Św. Jerzy

Z e-ncyklopedia

Św. Jerzy

mal. Cosme Tura, szkoła wenecka
św. Jerzy z Lądka Zdroju

Według tradycji, św. Jerzy urodził się w Kapadocji (współcześnie Turcja) w III wieku. W legendarnym przekazie św. Jerzy przedstawiany jest jako chrześcijanin, członek szanowanej rodziny kapadockiej, który w pierwszym okresie dorosłego życia był żołnierzem – trybunem rzymskim. Ok. 304 roku, w czasie prześladowań za cesarza Dioklecjana, po ujawnieniu swej przynależności do religii chrześcijańskiej, Jerzy został pojmany, poddany torturom i stracony w okolicach miasta Lydda - Diospolis.

Kult św. Jerzego zrodził się na wschodzie oraz w Egipcie i Etiopii. Istnieją pisemne świadectwa potwierdzające istnienie tego kultu w miejscu stracenia, w Lyddzie - Diospolis. Najsilniej kult św. Jerzego rozwijał się na Cyprze, w Kapadocji i w Gruzji, skąd dotarł później do Rosji i na Bałkany. Na zachodzie Europy (Moguncja, Paryż i Neapol) kościoły pod wezwaniem św. Jerzego znane były już w VI wieku.

W okresie wypraw krzyżowych do Ziemi Świętej kult św. Jerzego szczególnie propagowany był przez wojska krzyżowców, którzy uważali go za symbol i wzór rycerskości.

Od 1222 roku św. Jerzy jest patronem Anglii. Świętemu Jerzemu zawdzięcza swoją nazwę Gruzja (Georgia). W samej tylko Anglii poświęcono temu męczennikowi ponad 160 kościołów. Do Polski kult św. Jerzego przybył wraz z przyjęciem chrześcijaństwa. Jemu była poświęcona kaplica grodowa w Gnieźnie. Wiele też miast polskich posiada jego wizerunek w swoim herbie. Ocenia się, że ponad 100 miejscowości w Polsce wzięło swoją nazwę od jego imienia.

Święty Jerzy jest patronem zakonów rycerskich, żołnierzy, harcerzy, górników, kowali, bednarzy, artystów, wędrowców i więźniów.

  • Wspomnienie liturgiczne przypada 24 kwietnia.
  • Jest jednym z Czternastu Świętych Wspomożycieli.

Kościoły na Śląsku pw. św. Jerzego

Bibliografia

Foto: Web Gallery of Art