Bąk Marcin

Bąk Marcin (1867-1939)

Urodził się 11 listopda 1867 w Rudzie Śląskiej w rodzinie małorolnego chłopa Franciszka i Marty z d. Cura. W 1882 roku rozpoczął naukę w gimnazjum w Gliwicach. Po śmierci matki w 1887 roku udał się do Rzymu, gdzie rozpoczął naukę w konwikcie prowadzonym przez księży misjonarzy od Przenajdroższej Krwi Pana Jezusa. Tam ukończył studia teologiczne. 27 maja 1893 przyjął święcenia kapłańskie dla arcybiskupstwa Otranto w Apulii. Pracował jako kaznodzieja wędrowny w środkowych i południowych Włoszech (w San Remo, Messinie, Gazzi i Pistuninie). W czasie pierwszej wojny światowej musiał opuścić Włochy i wrócił do Rudy Śląskiej. Po utworzeniu Administracji Apostolskiej w Katowicach został skierowany jako pomocniczy duszpasterz do Lędzin. Tam był znany i ceniony jako cierpliwy i wytrwały spowiednik. Z okazji czterdziestolecia kapłaństwa Kuria Diecezjalna przyznała mu tytuł kuratusa i prawo do pelerynki proboszczowskiej. Zmarł 25 października 1939 w Lędzinach.

Bibliografia

Akta personalne ks. Marcina Bąka; Schematyzm 1924-1947; Nekrolog, WD 1969, nr 11-12, s. 184.