Św. Izydor Oracz

Św. Izydor Oracz (ok. 1080-1130)

Św. Izydor Oracz (hiszp. Isidro Labrador) urodził się w Madrycie, ok. 1080 roku. Wychowywany był w bojaźni Bożej, miłości i posłuszeństwie rodzicom. Pochodził z ubogiej, ale szczerze religijnej rodziny, która z niewiadomych przyczyn przeniosła się na wieś. Wychowywany był według zasady: Módl się i pracuj, a Bóg ci dopomoże. Od rodziców w spadku otrzymał jedynie pług. Bieda w domu zmusiła Izydora jako młodzieńca do pracy w charakterze parobka u zamożnych sąsiadów, Jana Vargasa. Z tego czasu pochodzi legenda: oskarżono Izydora, że za mało pracuje, a ten czas poświęca modlitwie. Zdziwiło to gospodarza, u którego pracował, gdyż zawsze powierzone mu prace były na czas wykonane. Postanowił jednak podpatrzeć. Ujrzał Izydora zatopionego w modlitwie, a za niego wykonującego orkę anioła. Jego pracy towarzyszyły cudowne zdarzenia, a on sam miewał wizje. Po pewnym czasie Izydor ożenił się z Marią de la Cabeza (w Polsce Marią Toribia; beatyfikowana przez papieża Innocentego XII w 1697 roku) i wraz z nią przeniósł się do Madrytu. Tu małżonka porodziła mu syna. On, jak i Maria powierzali się Najświętszej Maryi Pannie. Gdy pewnego dnia ich kilkuletni synek wpadł do głębokiej studni, rodzice widząc, że wszelka ludzka pomoc już się na nic nie przyda, zaczęli ze łzami wołać pomocy Matki Bożej. Nie zawiodła ich ufność w Jej opiekę. Woda ze studni nagle sama się podniosła i wyrzuciła żywe dziecko, zupełnie zdrowe, mimo że długi czas znajdowało się pod wodą. Gdy Arabowie zajęli Madryt, Święty był zmuszony go opuścić. Rychło wszakże do niego powrócił, gdyż miasto zostało odbite z rąk Arabów.

Św. Izydor zasłynął z pobożności, z ducha pokuty i z uczynków miłosierdzia. Ze wszystkim, co w jego mniemaniu mu zbywało, sam ubogi chętnie dzielił się z uboższymi od siebie. Unikał zła, szanował starszych, wykonywał wszystkie polecone mu zadania. Był bardzo pracowity, miłosierdzie względem ubogich wypełniało jego życie, oddał się również Matce Bożej. Opuścił ziemię dla nieba około 1130 roku. Pochowany został na cmentarzu św. Andrzeja. W roku 1170 przeniesiono jego śmiertelne szczątki do kościoła, w którym jako dziecko otrzymał chrzest święty. Cuda, które działy się na jego grobie, ściągały mnóstwo pielgrzymów. W 1620 roku zbudowano w Madrycie barokowy kościół ku jego czci, który w latach 1885-1993 był katedrą. Do błogosławionych zaliczył go papież Paweł V w roku 1619, a papież Grzegorz XV w 1622 roku kanonizował Izydora oraz zamieścił dzień jego pamiątki w nowej reformie kalendarza na 15 maja.

Św. Izydor Oracz doznaje szczególnej czci w Madrycie, gdzie w jego liturgiczne wspomnienie urządza się uroczyste celebry w kościołach oraz festyny ludowe. Hiszpanie poprzez św. Izydora nie zaznali głodu ani chorób czy zarazy. Chorzy ludzie przybywający do jego grobu odzyskiwali zdrowie. Pył z grobu świętego przywracał mowę, wzrok, słuch oraz siły. W zimie, gdy było wszystko pokryte śniegiem, grób św. Izydora był wolny od śniegu. Szczypta ziemi z grobu, wrzucona w rolę, użyźniała ją. Cuda, które dokonywały się za życia Izydora oraz wyproszone przez ludzi nad jego grobem są świadectwem słów Jezusa towarzyszących Izydorowi przez całe jego życie: O cokolwiek poprosicie Mego Ojca w Imię Moje – to otrzymacie. Także w Polsce św. Izydor doznawał wielkiej czci jako patron rolników. Ma w naszej Ojczyźnie wystawionych kilka kościołów i kaplic. W niemal każdym, dawnym kościele można oglądać jego ołtarz lub obraz, feretron, czy wizerunek na chorągwi. Jest drugim patronem w diecezji kieleckiej oraz patronem wielu parafii m.in. w Radlinie Górnym, Smolanach, Nowej Wsi i Gorzkowicach. W Białymstoku istnieje Stowarzyszenie Świętego Izydora Oracza, które przyznaje Medal Świętego Izydora Oracza za szczególne zasługi dla rolnictwa. Imię to dość często spotyka się u mężczyzn, a kiedyś także u niewiast.

• W ikonografii Święty przedstawiany jest z atrybutami nawiązującymi do wydarzeń w jego życiu. Są nimi: Anioł, który orze podczas modlitwy Świętego, pług zaprzężony w dwa woły, kłosy, laska, spod której wypływa źródło, różaniec.

• Z dniem św. Izydora związane są również przysłowia, takie jak: Na św. Izydora pusta komora ; Na św. Izydora bywa często chłodna pora ; Na świętego Izydora dla bociana pora ; Święty Izydor wołkami orze, a kto go prosi, to mu pomoże.

• Wspomnienie liturgiczne przypada 15 maja.

Bibliografia

Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa , Księga imion i świętych, tom 3, Wydawnictwo WAM Księża Jezuici Kraków 1998.