Apostolskie Dzieło Pomocy dla Czyścca

Patronami Dzieła są: Matka Boża Niepokalana Pośredniczka Łask oraz św. Franciszek z Asyżu. Powstało ono jako inicjatywa oddolna wiernych w latach 80. XX wieku. Wtedy do Zgromadzenia Sióstr Wspomożycielek Dusz Czyśćcowych zaczęły napływać listy z pytaniami o umieranie i wspomożenie dusz cierpiących w czyśćcu. W 1984 roku pod wpływem tych listów siostry podjęły decyzję o rozpoczęciu nowej formy działalności apostolskiej – współpracy z osobami świeckimi. Bractwo to zostało zapisane w nowych konstytucjach Zgromadzenia jako Apostolskie Dzieło Pomocy dla Czyśćca, a po dostosowaniu do nowego Kodeksu Prawa Kanonicznego zostało zatwierdzone przez Stolicę Apostolską w 1985 roku.

Członkiem Apostolskiego Dzieła Pomocy dla Czyśćca może zostać każdy praktykujący katolik, który chce nieść pomoc zmarłym. Kandydaci deklarują swą wolę przesyłając ankietę do siedziby Bractwa i otrzymują Pamiątkę z Aktem codziennego ofiarowania modlitw i dobrych uczynków. Członkowie regularnie zapoznają się z aktualną nauką Kościoła dotyczącą zagadnień eschatologicznych. Członkowie zamawiają w obrębie grup, raz do roku mszę w intencji dusz cierpiących w czyśćcu, oraz uczestniczą w spotkaniu modlitewno – formacyjnym z materiałami nadesłanymi przez Centrum Dzieła. Organizowane są również Dni Skupienia w Sulejówku, których celem jest pogłębianie łączności z Chrystusem. Dniem Łączności wszystkich członków dzieła jest poniedziałek.

Osoby zrzeszone w Apostolskim Dziele Pomocy dla Czyśćca mają za zadanie pokazywać przykładem gotowość na śmierć, jako na spotkanie z Chrystusem oraz przebaczenie umierającym. Zajmują się również pomocą w pochówku i otaczają swą opieką krewnych zmarłego.

Do Dzieła należy 9600 osób, z czego 8200 to Polacy. Istnieje 80 grup parafialnych Dzieła. Centrum Bractwa mieści się w miejscowości Kobyłka.

Bibliografia

A. Petrowa-Wasilewicz, Leksykon ruchów i stowarzyszeń w Kościele, Warszawa 2000, s. 101-103.