Apostolstwo Modlitwy

Apostolstwo Modlitwy powstało w południowej Francji w 1844 roku w jezuickim kolegium Vals, po objawieniach św. Małgorzacie Marii Alacoque. Idea Apostolstwa wyszła od ojca duchownego, ks. Franciszka Gautrelet SJ (1807-1886), który przedstawił ją na konferencji młodzieży zakonnej w kolegium jezuitów w Vals w 1844 roku. Ramy organizacyjne stworzył jego współbrat zakonny, wybitny teolog i publicysta Henryk Ramiére SJ (1821-1884), który w książce „L' Apostolat de la Priére” podał podstawy teologiczne Apostolstwa Modlitwy oraz założył jej organ „Messager du Coeur de Jésus”. Statuty Apostolstwa Modlitwy zatwierdził papież Pius IX w 1866 roku. Papież Leon XIII w 1896 roku dokonał w nich stosownych zmian. Po zakończeniu II wojny światowej dostosowano Statuty do nowej sytuacji duszpasterskiej, zaś ostatnią ich redakcję uwzględniającą decyzje Soboru Watykańskiego II zatwierdził 27 marca 1968 papież Paweł VI.

Apostolstwo Modlitwy w Polsce

Na ziemiach polskich AM funkcjonowało już w latach 60. XIX wieku, jednakże dopiero w 1871 roku prowincjał jezuitów, Kasper Szczepkowski, zapoczątkował jego właściwą działalność, poświęcając kaplicę Serca Jezusowego w Krakowie i uroczyście powołując AM pod nazwą Apostolstwo Serca Jezusowego. Dyrektorem został mianowany Stanisław Stojałowski (1845-1911). Z jego inicjatywy w 1972 roku założono oficjalny organ prasowy wspólnoty – miesięcznik „Apostolstwo Serca Jezusowego”, który od 1904 roku do dziś ukazuje się pod tytułem „Posłaniec Serca Jezusowego”. Największy rozkwit AM w Polsce nastąpił w okresie międzywojennym. W 1938 roku było już ok. 2500 ognisk we wszystkich diecezjach (liczących ponad 750 000 członków). Pierwszy Zjazd Księży Dyrektorów Apostolstwa odbył się w dniach 19-21 września 1938. W listopadzie 1949 roku dekretem władz komunistycznych AM zostało zdelegalizowane. Pomimo tego Apostolstwo istniało nadal w wielu parafiach, czemu sprzyjały organizowane w Polsce Misje Serca Jezusowego. Po 1980 roku Apostolstwo zaczęło się odradzać. W dniach 21-23 kwietnia 1989 w Czechowicach miał miejsce Ogólnopolski Zjazd Delegatów Apostolstwa Modlitwy. W 2009 roku w Domu Rekolekcyjnym Jezuitów w Częstochowie odbył się Europejski Zjazd Sekretarzy Krajowych AM.

Do praktyk Apostolstwa zalicza się: poświęcenie członków, ich rodzin i społeczności naukowej Najświętszemu Sercu Jezusa, a także Chrystusowi Królowi, nabożeństwo do Niepokalanego Serca NMP, codzienna modlitwa połączona z poświęceniem osób, rodzin i narodu Najświętszemu Sercu Jezusa, ofiara Eucharystyczna z Komunią wynagradzającą, intensywne życie sakramentalne, tzw. pierwsze piątki i soboty miesiąca, wielka pobożność do Ducha Świętego, zaangażowanie na poszczególnych etapach formacji przez comiesięczne spotkania, rekolekcje, skupienia i dyskusje oraz współodpowiedzialność za dzieło zbawiania świata.

Struktura Apostolstwa

Na czele Apostolstwa Modlitwy stoi papież i to on wyznacza intencje ogólne i misyjne do modlitwy na każdy miesiąc. Dyrektor Generalny Apostolstwa (Ojciec Generał Towarzystwa Jezusowego) pracuje w Rzymie. Reprezentuje go Delegat AM. Generał mianuje Sekretarzy Krajowych lub Regionalnych AM. Dyrektorów Diecezjalnych AM mianują biskupi. Dyrektorzy Diecezjalni organizują centra prowadzone przez mianowanych przez biskupów lub prowincjała Dyrektorów Lokalnych. Oprócz członków zwyczajnych w AM wyróżnić można animatorów – ciało doradcze i wykonawcze danego ogniska. Członkostwo nadaje Dyrektor Lokalny (poprzez wpisanie do księgi ogniska), wręczając dyplom (kartę wpisową). Z Apostolstwa Modlitwy wywodzi się także Krucjata Eucharystyczna oraz różne organizacje poświęcone Najświętszemu Sercu Jezusowemu.

Patronami Apostolstwa Modlitwy są: św. Małgorzata Maria Alacoque, św. Franciszek Ksawery, św. Klaudiusz Colombiére i św. Teresa z Lisieux.

Bibliografia

Encyklopedia wiedzy o Jezuitach na ziemiach Polski i Litwy 1564-1995, oprac. L. Grzebień, Kraków 1996, s. 13-14; A. Petrowa-Wasilewicz, Leksykon ruchów i stowarzyszeń w Kościele, Warszawa 2000, 105-106.