Św. Jan i Paweł

Z e-ncyklopedia
Wersja z dnia 17:58, 28 lis 2014 autorstwa Paul (dyskusja | edycje) (Utworzono nową stronę "200px|right|thumb|Wizerunek św. Jana i Pawła na froncie kościoła w Dębie Święci Jan i Paweł, męczennicy. Żyli w IV wieku, zamordowa...")
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Wizerunek św. Jana i Pawła na froncie kościoła w Dębie

Święci Jan i Paweł, męczennicy. Żyli w IV wieku, zamordowani w czasie prześladowania cesarza Juliana Apostaty. Tradycja podaje, że śmierć męczeńską ponieśli 26 czerwca 362 roku. Ich życiorys nie jest potwierdzony żadnymi źródłami, cały przekaz pochodzi z tradycji.

Jan i Paweł byli braćmi, którzy służyli, na dworze Konstantyny, córki cesarza Konstantyna Wielkiego. Pełnili tam funkcję zarządców. Później byli również związani z armią, gdzie mieli pełnić wyższe stanowiska. Po latach służby zostali senatorami rzymskimi i z racji pełnienia tej funkcji zamieszkali w położonym w stolicy pałacu na wzgórzu Celio (łac. Celius), które uważane było za dzielnicę ludzi zamożnych. Kiedy wybuchło powstanie Juliana Apostaty, zostali zaproszeni przez cesarza na jego dwór. By dać wyraz swojemu sprzeciwowi, bracia odmówili przyjęcia zaproszenia. W odpowiedzi Julian przysłał do pałacu, w którym mieszkali swojego namiestnika Terencjana, który miał nakazać im złożenie ofiary z kadzidła Jowiszowi, najwyższemu bóstwu w rzymskiemu. W obliczu odmowy Julian Apostata rozkazał, by w nocy zabić Jana i Pawła, dla uniknięcia rozgłosu, związanego z zamordowaniem senatorów, tym bardziej że na leży przypuszczać iż nie byli jedynymi chrześcijanami zaangażowanymi w służbie publicznej w Rzymie mimo prześladowań. Jan i Paweł ponieśli męczeńska śmierć w obronie wiary i innych chrześcijan, we własnym domu 26 czerwca 362 roku.

Kult Jana i Pawła musiał być w Rzymie praktykowany, ponieważ ich imiona zostały włączone do listy świętych w kanonie rzymskim. Bazylika im poświęcona została wzniesiona już pod koniec IV wieku po ustaniu prześladowań Juliana Apostaty. Miała zostać wybudowana na miejscu, gdzie stał dom braci. Wielokrotnie ulegała zniszczeniu i odbudowywana nabrała współczesnego kształtu w XVIII wieku. Relikwie wprowadzono do bazyliki dopiero w XVI wieku. Liturgiczne wspomnienie świętych Jana i Pawła, męczenników przypada na dzień ich śmierci, a więc 26 czerwca. Od reformy kalendarza liturgicznego nie jest ono obchodzone w Kościele polskim. Istnienie w archidiecezji katowickiej parafii pod wezwaniem tak mało znanych, wyjaśnia fakt, że powstały one przed wspomnianą reformą, gdy wspomnienie obchodzono.

Parafie w archidiecezji katowickiej pod wezwaniem świętych Jana i Pawła:

Bibliografia

W. Zaleski, Święci na każdy dzień, Warszawa 1989, s. 348-349.