Bąk Marcin: Różnice pomiędzy wersjami

Z e-ncyklopedia
(dr)
(dr)
 
Linia 1: Linia 1:
== Bąk Marcin (1867-1939) ==
== Bąk Marcin (1867-1939) ==
Urodził się 11 listopda 1867 w Rudzie Śląskiej w rodzinie małorolnego chłopa Franciszka i  Marty z d. Cura. W 1882 roku rozpoczął naukę w gimnazjum w Gliwicach. Po śmierci matki w 1887 roku udał się do Rzymu, gdzie rozpoczął naukę w konwikcie prowadzonym przez księży misjonarzy od Przenajdroższej Krwi Pana Jezusa. Tam ukończył studia teologiczne. 27 maja 1893 przyjął święcenia kapłańskie dla arcybiskupstwa Otranto w Apulii. Pracował jako kaznodzieja wędrowny w środkowych i południowych Włoszech (w San Remo, Messinie, Gazzi i Pistuninie). W czasie pierwszej wojny światowej musiał opuścić Włochy i wrócił do Rudy Śląskiej. Po utworzeniu [[Administracja Apostolska dla Śląska Górnego|Administracji Apostolskiej w Katowicach]] został skierowany jako pomocniczy duszpasterz do Lędzin. Tam był znany i ceniony jako cierpliwy i wytrwały spowiednik. Z okazji czterdziestolecia swego kapłaństwa przyznała mu Kuria Diecezjalna tytuł [[Kuracja|kuratusa]] i prawo do pelerynki proboszczowskiej. Zmarł 25 października 1939 w Lędzinach.  
Urodził się 11 listopda 1867 w Rudzie Śląskiej w rodzinie małorolnego chłopa Franciszka i  Marty z d. Cura. W 1882 roku rozpoczął naukę w gimnazjum w Gliwicach. Po śmierci matki w 1887 roku udał się do Rzymu, gdzie rozpoczął naukę w konwikcie prowadzonym przez księży misjonarzy od Przenajdroższej Krwi Pana Jezusa. Tam ukończył studia teologiczne. 27 maja 1893 przyjął święcenia kapłańskie dla arcybiskupstwa Otranto w Apulii. Pracował jako kaznodzieja wędrowny w środkowych i południowych Włoszech (w San Remo, Messinie, Gazzi i Pistuninie). W czasie pierwszej wojny światowej musiał opuścić Włochy i wrócił do Rudy Śląskiej. Po utworzeniu [[Administracja Apostolska dla Śląska Górnego|Administracji Apostolskiej w Katowicach]] został skierowany jako pomocniczy duszpasterz do Lędzin. Tam był znany i ceniony jako cierpliwy i wytrwały spowiednik. Z okazji czterdziestolecia kapłaństwa Kuria Diecezjalna przyznała mu tytuł [[Kuracja|kuratusa]] i prawo do pelerynki proboszczowskiej. Zmarł 25 października 1939 w Lędzinach.  


== Bibliografia ==
== Bibliografia ==
Akta personalne ks. Marcina Bąka; Schematyzm 1924-1947; Nekrolog, WD 1969, nr 11-12, s. 184.  
Akta personalne ks. Marcina Bąka; Schematyzm 1924-1947; Nekrolog, WD 1969, nr 11-12, s. 184.  


{{Noty biograficzne}}
{{Noty biograficzne}}
[[Kategoria:Biografie - B]]
[[Kategoria:Biografie - B]]

Aktualna wersja na dzień 19:16, 9 paź 2019

Bąk Marcin (1867-1939)

Urodził się 11 listopda 1867 w Rudzie Śląskiej w rodzinie małorolnego chłopa Franciszka i Marty z d. Cura. W 1882 roku rozpoczął naukę w gimnazjum w Gliwicach. Po śmierci matki w 1887 roku udał się do Rzymu, gdzie rozpoczął naukę w konwikcie prowadzonym przez księży misjonarzy od Przenajdroższej Krwi Pana Jezusa. Tam ukończył studia teologiczne. 27 maja 1893 przyjął święcenia kapłańskie dla arcybiskupstwa Otranto w Apulii. Pracował jako kaznodzieja wędrowny w środkowych i południowych Włoszech (w San Remo, Messinie, Gazzi i Pistuninie). W czasie pierwszej wojny światowej musiał opuścić Włochy i wrócił do Rudy Śląskiej. Po utworzeniu Administracji Apostolskiej w Katowicach został skierowany jako pomocniczy duszpasterz do Lędzin. Tam był znany i ceniony jako cierpliwy i wytrwały spowiednik. Z okazji czterdziestolecia kapłaństwa Kuria Diecezjalna przyznała mu tytuł kuratusa i prawo do pelerynki proboszczowskiej. Zmarł 25 października 1939 w Lędzinach.

Bibliografia

Akta personalne ks. Marcina Bąka; Schematyzm 1924-1947; Nekrolog, WD 1969, nr 11-12, s. 184.