Öllers Henryk: Różnice pomiędzy wersjami

Z e-ncyklopedia
(Bibliografia)
Linia 1: Linia 1:
==Öllers Heinrich OMI (1909-1979), kuratus parafii św. Stanisława Kostki w Lublińcu, misjonarz==
==Öllers Heinrich OMI (1909-1979), kuratus parafii św. Stanisława Kostki w Lublińcu, misjonarz==


Urodził się  27 stycznia 1909 w Bedburg w Niemczech (diecezja Kolonia). W latach 1923-1930 uczył się w Burlo i w junioracie św. Karola w Valkenburg w Holandii. 24 kwietnia 1930 wstąpił do nowicjatu Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej w Engelport. Tam złożył pierwsze śluby (25 kwietnia 1931). Następnie odbył studia teologiczne, w trakcie których złożył śluby wieczyste (25 kwietnia 1934), a 5 kwietnia 1936 przyjął święcenia kapłańskie w Hünfeld. Po święceniach otrzymał obediencję do prowincji niemieckiej, do Saarbrücken, jako misjonarz ludowy (1937-1940). W styczniu lub w lutym 1940 roku przyjechał do Lublińca wraz z o. Korneliuszem Ingmannem, co było rodzajem fortelu względem okupacyjnych władz hitlerowskich. Aby zachować tkankę materialną, a zwłaszcza ludzką klasztoru lublinieckiego na jego czele mieli stanąć niemieccy oblaci, a nawet były plany aby włączyć dom lubliniecki i katowicki do prowincji niemieckiej. Tego drugiego nie spełniono, ale dzięki wikariuszowi generalnemu [[Archidiecezja Katowicka|diecezji katowickiej]] [[Strzyż Franciszek|ks. Franciszkowi Strzyżowi]], utworzono przy [[Oblaci - Lubliniec|klasztorze oblatów  w Lublińcu]] [[Kuracja|kurację]]. Na mocy Dekretu z 21 listopada 1941 utworzono nową wspólnotę mianując jednocześnie rządcą o. Öllersa. Stał na czele [[Parafia św. Stanisława Kostki w Lublińcu|parafii św. Stanisława Kostki]] do stycznia 1945 roku, kiedy to za poradą ludzi w obliczu zbliżającej się Armii Sowieckiej wyjechał z Lublińca 17 stycznia, czego, co należy podkreślić, nie chciał zrobić. Po wojnie powrócił do Saarbrücken i nadal pracował jako misjonarz ludowy do 1953 roku. Następnie pracował, również jako misjonarz ludowy w Gelsenkirchen (1953-1954) i Dreźnie(1954-1957). W latach 1957-1969 przebywał w zachodnim Berlinie będąc kapelanem więzienia (Moabit, Tegel, Lichterfelde, Lehrter Strasse) oraz szpitala św. Józefa (1959-1969). Następnie mieszkał w Kornach (1969-1970), Engelport będąc superiorem (1970-1973), Bingen jako rektor (1973-1979). Zmarł 8 listopada 1979 w Rochusberg k. Bingen.  
Urodził się  27 stycznia 1909 w Bedburg w Niemczech (diecezja Kolonia). W latach 1923-1930 uczył się w Burlo i w junioracie św. Karola w Valkenburg w Holandii. 24 kwietnia 1930 wstąpił do nowicjatu Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej w Engelport. Tam złożył pierwsze śluby (25 kwietnia 1931). Następnie odbył studia teologiczne, w trakcie których złożył śluby wieczyste (25 kwietnia 1934), a 5 kwietnia 1936 przyjął święcenia kapłańskie w Hünfeld. Po święceniach otrzymał obediencję do prowincji niemieckiej, do Saarbrücken, jako misjonarz ludowy (1937-1940). W styczniu lub w lutym 1940 roku przyjechał do Lublińca wraz z o. Korneliuszem Ingmannem, co było rodzajem fortelu względem okupacyjnych władz hitlerowskich. Aby zachować tkankę materialną, a zwłaszcza ludzką klasztoru lublinieckiego na jego czele mieli stanąć niemieccy oblaci, a nawet były plany aby włączyć dom lubliniecki i katowicki do prowincji niemieckiej. Tego drugiego nie spełniono, ale dzięki wikariuszowi generalnemu [[Archidiecezja Katowicka|diecezji katowickiej]] [[Strzyż Franciszek|ks. Franciszkowi Strzyżowi]], utworzono przy [[Oblaci - Lubliniec|klasztorze oblatów  w Lublińcu]] [[Kuracja|kurację]]. Na mocy Dekretu z 21 listopada 1941 utworzono nową wspólnotę mianując jednocześnie rządcą o. Öllersa. Stał na czele [[Parafia św. Stanisława Kostki w Lublińcu|parafii św. Stanisława Kostki]] do stycznia 1945 roku, kiedy to za poradą ludzi w obliczu zbliżającej się Armii Sowieckiej wyjechał z Lublińca 17 stycznia, czego, co należy podkreślić, nie chciał zrobić. Po wojnie powrócił do Saarbrücken i nadal pracował jako misjonarz ludowy do 1953. Następnie pracował, również jako misjonarz ludowy w Gelsenkirchen (1953-1954) i Dreźnie(1954-1957). W latach 1957-1969 przebywał w zachodnim Berlinie będąc kapelanem więzienia (Moabit, Tegel, Lichterfelde, Lehrter Strasse) oraz szpitala św. Józefa (1959-1969). Następnie mieszkał w Kornach (1969-1970), Engelport będąc superiorem (1970-1973), Bingen jako rektor (1973-1979). Zmarł 8 listopada 1979 w Rochusberg k. Bingen.


==Bibliografia==
==Bibliografia==

Wersja z 10:38, 23 paź 2017

Öllers Heinrich OMI (1909-1979), kuratus parafii św. Stanisława Kostki w Lublińcu, misjonarz

Urodził się 27 stycznia 1909 w Bedburg w Niemczech (diecezja Kolonia). W latach 1923-1930 uczył się w Burlo i w junioracie św. Karola w Valkenburg w Holandii. 24 kwietnia 1930 wstąpił do nowicjatu Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej w Engelport. Tam złożył pierwsze śluby (25 kwietnia 1931). Następnie odbył studia teologiczne, w trakcie których złożył śluby wieczyste (25 kwietnia 1934), a 5 kwietnia 1936 przyjął święcenia kapłańskie w Hünfeld. Po święceniach otrzymał obediencję do prowincji niemieckiej, do Saarbrücken, jako misjonarz ludowy (1937-1940). W styczniu lub w lutym 1940 roku przyjechał do Lublińca wraz z o. Korneliuszem Ingmannem, co było rodzajem fortelu względem okupacyjnych władz hitlerowskich. Aby zachować tkankę materialną, a zwłaszcza ludzką klasztoru lublinieckiego na jego czele mieli stanąć niemieccy oblaci, a nawet były plany aby włączyć dom lubliniecki i katowicki do prowincji niemieckiej. Tego drugiego nie spełniono, ale dzięki wikariuszowi generalnemu diecezji katowickiej ks. Franciszkowi Strzyżowi, utworzono przy klasztorze oblatów w Lublińcu kurację. Na mocy Dekretu z 21 listopada 1941 utworzono nową wspólnotę mianując jednocześnie rządcą o. Öllersa. Stał na czele parafii św. Stanisława Kostki do stycznia 1945 roku, kiedy to za poradą ludzi w obliczu zbliżającej się Armii Sowieckiej wyjechał z Lublińca 17 stycznia, czego, co należy podkreślić, nie chciał zrobić. Po wojnie powrócił do Saarbrücken i nadal pracował jako misjonarz ludowy do 1953. Następnie pracował, również jako misjonarz ludowy w Gelsenkirchen (1953-1954) i Dreźnie(1954-1957). W latach 1957-1969 przebywał w zachodnim Berlinie będąc kapelanem więzienia (Moabit, Tegel, Lichterfelde, Lehrter Strasse) oraz szpitala św. Józefa (1959-1969). Następnie mieszkał w Kornach (1969-1970), Engelport będąc superiorem (1970-1973), Bingen jako rektor (1973-1979). Zmarł 8 listopada 1979 w Rochusberg k. Bingen.

Bibliografia

B. Cytrycki, Działalność duszpasterska Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej w parafii pw. św. Stanisława Kostki w Lublińcu 1941-2001, Poznań 2012, s. 87 [mps pracy magisterskiej]; Kronika Małego Seminarium Duchownego oo. Oblatów w Lublińcu 1922-1963, s64 i in. (AP parafii św. Stanisława Kostki w Lublińcu).