Św. Rafał Archanioł

Wersja do druku nie jest już wspierana i może powodować błędy w wyświetlaniu. Zaktualizuj swoje zakładki i zamiast funkcji strony do druku użyj domyślnej funkcji drukowania w swojej przeglądarce.

Św. Rafał Archanioł

Tobiasz i Archanioł Rafał, mal. Rembrandt v. Rijn

Imię Rafał z hebrajskiego znaczy Bóg uderzył i związane jest z biblijną opowieścią o Tobiaszu. Pierwszy ślad kultu św. Rafała pochodzi z VII wieku i jest to kościół zbudowany w Wenecji ku czci św. Rafała. W tym samym roku miasto Cordoba w Hiszpanii ogłosiło go swoim patronem. Papież Benedykt XV rozszerzył w 1921 roku kult św. Rafała na cały Kościół i ustalił święto na 24 października.

Archanioł Rafał uważany jest za księcia aniołów, anioła mającego pieczę nad chorobami i ranami ludzi, anioła leczącego oraz towarzyszącego ludziom w podróży. Św. Rafał jest patronem aptekarzy, górników, dekarzy, pracowników okrętów, pielgrzymów i podróżników, emigrantów i chorych. Chroni również przed chorobami (zwłaszcza oczu) i przed dżumą.

W ikonografii przedstawiany jest jako anioł w stroju pielgrzyma z kijem, z flaszką, z rybą, z Tobiaszem, któremu towarzyszył w jednej z jego niebezpiecznych podróży. Jego atrybutami są: krzyż, laska pielgrzyma, niekiedy ryba i naczynie. W ujęciu bizantyjskim ukazywany jest z berłem i globem.

Wspomnienie liturgiczne przypada 29 września.

Bibliografia

W. Zaleski, Święci na każdy dzień, wyd. 4, Warszawa 2008, s. 860-861; V. Schauber, H. M. Schindler, Ilustrowany leksykon świętych, Kielce 2003, s. 504-505.