Św. Hadrian III

Z e-ncyklopedia

Hadrian III (zm. 885), papież

Urodził się w Rzymie, niestety nie wiadomo kiedy. Nie wiadomo kim był, ani co robił przed wyborem na papieża, jednak źródła podają, że był mnichem benedyktyńskim. Papieżem został 15 maja 884. Zmarł podczas wyprawy do Francji we wrześniu 885 roku, w San Cesario sul Panaro. Niektóre źródła identyfikują go z rodem Colonnów. Inne jednak odrzucają tę tezę, ze względu na to, że ród Colonna wyodrębnił się z latyńskiego rodu hrabiów Tuskulum dopiero na przełomie XI i XII w. Hadrian III został wyświęcony na biskupa przez Formozusa, który powrócił do swojej godności za sprawą Marynusa I, poprzednika Hadriana. Benedyktyński papież był przeciwnikiem Jana VIII. Stłumił niepokoje wywołane w Rzymie za czasów Marynusa I. Był surowym papieżem zwalczającym swoich przeciwników. Kazał między innymi oślepić Jerzego z Awentynu. Utrzymywał dobre stosunki z cesarstwem bizantyjskim i cesarzem Bazylim I Macedończykiem. Miał zamiar wybrać się do Wormacji, gdyż wezwał go tam Karol Gruby w celu regulacji sukcesji cesarskiej. Karol nie miał męskiego potomka płci męskiej z prawego łoża, więc na tronie chciał osadzić nieślubnego syna Bernarda. Podczas tej podróży jednak zmarł, przyczyną była choroba, choć nie wykluczono zabójstwa. Pochowany został w pobliżu Mantui na terenie opactwa w Nonantola.

  • Kult świętego Hadriana III zaaprobowany został 2 czerwca 1891 roku przez Leona XIII.
  • Jego wspomnienie obchodzimy 8 lipca.

Bibliografia

M. Zahajkiewicz, Hadrian III, w: Encyklopedia Katolicka, t. 6, Lublin 1993, kol. 457; K. Dopierała, Księga papieży, Poznań 1996, s. 109; R. Fischer-Wollpert, Leksykon papieży, Kraków 2000, s. 39.