 r.). Uważał, że należy poprawić warunki życiowe w kraju przez likwidację ubóstwa
+publicysta, profesor Sorbony od 1843 roku. Współzałożyciel czasopisma  „Ere Nouvelle” (1848). Uważał, że należy poprawić warunki życiowe w kraju przez likwidację ubóstwa
-nie tylko w wymiarze materialnym, ale też duchowym i obyczajowym. Dlatego widział konieczność zmiany ustawodawstwa państwowego, które miało regulować kwestie pracy i ubezpieczeń społecznych. Jako osoba głęboko religijna  pragnął zmian we francuskim kościele, który był zbyt oddalony od ludzi. Na jego religijność miała wpływ postać św. Franciszka. W swej religijności dostrzegał konieczność praktycznego zastosowania wskazań Ewangelii.
+nie tylko w wymiarze materialnym, ale też duchowym i obyczajowym. Dlatego widział konieczność zmiany ustawodawstwa państwowego, które miało regulować kwestie pracy i ubezpieczeń społecznych. Jako osoba głęboko religijna  pragnął zmian we francuskim kościele, który był zbyt oddalony od ludzi. Na jego religijność miała wpływ postać [[Św. Franciszek z Asyżu|św. Franciszka]]. W swej religijności dostrzegał konieczność praktycznego zastosowania wskazań Ewangelii.
-Wraz z grupą przyjaciół 23 kwietnia 1833 założył „Konferencję Miłości”, która przekształciła się w [[Konferencje św. Wincentego  à Paulo| Konferencję św. Wincentego  à Paulo]]. Celem Konferencji stało się pójście do ubogich w duchu służby i dzielenia się, poszukiwanie życia duchowego, refleksja społeczna i konkretne zaangażowanie. Współcześnie jest to jedna z największych organizacji charytatywnych na świecie. Zmarł 8 września 1853. Beatyfikowany w 1997 roku.
+Wraz z grupą przyjaciół 23 kwietnia 1833 założył ''Konferencję Miłości'', która przekształciła się w [[Konferencje św. Wincentego  à Paulo| Konferencję św. Wincentego  à Paulo]]. Celem Konferencji stało się pójście do ubogich w duchu służby i dzielenia się, poszukiwanie życia duchowego, refleksja społeczna i konkretne zaangażowanie. Współcześnie jest to jedna z największych organizacji charytatywnych na świecie. Zmarł 8 września 1853. Beatyfikowany 22 sierpnia 1997 przez [[Jan Paweł II|papieża Jana Pawła II]].
 Główne prace: Réflexions sur la doctrine de Saint-Simon (1831), Dante et la philosophie catholique au treizieme siècle (1847), La civilisation chrétienne chez les Francs (1849), Un pèlerinage au pays du Cid (1852).