Św. Bernadetta Soubirous

Z e-ncyklopedia

Św. Bernadetta Soubirous (1844-1879)

Bernadetta soubirous21.jpg
chata, w której trzymała owce
massabielska skała
sanktuarium maryjne w Lourdes

Urodziła się 7 stycznia 1844 w Lourdes w rodzinie Franciszka Soubirous i Ludwiki Casterot. Rodzina stosunkowo zamożna, w czasie kryzysu gospodarczego popadła w długi, co spowodowało, że musiała opuścić dotychczasowe mieszkanie i czasowo zamieszkać w domu będącym dawnym aresztem. W wieku 6 lat Bernadetta poważnie zachorowała na astmę. Choroba i cierpienia rozbudziły w niej gorącą pobożność.

11 lutego 1858 Bernadetta wraz z siostrą Antoniną i swoją przyjaciółką Joanną Abadie wyszły z domu w poszukiwaniu drewna na opał. Zatrzymały się w miejscu, gdzie rzeka Gave łączy się z kanałem prowadzącym do młyna. Po lewej stronie ujrzały skalisty, stromy brzeg z grotą Massabielle u podnóża. W tym dniu Bernadetta doznała pierwszego objawienia Pani ubranej na biało, rozkładającą ręce w geście powitania. Towarzyszki zastały Bernadettę pogrążoną w modlitwie. Wieść o tym wydarzeniu szybko obiegła całe Lourdes. W sobotę 13 lutego dziewczynka wyjawiła swoją tajemnicę miejscowemu księdzu. Ksiądz uznał, że trzeba czekać co będzie dalej. Dzień później Bernadetta ponownie zobaczyła cudowną Panią, która uśmiechała się jeszcze łagodniej. Z polecenia Pani, Bernadetta odwiedzała grotę regularnie od 18 lutego do 14 marca 1858, za każdym razem modląc się na różańcu. 21 lutego Bernadetta została przesłuchana przez komisarza Jacometa. Bernadetta opowiedziała mu, że Pani ubrana jest na biało z niebieskim paskiem pośrodku sukni, z białym welonem na głowie i żółtą różą na każdej stopie. Mimo zastraszania przez komisarza rodziców i wszystkich mieszkańców Lourdes, Bernadetta nadal chodziła do groty Massabielle. 23 lutego miało miejsce siódme widzenie. Wtedy Cudowna Pani przekazała Bernadetcie, by ludzie modlili się i pokutowali za swoje grzechy. Następnie dziewczynka otrzymała polecenie, by umyła twarz wodą spod skały, a potem napiła się jej. Od tego momentu ludzie zaczęli tę wodę czerpać do buteleczek i pić ją, okazało się bowiem, że ma ona cudowne właściwości uzdrawiające.

Od 27 lutego do 1 marca Bernadetta miała widzenia pokutne. W ostatni dzień z wyznaczonych dwóch tygodni miesiąca marca na obu brzegach Gave modliło się ponad 20 tysięcy wiernych. Wszyscy odmawiali różaniec. 25 marca, w święto Zwiastowania, Bernadetta znów odwiedziła grotę Massabielle. Wówczas biała Pani "przedstawiła się", mówiąc iż jest Maryją, Niepokalanym Poczęciem. Tym samym niedługo po ogłoszeniu przez papieża Piusa IX dogmatu o Niepokalanym Poczęciu NMP, Maryja potwierdziła tę prawdę. Ostatnie widzenie Bernadetta miała 16 lipca. Wszystkich objawień od 11 lutego do 16 lipca 1858 było osiemnaście.

W roku 1862 biskup diecezji Tarbes, Laurence, do której należał Lourdes, ogłosił dekret o prawdziwości objawień. Dzięki pośrednictwu biskupa Forcarde z Nevers, Bernadetta wstąpiła do Zgromadzenia Sióstr od Miłości i Nauczania Chrześcijańskiego. Śluby zakonne złożyła 30 października 1867 a śluby wieczyste 22 września 1878. Niedożywienie, ciężka praca i choroby powoli coraz bardziej wyniszczały osłabiony organizm. Po czterech latach cierpień, spowodowanych chorobą, 16 kwietnia 1879 zmarła. Miała zaledwie 35 lat.

W czasie procesu kanonizacyjnego (1919) stwierdzono, że ciało Bernadetty mimo upływu czasu pozostało nienaruszone. W 1925 roku papież Pius XI ogłosił Marię Bernadettę błogosławioną, a w 1933 roku tenże papież zaliczył Ją uroczyście w poczet świętych.

  • Wspomnienie liturgiczne przypada 16 kwietnia.