Św. Jan Jałmużnik: Różnice pomiędzy wersjami

Z e-ncyklopedia
mNie podano opisu zmian
(dr)
Linia 7: Linia 7:
Około 610 roku został patriarchą Aleksandrii. Wznosił w tym czasie nowe świątynie i dbał o upiększenie katedry św. Marka w Aleksandrii. Zajmował się również pomaganiem żebrakom i potrzebującym. Jego pomoc wobec człowieka nie ograniczała się do samego dawania jałmużny, obejmowała wszystko co dla bliźniego dobre i zbliżające do Boga. Bronił słabszych, godził zwaśnionych, wspierał chorych i opuszczonych. Warto również wspomnieć, że był on przeciwnikiem monofizytyzmu.
Około 610 roku został patriarchą Aleksandrii. Wznosił w tym czasie nowe świątynie i dbał o upiększenie katedry św. Marka w Aleksandrii. Zajmował się również pomaganiem żebrakom i potrzebującym. Jego pomoc wobec człowieka nie ograniczała się do samego dawania jałmużny, obejmowała wszystko co dla bliźniego dobre i zbliżające do Boga. Bronił słabszych, godził zwaśnionych, wspierał chorych i opuszczonych. Warto również wspomnieć, że był on przeciwnikiem monofizytyzmu.


Jest wiele legend związanych z postacią świętego. Jedna z nich głosi, że pewna uboga kobieta wyznała św. Janowi Jałmużnikowi na karteczce swoje grzechy. Niestety kiedy wróciła Św. Jan zmarł, kobieta nie była pewna czy przeczytał on jej grzechy. Przez trzy dni i trzy noce modliła się przy jego grobie, aż w końcu znalazła karteczkę na której było napisane: „Przez Jana sługę mojego zgładzony jest grzech twój”. Przed śmiercią Św. Jan Jałmużnik wyruszył do Konstantynopola zaraz po najeździe Persów, aby wyjednać pomoc dla Aleksandrii, w drodze powrotnej zachorował i zatrzymał się w swych rodzinnych stronach.
Jest wiele legend związanych z postacią świętego. Jedna z nich głosi, że pewna uboga kobieta wyznała św. Janowi Jałmużnikowi na karteczce swoje grzechy. Niestety kiedy wróciła św. Jan zmarł, kobieta nie była pewna czy przeczytał on jej grzechy. Przez trzy dni i trzy noce modliła się przy jego grobie, aż w końcu znalazła karteczkę na której było napisane: ''Przez Jana sługę mojego zgładzony jest grzech twój''. Przed śmiercią św. Jan Jałmużnik wyruszył do Konstantynopola zaraz po najeździe Persów, aby wyjednać pomoc dla Aleksandrii, w drodze powrotnej zachorował i zatrzymał się w swych rodzinnych stronach.
Zmarł 11 listopada 616 roku na Cyprze inne źródła podają 620 rok. Jego ciało pochowane zostało w Amathus, później przeniesiono je do Konstantynopola a następnie około 1489 do Wenecji. Obecnie szczątki Świętego znajdują się w kaplicy konkatedry pod wezwaniem św. Marcina w Bratysławie oraz kaplicy weneckiego kościoła pod wezwaniem św. Jana w Bragorze.
Zmarł 11 listopada 616 roku na Cyprze; inne źródła podają 620 rok. Jego ciało pochowane zostało w Amathus, później przeniesiono je do Konstantynopola, a następnie około 1489 do Wenecji. Obecnie szczątki Świętego znajdują się w kaplicy konkatedry pod wezwaniem św. Marcina w Bratysławie oraz kaplicy weneckiego kościoła pod wezwaniem św. Jana w Bragorze.


Jan Jałmużnik jest opiekunem przytułków, szpitali, leprozoriów (domów dla trędowatych) i bazyliańskich mnichów Świętego Łazarza na Bliskim Wschodzie. Jest także Patronem Zakonu Kawalerów Maltańskich (Joannitów) oraz pierwszym patronem szpitala założonego przez amalfitańskich kupców w Jerozolimie.
Jan Jałmużnik jest opiekunem przytułków, szpitali, leprozoriów (domów dla trędowatych) i bazyliańskich mnichów Świętego Łazarza na Bliskim Wschodzie. Jest także Patronem Zakonu Kawalerów Maltańskich (Joannitów) oraz pierwszym patronem szpitala założonego przez amalfitańskich kupców w Jerozolimie.


W liturgii Kościoła św. Jan Jałmużnik wspominany jest 11 listopada.
*W liturgii Kościoła św. Jan Jałmużnik wspominany jest 11 listopada.


Modlitwa:  Boże, Ojcze miłosierdzia, udziel nam za przyczyną św. Jana łaski, abyśmy przez gorliwe wykonywanie
*Modlitwa:  ''Boże, Ojcze miłosierdzia, udziel nam za przyczyną św. Jana łaski, abyśmy przez gorliwe wykonywanie
uczynków miłości bliźniego także na sądzie Twoim łaski i miłosierdzia Twego dostąpić mogli. Amen.
''uczynków miłości bliźniego także na sądzie Twoim łaski i miłosierdzia Twego dostąpić mogli. Amen''.


==Bibliografia==
==Bibliografia==

Wersja z 22:58, 14 maj 2016

Św. Jan Jałmużnik

Znany również jako Jan III. Urodził się około 550 roku na Cyprze i pochodził z bogatej arystokratycznej rodziny. Chciał zostać duchownym ale za namową rodziców ożenił się. Podczas epidemii jaka panowała w jego kraju stracił żonę i dwóch synów. Po tej tragedii rozdał swój majątek biednym i postanowił wstąpić do zakonu.

Jan Jałmużnik już od dzieciństwa wykazywał szczególne zainteresowanie biednymi i potrzebującymi. Pomagał każdemu na swojej drodze, nigdy nie przeszedł obojętnie obok biedniejszego i nieszczęśliwego. Pewnego dnia kiedy szedł do kościoła spotkał na swojej drodze półnagiego żebraka, bez zastanowienia oddał mu swoje ciepłe ubranie.

Około 610 roku został patriarchą Aleksandrii. Wznosił w tym czasie nowe świątynie i dbał o upiększenie katedry św. Marka w Aleksandrii. Zajmował się również pomaganiem żebrakom i potrzebującym. Jego pomoc wobec człowieka nie ograniczała się do samego dawania jałmużny, obejmowała wszystko co dla bliźniego dobre i zbliżające do Boga. Bronił słabszych, godził zwaśnionych, wspierał chorych i opuszczonych. Warto również wspomnieć, że był on przeciwnikiem monofizytyzmu.

Jest wiele legend związanych z postacią świętego. Jedna z nich głosi, że pewna uboga kobieta wyznała św. Janowi Jałmużnikowi na karteczce swoje grzechy. Niestety kiedy wróciła św. Jan zmarł, kobieta nie była pewna czy przeczytał on jej grzechy. Przez trzy dni i trzy noce modliła się przy jego grobie, aż w końcu znalazła karteczkę na której było napisane: Przez Jana sługę mojego zgładzony jest grzech twój. Przed śmiercią św. Jan Jałmużnik wyruszył do Konstantynopola zaraz po najeździe Persów, aby wyjednać pomoc dla Aleksandrii, w drodze powrotnej zachorował i zatrzymał się w swych rodzinnych stronach. Zmarł 11 listopada 616 roku na Cyprze; inne źródła podają 620 rok. Jego ciało pochowane zostało w Amathus, później przeniesiono je do Konstantynopola, a następnie około 1489 do Wenecji. Obecnie szczątki Świętego znajdują się w kaplicy konkatedry pod wezwaniem św. Marcina w Bratysławie oraz kaplicy weneckiego kościoła pod wezwaniem św. Jana w Bragorze.

Jan Jałmużnik jest opiekunem przytułków, szpitali, leprozoriów (domów dla trędowatych) i bazyliańskich mnichów Świętego Łazarza na Bliskim Wschodzie. Jest także Patronem Zakonu Kawalerów Maltańskich (Joannitów) oraz pierwszym patronem szpitala założonego przez amalfitańskich kupców w Jerozolimie.

  • W liturgii Kościoła św. Jan Jałmużnik wspominany jest 11 listopada.
  • Modlitwa: Boże, Ojcze miłosierdzia, udziel nam za przyczyną św. Jana łaski, abyśmy przez gorliwe wykonywanie

uczynków miłości bliźniego także na sądzie Twoim łaski i miłosierdzia Twego dostąpić mogli. Amen.

Bibliografia

[1] [dostęp: 12.05.2015] [2] [dostęp: 12.05.2015] [3] [dostęp: 12.05.2015] [4] [dostęp: 12.05.2015]