Bł. Antoine-Frédéric Ozanam: Różnice pomiędzy wersjami
mNie podano opisu zmian |
(dr) |
||
Linia 7: | Linia 7: | ||
Wraz z grupą przyjaciół 23 kwietnia 1833 założył „Konferencję Miłości”, która przekształciła się w [[Konferencje św. Wincentego à Paulo| Konferencję św. Wincentego à Paulo]]. Celem Konferencji stało się pójście do ubogich w duchu służby i dzielenia się, poszukiwanie życia duchowego, refleksja społeczna i konkretne zaangażowanie. Współcześnie jest to jedna z największych organizacji charytatywnych na świecie. Zmarł 8 września 1853. Beatyfikowany w 1997 roku. | Wraz z grupą przyjaciół 23 kwietnia 1833 założył „Konferencję Miłości”, która przekształciła się w [[Konferencje św. Wincentego à Paulo| Konferencję św. Wincentego à Paulo]]. Celem Konferencji stało się pójście do ubogich w duchu służby i dzielenia się, poszukiwanie życia duchowego, refleksja społeczna i konkretne zaangażowanie. Współcześnie jest to jedna z największych organizacji charytatywnych na świecie. Zmarł 8 września 1853. Beatyfikowany w 1997 roku. | ||
Główne prace: Réflexions sur la doctrine de Saint-Simon (1831), Dante et la philosophie catholique au treizieme siècle (1847), La civilisation chrétienne chez les Francs (1849), Un pèlerinage au pays du Cid (1852). | Główne prace: Réflexions sur la doctrine de Saint-Simon (1831), Dante et la philosophie catholique au treizieme siècle (1847), La civilisation chrétienne chez les Francs (1849), Un pèlerinage au pays du Cid (1852). | ||
*Wspomnienie liturgiczne przypada 8 września. | |||
==Bibliografia== | ==Bibliografia== |
Wersja z 10:33, 14 maj 2016
Bł. Antoine-Frédéric Ozanam (1813-1853), francuski historyk literatury i filozofii
Urodził się 23 kwietnia 1813 w Mediolanie. Francuski historyk literatury i filozofii, publicysta, profesor Sorbony od 1843 roku. Współzałożyciel czasopisma „Ere Nouvelle” (1848 r.). Uważał, że należy poprawić warunki życiowe w kraju przez likwidację ubóstwa nie tylko w wymiarze materialnym, ale też duchowym i obyczajowym. Dlatego widział konieczność zmiany ustawodawstwa państwowego, które miało regulować kwestie pracy i ubezpieczeń społecznych. Jako osoba głęboko religijna pragnął zmian we francuskim kościele, który był zbyt oddalony od ludzi. Na jego religijność miała wpływ postać św. Franciszka. W swej religijności dostrzegał konieczność praktycznego zastosowania wskazań Ewangelii.
Wraz z grupą przyjaciół 23 kwietnia 1833 założył „Konferencję Miłości”, która przekształciła się w Konferencję św. Wincentego à Paulo. Celem Konferencji stało się pójście do ubogich w duchu służby i dzielenia się, poszukiwanie życia duchowego, refleksja społeczna i konkretne zaangażowanie. Współcześnie jest to jedna z największych organizacji charytatywnych na świecie. Zmarł 8 września 1853. Beatyfikowany w 1997 roku.
Główne prace: Réflexions sur la doctrine de Saint-Simon (1831), Dante et la philosophie catholique au treizieme siècle (1847), La civilisation chrétienne chez les Francs (1849), Un pèlerinage au pays du Cid (1852).
- Wspomnienie liturgiczne przypada 8 września.
Bibliografia
K. Morawski, Fryderyk Ozanam, Warszawa 1955; Stowarzyszenie św. Wincentego a Paulo, red. S. Wypych, Kraków brw.
|