Żydek Edmund Jan: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
== Żydek Edmund (1935-1992) == | == Żydek Edmund (1935-1992) == | ||
Urodził się 16 października 1935 w Radzionkowie w rodzinie cieśli górniczego Piotra i Marty z d. Nalewajka. Ojciec zginął tragicznie w kopalni węgla kamiennego. Szkołę podstawową ukończył w Radzionkowie w 1949 roku. Przez dwa następne lata był uczniem Szkoły Zawodowej w Bobrku. Zdobył zawód ślusarza. W latach 1952—1956 przebywał w Niższym Seminarium Duchownym im. św. Jacka w Katowicach. Do Wyższego [[Śląskie Seminarium Duchowne|Śląskiego Seminarium Duchownego]] w Krakowie zgłosił się w 1956 roku. Uczęszczał na seminarium naukowe z psychologii, gdzie pod kierunkiem ks. Mariana Zielnioka przygotowywał pracę nt. „Zmęczenie dziecka, a praca katechetyczna". Święcenia kapłańskie otrzymał w Katowicach w dniu 26 czerwca 1962 z rąk bpa [[Bednorz Herbert|H. Bednorza]]. | Urodził się 16 października 1935 w Radzionkowie w rodzinie cieśli górniczego Piotra i Marty z d. Nalewajka. Ojciec zginął tragicznie w kopalni węgla kamiennego. Szkołę podstawową ukończył w Radzionkowie w 1949 roku. Przez dwa następne lata był uczniem Szkoły Zawodowej w Bobrku. Zdobył zawód ślusarza. W latach 1952—1956 przebywał w [[Niższe Seminarium Duchowne w Katowicach|Niższym Seminarium Duchownym im. św. Jacka w Katowicach]]. Do Wyższego [[Śląskie Seminarium Duchowne|Śląskiego Seminarium Duchownego]] w Krakowie zgłosił się w 1956 roku. Uczęszczał na seminarium naukowe z psychologii, gdzie pod kierunkiem ks. Mariana Zielnioka przygotowywał pracę nt. „Zmęczenie dziecka, a praca katechetyczna". Święcenia kapłańskie otrzymał w Katowicach w dniu 26 czerwca 1962 z rąk bpa [[Bednorz Herbert|H. Bednorza]]. | ||
Kuria Diecezjalna w Katowicach powierzyła mu najpierw zastępstwa wakacyjne w Suchej Górze i Radzionkowie. Od 1 września 1962 pracował w parafii MB Królowej Polski w Czechowicach, a następnie w Bielsku, Pierśćcu i Świętochłowicach. Kolejnymi placówkami wikariuszowskimi ks. Żydka były parafie w: Szarleju (1964-1967), Maciejkowicach (1967-1970), Zabrzu Kończycach (1970-1971), Marklowicach (1971-1974), Krzyżkowicach (1974-1975), Tychach-Żwakowie (1975-1978), Szczygłowicach (1978-1980) i Rogowie nad Odrą (1980-1985). W Szarleju ks. Żydek pełnił obowiązki kapelana szpitalnego, w Tychach zajmował się młodzieżą pracującą i udzielał się w kancelarii, w Rogowie zaś otoczył opieką ministrantów i młodzież oazową. W dekanacie gorzyckim prowadził w stanie wojennym duszpasterstwo charytatywne. Organizował okresowe dni skupienia dla pracowników związanych z dobroczynnością. Ks. Żydek w 1983 roku zdał z oceną bardzo dobrą egzamin proboszczowski, przedstawiając | Kuria Diecezjalna w Katowicach powierzyła mu najpierw zastępstwa wakacyjne w Suchej Górze i Radzionkowie. Od 1 września 1962 pracował w parafii MB Królowej Polski w Czechowicach, a następnie w Bielsku, Pierśćcu i Świętochłowicach. Kolejnymi placówkami wikariuszowskimi ks. Żydka były parafie w: Szarleju (1964-1967), Maciejkowicach (1967-1970), Zabrzu Kończycach (1970-1971), Marklowicach (1971-1974), Krzyżkowicach (1974-1975), Tychach-Żwakowie (1975-1978), Szczygłowicach (1978-1980) i Rogowie nad Odrą (1980-1985). W Szarleju ks. Żydek pełnił obowiązki kapelana szpitalnego, w Tychach zajmował się młodzieżą pracującą i udzielał się w kancelarii, w Rogowie zaś otoczył opieką ministrantów i młodzież oazową. W dekanacie gorzyckim prowadził w stanie wojennym duszpasterstwo charytatywne. Organizował okresowe dni skupienia dla pracowników związanych z dobroczynnością. Ks. Żydek w 1983 roku zdał z oceną bardzo dobrą egzamin proboszczowski, przedstawiając pracę nt. „Obowiązków nauczania w świetle Soboru Watykańskiego II". Chorował na serce. Zmarł 19 sierpnia 1992 w Radostowicach. Eksportacja przy udziale [[Bernacki Gerard|bpa G. Bernackiego]] odbyła się 20 sierpnia o godz. 16.00. W uroczystościach pogrzebowych uczestniczył [[Zimoń Damian|abp D. Zimoń]]. | ||
== Bibliografia == | == Bibliografia == |
Wersja z 12:02, 19 sie 2010
Żydek Edmund (1935-1992)
Urodził się 16 października 1935 w Radzionkowie w rodzinie cieśli górniczego Piotra i Marty z d. Nalewajka. Ojciec zginął tragicznie w kopalni węgla kamiennego. Szkołę podstawową ukończył w Radzionkowie w 1949 roku. Przez dwa następne lata był uczniem Szkoły Zawodowej w Bobrku. Zdobył zawód ślusarza. W latach 1952—1956 przebywał w Niższym Seminarium Duchownym im. św. Jacka w Katowicach. Do Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie zgłosił się w 1956 roku. Uczęszczał na seminarium naukowe z psychologii, gdzie pod kierunkiem ks. Mariana Zielnioka przygotowywał pracę nt. „Zmęczenie dziecka, a praca katechetyczna". Święcenia kapłańskie otrzymał w Katowicach w dniu 26 czerwca 1962 z rąk bpa H. Bednorza.
Kuria Diecezjalna w Katowicach powierzyła mu najpierw zastępstwa wakacyjne w Suchej Górze i Radzionkowie. Od 1 września 1962 pracował w parafii MB Królowej Polski w Czechowicach, a następnie w Bielsku, Pierśćcu i Świętochłowicach. Kolejnymi placówkami wikariuszowskimi ks. Żydka były parafie w: Szarleju (1964-1967), Maciejkowicach (1967-1970), Zabrzu Kończycach (1970-1971), Marklowicach (1971-1974), Krzyżkowicach (1974-1975), Tychach-Żwakowie (1975-1978), Szczygłowicach (1978-1980) i Rogowie nad Odrą (1980-1985). W Szarleju ks. Żydek pełnił obowiązki kapelana szpitalnego, w Tychach zajmował się młodzieżą pracującą i udzielał się w kancelarii, w Rogowie zaś otoczył opieką ministrantów i młodzież oazową. W dekanacie gorzyckim prowadził w stanie wojennym duszpasterstwo charytatywne. Organizował okresowe dni skupienia dla pracowników związanych z dobroczynnością. Ks. Żydek w 1983 roku zdał z oceną bardzo dobrą egzamin proboszczowski, przedstawiając pracę nt. „Obowiązków nauczania w świetle Soboru Watykańskiego II". Chorował na serce. Zmarł 19 sierpnia 1992 w Radostowicach. Eksportacja przy udziale bpa G. Bernackiego odbyła się 20 sierpnia o godz. 16.00. W uroczystościach pogrzebowych uczestniczył abp D. Zimoń.
Bibliografia
AAKat Akta personalne ks. Edmunda Żydka; Schematyzm 1970-1986; WA 1992, nr 8, s. 335-336; F. Żebrok, Dzieje Śląskiego Seminarium Duchownego, NPrz T. 44: 1975, s. 115-116; Skworc, Budownictwo kościołów, s. 169.
|