Św. Jan Jałmużnik: Różnice pomiędzy wersjami
(dr) |
(dr) |
||
(Nie pokazano 2 pośrednich wersji utworzonych przez tego samego użytkownika) | |||
Linia 3: | Linia 3: | ||
Znany również jako Jan III. Urodził się około 550 roku na Cyprze i pochodził z bogatej arystokratycznej rodziny. Chciał zostać duchownym, ale za namową rodziców ożenił się. Podczas panującej w jego kraju epidemii stracił żonę i dwóch synów. Po tej tragedii rozdał swój majątek biednym i postanowił wstąpić do zakonu. | Znany również jako Jan III. Urodził się około 550 roku na Cyprze i pochodził z bogatej arystokratycznej rodziny. Chciał zostać duchownym, ale za namową rodziców ożenił się. Podczas panującej w jego kraju epidemii stracił żonę i dwóch synów. Po tej tragedii rozdał swój majątek biednym i postanowił wstąpić do zakonu. | ||
Jan Jałmużnik już od dzieciństwa wykazywał szczególne zainteresowanie biednymi i potrzebującymi. Pomagał każdemu na swojej drodze, nigdy nie przeszedł obojętnie obok biedniejszego i nieszczęśliwego. Pewnego dnia | Jan Jałmużnik już od dzieciństwa wykazywał szczególne zainteresowanie biednymi i potrzebującymi. Pomagał każdemu na swojej drodze, nigdy nie przeszedł obojętnie obok biedniejszego i nieszczęśliwego. Pewnego dnia, gdy szedł do kościoła spotkał na swojej drodze półnagiego żebraka, bez zastanowienia oddał mu swoje ciepłe ubranie. | ||
Około 610 roku został patriarchą Aleksandrii. Wznosił w tym czasie nowe świątynie i dbał o upiększenie katedry św. Marka w Aleksandrii. Zajmował się również pomaganiem żebrakom i potrzebującym. Jego pomoc wobec człowieka nie ograniczała się do samego dawania jałmużny, obejmowała wszystko co dla bliźniego dobre i zbliżające do Boga. Bronił słabszych, godził zwaśnionych, wspierał chorych i opuszczonych. Warto również wspomnieć, że był on przeciwnikiem monofizytyzmu. | Około 610 roku został patriarchą Aleksandrii. Wznosił w tym czasie nowe świątynie i dbał o upiększenie katedry św. Marka w Aleksandrii. Zajmował się również pomaganiem żebrakom i potrzebującym. Jego pomoc wobec człowieka nie ograniczała się do samego dawania jałmużny, obejmowała wszystko co dla bliźniego dobre i zbliżające do Boga. Bronił słabszych, godził zwaśnionych, wspierał chorych i opuszczonych. Warto również wspomnieć, że był on przeciwnikiem monofizytyzmu. | ||
Jest wiele legend związanych z postacią świętego. Jedna z nich głosi, że pewna uboga kobieta wyznała św. Janowi Jałmużnikowi na karteczce swoje grzechy. Niestety | Jest wiele legend związanych z postacią świętego. Jedna z nich głosi, że pewna uboga kobieta wyznała św. Janowi Jałmużnikowi na karteczce swoje grzechy. Niestety, gdy wróciła św. Jan zmarł, a kobieta nie była pewna czy przeczytał on jej grzechy. Przez trzy dni i trzy noce modliła się przy jego grobie, aż w końcu znalazła karteczkę na której było napisane: '' Przez Jana sługę mojego zgładzony jest grzech twój''. Przed śmiercią św. Jan Jałmużnik wyruszył do Konstantynopola zaraz po najeździe Persów, aby wyjednać pomoc dla Aleksandrii, w drodze powrotnej zachorował i zatrzymał się w swych rodzinnych stronach. | ||
Zmarł 11 listopada 616 na Cyprze; inne źródła podają 620 rok. Jego ciało pochowane zostało w Amathus, później przeniesiono je do Konstantynopola, a następnie około 1489 roku do Wenecji. Obecnie szczątki | Zmarł 11 listopada 616 na Cyprze; inne źródła podają 620 rok. Jego ciało pochowane zostało w Amathus, później przeniesiono je do Konstantynopola, a następnie około 1489 roku do Wenecji. Obecnie szczątki świętego znajdują się w kaplicy konkatedry pod wezwaniem św. Marcina w Bratysławie oraz kaplicy weneckiego kościoła pod wezwaniem św. Jana w Bragorze. | ||
Jan Jałmużnik jest opiekunem przytułków, szpitali, leprozoriów (domów dla trędowatych) i bazyliańskich mnichów | *Jan Jałmużnik jest opiekunem przytułków, szpitali, leprozoriów (domów dla trędowatych) i bazyliańskich mnichów świętego Łazarza na Bliskim Wschodzie. Jest także patronem [[Joannici|Zakonu Kawalerów Maltańskich (Joannitów)]] oraz pierwszym patronem szpitala założonego przez amalfitańskich kupców w Jerozolimie. | ||
*W liturgii Kościoła św. Jan Jałmużnik wspominany jest 11 listopada. | *W liturgii Kościoła św. Jan Jałmużnik wspominany jest 11 listopada. | ||
Linia 18: | Linia 18: | ||
==Bibliografia== | ==Bibliografia== | ||
[http://ruda_parafianin.republika.pl/swi/j/janjalmu.htm] [dostęp: 12.05.2015] | [http://ruda_parafianin.republika.pl/swi/j/janjalmu.htm] [dostęp: 12.05.2015]; | ||
[http://martyrologium.blogspot.com/2010/01/sw-jan-jamuznik.html] [dostęp: 12.05.2015] | [http://martyrologium.blogspot.com/2010/01/sw-jan-jamuznik.html] [dostęp: 12.05.2015]; | ||
[http://www.przewodnik-katolicki.pl/Archiwum/2004/Przewodnik-Katolicki-46-2004/Przewodnikliturgiczny/11-listopada-Sw-Jan-Jalmuznik] [dostęp: 12.05.2015] | [http://www.przewodnik-katolicki.pl/Archiwum/2004/Przewodnik-Katolicki-46-2004/Przewodnikliturgiczny/11-listopada-Sw-Jan-Jalmuznik] [dostęp: 12.05.2015]; | ||
[http://www.brewiarz.pl/czytelnia/swieci/11-11b.php3] [dostęp: 12.05.2015] | [http://www.brewiarz.pl/czytelnia/swieci/11-11b.php3] [dostęp: 12.05.2015]. | ||
{{Święty}} | {{Święty}} | ||
{{Noty biograficzne}} | {{Noty biograficzne}} | ||
[[Kategoria:Sanctus - J| | [[Kategoria:Sanctus - J|Jan Jałmużnik]] | ||
[[Kategoria:Biografie - J|Jan]] | [[Kategoria:Biografie - J|Jan Jałmużnik]] |
Aktualna wersja na dzień 14:24, 11 lis 2021
Św. Jan Jałmużnik
Znany również jako Jan III. Urodził się około 550 roku na Cyprze i pochodził z bogatej arystokratycznej rodziny. Chciał zostać duchownym, ale za namową rodziców ożenił się. Podczas panującej w jego kraju epidemii stracił żonę i dwóch synów. Po tej tragedii rozdał swój majątek biednym i postanowił wstąpić do zakonu.
Jan Jałmużnik już od dzieciństwa wykazywał szczególne zainteresowanie biednymi i potrzebującymi. Pomagał każdemu na swojej drodze, nigdy nie przeszedł obojętnie obok biedniejszego i nieszczęśliwego. Pewnego dnia, gdy szedł do kościoła spotkał na swojej drodze półnagiego żebraka, bez zastanowienia oddał mu swoje ciepłe ubranie.
Około 610 roku został patriarchą Aleksandrii. Wznosił w tym czasie nowe świątynie i dbał o upiększenie katedry św. Marka w Aleksandrii. Zajmował się również pomaganiem żebrakom i potrzebującym. Jego pomoc wobec człowieka nie ograniczała się do samego dawania jałmużny, obejmowała wszystko co dla bliźniego dobre i zbliżające do Boga. Bronił słabszych, godził zwaśnionych, wspierał chorych i opuszczonych. Warto również wspomnieć, że był on przeciwnikiem monofizytyzmu.
Jest wiele legend związanych z postacią świętego. Jedna z nich głosi, że pewna uboga kobieta wyznała św. Janowi Jałmużnikowi na karteczce swoje grzechy. Niestety, gdy wróciła św. Jan zmarł, a kobieta nie była pewna czy przeczytał on jej grzechy. Przez trzy dni i trzy noce modliła się przy jego grobie, aż w końcu znalazła karteczkę na której było napisane: Przez Jana sługę mojego zgładzony jest grzech twój. Przed śmiercią św. Jan Jałmużnik wyruszył do Konstantynopola zaraz po najeździe Persów, aby wyjednać pomoc dla Aleksandrii, w drodze powrotnej zachorował i zatrzymał się w swych rodzinnych stronach. Zmarł 11 listopada 616 na Cyprze; inne źródła podają 620 rok. Jego ciało pochowane zostało w Amathus, później przeniesiono je do Konstantynopola, a następnie około 1489 roku do Wenecji. Obecnie szczątki świętego znajdują się w kaplicy konkatedry pod wezwaniem św. Marcina w Bratysławie oraz kaplicy weneckiego kościoła pod wezwaniem św. Jana w Bragorze.
- Jan Jałmużnik jest opiekunem przytułków, szpitali, leprozoriów (domów dla trędowatych) i bazyliańskich mnichów świętego Łazarza na Bliskim Wschodzie. Jest także patronem Zakonu Kawalerów Maltańskich (Joannitów) oraz pierwszym patronem szpitala założonego przez amalfitańskich kupców w Jerozolimie.
- W liturgii Kościoła św. Jan Jałmużnik wspominany jest 11 listopada.
- Modlitwa: Boże, Ojcze miłosierdzia, udziel nam za przyczyną św. Jana łaski, abyśmy przez gorliwe wykonywanie
uczynków miłości bliźniego także na sądzie Twoim łaski i miłosierdzia Twego dostąpić mogli. Amen.
Bibliografia
[1] [dostęp: 12.05.2015]; [2] [dostęp: 12.05.2015]; [3] [dostęp: 12.05.2015]; [4] [dostęp: 12.05.2015].
|
|