Św. Franciszek Salezy: Różnice pomiędzy wersjami

Z e-ncyklopedia
(dr)
(dr)
(Nie pokazano 4 wersji utworzonych przez 3 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
==Św. Franciszek Salezy (1567-1622)==
[[Plik:Salezy.jpg|right|thumb]]
[[Plik:Salezy.jpg|right|thumb]]
Urodził się 21 sierpnia 1567 na zamku Salezych w Wysokich Alpach w Sabaudii. Był dzieckiem głęboko religijnych rodziców, Franciszka, pana de Boisy, który był kasztelanem w Nouvelles i Franciszki z rodu Sionnz. Jako najstarszy z trzynaściorga rodzeństwa miał przejąć po ojcu dziedzictwo, stąd otrzymał staranne wykształcenie w kolegium w La-Roche-sur-Foren oraz w Annecy, a od 15 roku życia na paryskiej Sorbonie. Mając 11 lat przyjął tonsurę. Studiował filozofię i teologię oraz Pismo Święte i języki biblijne. Jednocześnie podjął studia prawnicze w Paryżu, a potem w Padwie, gdzie był kierowany przez jezuitę Antoniego Possewino. Studia zakończył pielgrzymką do sanktuarium w Loreto, gdzie złożył ślub czystości oraz pielgrzymką do grobów Apostołów w Rzymie. Po powrocie do domu przyjął święcenia kapłańskie z rąk biskupa w Genewie (1593). Odtąd poświęcił się pracy duszpasterskiej i misyjnej, głównie wśród kalwinów w Cablais, wielu nawracając. W 1599 roku został mianowany biskupem pomocniczym, a w trzy lata później biskupem Genewy. Nadal kontynuował działalność misyjną i duszpasterską, angażując się też w sprawy życia duchowego kapłanów i wiernych. Dwukrotnie spotkał się z królem Francji Henrykiem IV. Utrzymywał kontakty ze [[Św. Wincenty a' Paulo|św. Wincentym a' Paulo]] i św. Joanną Franciszką de Chantal. Razem z nią założył zakon sióstr wizytek oraz popierał Bractwo Nauki Chrześcijańskiej. W nauczaniu prawd wiary posługiwał się katechizmem opracowanym przez kardynała Roberta Bellarmina. Zmarł nagle 28 grudnia 1622 w Lyonie, ze słowem "Jezus" na ustach i został pochowany w kościele wizytek w Annecy.  
Urodził się 21 sierpnia 1567 na zamku Salezych w Wysokich Alpach w Sabaudii. Był dzieckiem głęboko religijnych rodziców, Franciszka, pana de Boisy, który był kasztelanem w Nouvelles i Franciszki z rodu Sionnz. Jako najstarszy z trzynaściorga rodzeństwa miał przejąć po ojcu dziedzictwo, stąd otrzymał staranne wykształcenie w kolegium w La-Roche-sur-Foren oraz w Annecy, a od 15 roku życia na paryskiej Sorbonie. Mając 11 lat przyjął tonsurę. Studiował filozofię i teologię oraz Pismo Święte i języki biblijne. Jednocześnie podjął studia prawnicze w Paryżu, a potem w Padwie, gdzie był kierowany przez jezuitę Antoniego Possewino. Studia zakończył pielgrzymką do sanktuarium w Loreto, gdzie złożył ślub czystości oraz pielgrzymką do grobów Apostołów w Rzymie. Po powrocie do domu przyjął święcenia kapłańskie z rąk biskupa w Genewie (1593). Odtąd poświęcił się pracy duszpasterskiej i misyjnej, głównie wśród kalwinów w Cablais, wielu nawracając. W 1599 roku został mianowany biskupem pomocniczym, a w trzy lata później biskupem Genewy. Nadal kontynuował działalność misyjną i duszpasterską, angażując się też w sprawy życia duchowego kapłanów i wiernych. Dwukrotnie spotkał się z królem Francji Henrykiem IV. Utrzymywał kontakty ze [[Św. Wincenty a' Paulo|św. Wincentym a' Paulo]] i [[Św. Joanna Franciszka de Chantal|św. Joanną Franciszką de Chantal]]. Razem z nią założył zakon sióstr [[Wizytki|wizytek]] oraz popierał Bractwo Nauki Chrześcijańskiej. W nauczaniu prawd wiary posługiwał się katechizmem opracowanym przez kardynała Roberta Bellarmina. Zmarł nagle 28 grudnia 1622 w Lyonie, ze słowem ''Jezus'' na ustach i został pochowany w kościele wizytek w Annecy.  


W 1661 roku został ogłoszony błogosławionym, a cztery lata później świętym. Papież [[Pius IX]] ogłosił go Doktorem Kościoła (1887), a [[Pius XI]] patronem dziennikarzy i prasy katolickiej (1923). [[Św. Jan Bosko]] obrał św. Franciszka Salezego patronem swego zgromadzenia (salezjanie). Św. Franciszek Salezy pozostawił po sobie wiele dzieł teologicznych, pisanych w języku francuskim, m. in. "Filotea", "Kontrowersja" i "Teotym", a także około tysiąca listów. W ikonografii jest przedstawiany w stroju biskupim, z księgą i piórem, w ręce trzyma serce przeszyte strzałą i otoczone cierniową koroną.
W 1661 roku został ogłoszony błogosławionym, a cztery lata później świętym. Papież [[Pius IX]] ogłosił go Doktorem Kościoła (1887), a [[Pius XI]] patronem dziennikarzy i prasy katolickiej (1923). [[Św. Jan Bosko]] obrał św. Franciszka Salezego patronem swego zgromadzenia (salezjanie). Św. Franciszek Salezy pozostawił po sobie wiele dzieł teologicznych, pisanych w języku francuskim, m. in. ''Filotea'', ''Kontrowersja'' i ''Teotym'', a także około tysiąca listów. W ikonografii jest przedstawiany w stroju biskupim, z księgą i piórem, w ręce trzyma serce przeszyte strzałą i otoczone cierniową koroną.


*Wspomnienie liturgiczne - 24 stycznia
*Wspomnienie liturgiczne przypada 24 stycznia.


==Bibliografia==
==Bibliografia==
M. Banach, Szli święci przez Polskę, Warszawa 1954; Polscy święci, red. J. Roman, Warszawa 1984; Renesansowy ideał chrześcijanina. Źródła jedności narodów Europy, red. W. Sajdek, Lublin 2006.
M. Banach, Szli święci przez Polskę, Warszawa 1954; Polscy święci, red. J. Roman, Warszawa 1984; Renesansowy ideał chrześcijanina. Źródła jedności narodów Europy, red. W. Sajdek, Lublin 2006.
[[Kategoria: Święci i błogosławieni|Franciszek Salezy]]
{{Święty}}
{{Noty biograficzne}}
[[Kategoria:Sanctus - F|Franciszek]]
[[Kategoria:Biografie - F|Franciszek]]

Wersja z 22:13, 15 cze 2017

Św. Franciszek Salezy (1567-1622)

Salezy.jpg

Urodził się 21 sierpnia 1567 na zamku Salezych w Wysokich Alpach w Sabaudii. Był dzieckiem głęboko religijnych rodziców, Franciszka, pana de Boisy, który był kasztelanem w Nouvelles i Franciszki z rodu Sionnz. Jako najstarszy z trzynaściorga rodzeństwa miał przejąć po ojcu dziedzictwo, stąd otrzymał staranne wykształcenie w kolegium w La-Roche-sur-Foren oraz w Annecy, a od 15 roku życia na paryskiej Sorbonie. Mając 11 lat przyjął tonsurę. Studiował filozofię i teologię oraz Pismo Święte i języki biblijne. Jednocześnie podjął studia prawnicze w Paryżu, a potem w Padwie, gdzie był kierowany przez jezuitę Antoniego Possewino. Studia zakończył pielgrzymką do sanktuarium w Loreto, gdzie złożył ślub czystości oraz pielgrzymką do grobów Apostołów w Rzymie. Po powrocie do domu przyjął święcenia kapłańskie z rąk biskupa w Genewie (1593). Odtąd poświęcił się pracy duszpasterskiej i misyjnej, głównie wśród kalwinów w Cablais, wielu nawracając. W 1599 roku został mianowany biskupem pomocniczym, a w trzy lata później biskupem Genewy. Nadal kontynuował działalność misyjną i duszpasterską, angażując się też w sprawy życia duchowego kapłanów i wiernych. Dwukrotnie spotkał się z królem Francji Henrykiem IV. Utrzymywał kontakty ze św. Wincentym a' Paulo i św. Joanną Franciszką de Chantal. Razem z nią założył zakon sióstr wizytek oraz popierał Bractwo Nauki Chrześcijańskiej. W nauczaniu prawd wiary posługiwał się katechizmem opracowanym przez kardynała Roberta Bellarmina. Zmarł nagle 28 grudnia 1622 w Lyonie, ze słowem Jezus na ustach i został pochowany w kościele wizytek w Annecy.

W 1661 roku został ogłoszony błogosławionym, a cztery lata później świętym. Papież Pius IX ogłosił go Doktorem Kościoła (1887), a Pius XI patronem dziennikarzy i prasy katolickiej (1923). Św. Jan Bosko obrał św. Franciszka Salezego patronem swego zgromadzenia (salezjanie). Św. Franciszek Salezy pozostawił po sobie wiele dzieł teologicznych, pisanych w języku francuskim, m. in. Filotea, Kontrowersja i Teotym, a także około tysiąca listów. W ikonografii jest przedstawiany w stroju biskupim, z księgą i piórem, w ręce trzyma serce przeszyte strzałą i otoczone cierniową koroną.

  • Wspomnienie liturgiczne przypada 24 stycznia.

Bibliografia

M. Banach, Szli święci przez Polskę, Warszawa 1954; Polscy święci, red. J. Roman, Warszawa 1984; Renesansowy ideał chrześcijanina. Źródła jedności narodów Europy, red. W. Sajdek, Lublin 2006.