Św. Polikarp

Z e-ncyklopedia

Św. Polikarp

Był uczniem św. Jana Apostoła, który około 96 roku, na krótko przed swym zesłaniem na wyspę Patmos, ustanowił Go biskupem Smyrny (Azja Mniejsza). Przyjął chrzest we wczesnej młodości (ok. 80). Był przyjacielem św. Ignacego Antiocheńskiego i wraz z nim oraz św. Klemensem Rzymskim i swym uczniem Papiaszem, należy do grona Ojców Apostolskich, tych którzy znali osobiście Apostołów ustanowionych przez Jezusa Chrystusa. Uczniem św. Polikarpa był św. Ireneusz, biskup Lionu, jeden z wielkich apologetów chrześcijaństwa. Św. Ignacy Antiocheński, podczas podróży zakończonej męczeństwem w Rzymie, napisał do św. Polikarpa list, w którym nazywa go dobrym pasterzem, niezłomnym w wierze i mężnym atletą Chrystusa . Św. Polikarp był biskupem Smyrny przez ok. 60 lat. W 155 roku udał się do Rzymu, aby z papieżem Anicetem omówić dzień obchodzenia Wielkanocy (uroczystości Zmartwychwstania Pańskiego), gdyż Kościół Zachodni obchodził to święto w innym czasie niż Kościół Wschodni, co było powodem wielu nieporozumień. Wkrótce zdecydowano, by każdy z Kościołów zachował swój zwyczaj. W czasie pobytu w Rzymie św. Polikarp dzięki swemu nauczaniu nawrócił wielu zwolenników heretyckich nauk Walentyniana i Marcjana. Około 156 roku św. Polikarpa, liczącego już 86 lat, oskarżono o lekceważenie pogańskiej religii, jej obrzędów i zwyczajów. Protokonsul Stacjusz Kodratos skazał go na śmierć przez publiczne spalenie na stosie. Bóg jednak cudownie uśmierzył płomienie, które nie dotknęły męczennika, lecz utworzyły łuk (aureolę) nad jego głową. Wówczas św. Polikarp został pchnięty sztyletem, a krew uchodząca z rany ugasiła ogień. Ciało świętego męczennika zostało spalone, a chrześcijanie ze Smyrny zebrali jego kości i złożyli w relikwiarzu. Obecnie znajduje się on w kościele św. Ambrożego w miejscowości Messina, koło Rzymu.

  • Św. Polikarp jest patronem miasta Smyrny (dzisiejszy Izmir w Turcji). Przedstawiany jest najczęściej jako starzec w biskupim stroju z atrybutami męczeństwa: księgą i koroną męczeństwa w ręce.
  • Wspomnienie liturgiczne przypada 23 lutego.

Bibliografia

H.A. Lisiecki, Pisma ojców apostolskich. Nauka dwunastu Apostołów, Barnaba, Klemens Rzymski, Ignacy Antiocheński, Polikarp, Hermes, Poznań 1924; W. Zaleski, Święci na każdy dzień, Warszawa 1998.