Święto Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny

Z e-ncyklopedia
Autor: Max Reichlich, Spotkanie Maryi z Elżbietą
Ziemia Święta - Ain Karim
Ziemia Święta - Ain Karim

Święto Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny powstało w zakonie franciszkańskim z inspiracji św. Bonawentury w 1263 roku. W 1389 roku papież Bonifacy rozszerzył je na cały Kościół katolicki, natomiast sobór w Bazylei w 1441 roku dokonał jego zatwierdzenia. Do roku 1969 święto to obchodzono 2 lipca, natomiast obecnie obchodzi się je 31 maja, tzn. pomiędzy uroczystościami Zwiastowania Pańskiego (25 marca) oraz Narodzeniem św. Jana Chrzciciela (24 czerwca).

Dokładny opis wydarzenia Nawiedzenia znajdujemy w Ewangelii wg Świętego Łukasza (Łk 1,39-56). Zgodnie z tradycją miało ono miejsce w Ain Karim (ok 7 km na zachód od Jerozolimy). Maryja udała się do swojej krewnej Elżbiety, aby podzielić się z nią radosną nowiną o Zwiastowaniu, a także pogratulować jej tak długo oczekiwanego dziecka. Najświętsza Panna prawdopodobnie odbywała całą drogę z Nazaretu do Ain Karim pieszo. Droga ta wynosi około 150 km, więc trudno przypuszczać, żeby przeszła ją w całości sama. Być może przyłączyła się do jakiejś pielgrzymki, zdążającej do Jerozolimy. Gdy Matka Boża przybyła na miejsce, pozdrowiła Elżbietę, a ta, gdy tylko owo pozdrowienie usłyszała, została napełniona Duchem Świętym i wypowiedziała słowa, które są powtarzane w Kościele po dzień dzisiejszy: Błogosławiona jesteś między niewiastami i błogosławiony jest owoc Twojego łona (Łk 1,42). Elżbieta wyraziła wielkie uznanie dla Maryi za to, że Ta zawierzyła słowom Bożego posłańca. Oznajmiła również, iż na dźwięk słów Maryi, poruszyło się dziecko w Jej łonie. Pisarze kościelni są przekonani, że był to akt powitania Jezusa przez Jana i że w tym momencie Jan został uwolniony od grzechu pierworodnego, a także napełniony Duchem Świętym. Owo wydarzenie upamiętnia więc nie tylko spotkanie dwóch matek, ale również pierwsze spotkanie Jezusa i Jana Chrzciciela, Mistrza i ucznia. Święto Nawiedzenia to szczególna celebracja i potwierdzenie wybrania Maryi spośród wszystkich niewiast Izraela.

Dawniej Polacy nazywali Maryję w tajemnicy Nawiedzenia Matką Bożą Jagodną, gdyż w tym czasie (2 lipca) były w lasach jagody. Według tradycji Maryja szła do Elżbiety sama, odludną, górską ścieżką, po której często pełzały węże i jaszczurki. Nic jednak nie mogły zrobić Matce Bożej, gdyż straciły wzrok. Maryja zatrzymywała się po drodze i posilała rosnącymi tam jagodami. Ludowa tradycja zakazywała 2 lipca zrywania i zjadania jakichkolwiek jagód, a także wiśni, czereśni, agrestów, malin, jeżyn, porzeczek, poziomek, a także innych owoców leśnych, gdyż powinno być w tym czasie dużo jagód dla Maryi. Ten kto złamał ludowe prawo nie tylko nie uczcił Matki Bożej, ale także mógł się narazić na ukąszenie żmiji bądź innych gadów.

  • Wspomnienie liturgiczne przypada 31 maja.

Bibliografia

[1] (dostęp: 21 V 2010), [2] (dostęp: 21 V 2010r); Foto: Web Gallery of Art.