Zielasko Rudolf

Z e-ncyklopedia

Zielasko Rudolf (1919-1987)

Zielasko Rudolf.jpg

Urodził się 19 kwietnia 1919 w Międzyrzeczu Górnym koło Bielska w rodzinie tokarza Jana i Ewy z d. Ryszka. Po ukończeniu szkoły powszechnej uczył się w Gimnazjum Polskim w Bielsku. Egzamin dojrzałości zdał w maju 1937 roku. W tym samym roku wstąpił do Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie i rozpoczął studia na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Po wybuchu II wojny światowej od listopada 1939 roku kontynuował studia w Książęco-Biskupim Seminarium Duchownym w Widnawie. Święcenia kapłańskie przyjął 21 marca 1942 we Wrocławiu z rąk kard. Adolfa Bertrama. Po święceniach do końca okupacji hitlerowskiej był wikariuszem w parafii Krzyża Świętego w Siemianowicach Śl. W latach 1945-1949 pełnił w Siemianowicach funkcję katechety w Państwowym Gimnazjum Koedukacyjnym. Następnie był wikariuszem w parafii Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Pszowie. We wrześniu 1950 roku został mianowany ojcem duchownym w Niższym Seminarium Duchownym im. św. Jacka w Katowicach . Rok później bp Stanisław Adamski mianował go ponadto rektorem kościoła pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa w Siemianowicach Śl. i kapelanem sióstr wizytek. W grudniu 1954 roku ks. Zielasko otrzymał nominację na ojca duchownego w Śląskim Seminarium Duchownym w Krakowie. Funkcję tę objął w marcu następnego roku i pełnił przez kolejnych sześć lat. Od marca 1958 roku był także wizytatorem domów lokalnych zgromadzeń sióstr.

Jesienią 1961 roku rozpoczął studia specjalistyczne na Wydziale Teologicznym Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. W maju 1966 roku na podstawie dysertacji Uczestnictwo wiernych we Mszy św. według teologów katolickich po encyklice Mystici Corporis uzyskał stopień doktora teologii. W tym samym roku objął funkcję asystenta na Sekcji Teologii Pastoralnej Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego oraz został mianowany wykładowcą teologii liturgii w Wyższym Śląskim Seminarium Duchownym w Krakowie. W latach 1965-1967 wraz z zespołem prelegentów ośrodka lubelskiego prowadził w szeregu diecezjach kursy liturgiczne dla księży. W 1967 roku został mianowany ponadto ojcem duchownym księży-studentów w konwikcie Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. Otrzymał także inne nominacje: był członkiem Diecezjalnej Rady „Pro Disciplina Seminarii”, recenzentem prac proboszczowskich z liturgii, cenzorem „Śląskich Studiów Historyczno-Teologicznych” oraz członkiem Komisji Doktrynalnej I Synodu Diecezji Katowickiej. Współredagował prace zbiorowe: Wprowadzenie do liturgii i Liturgika ogólna. Opublikował szereg artykułów z dziedziny liturgiki i duszpasterstwa liturgicznego. Wiosną 1972 roku udał się na leczenie do Austrii. Zamieszkał najpierw w Wiedniu i przez kilkanaście miesięcy pomagał w duszpasterstwie w parafii św. Bartłomieja w Wien-Hernals. W latach 1973-1975 był wikariuszem w parafii św. Othmara w Modling pod Wiedniem. We wrześniu 1975 roku został mianowany proboszczem parafii Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny w Schonbrunn-Vorpark. Arcybiskup Wiednia kard. Franz Koenig mianował go w 1979 roku radcą duchownym. Zmarł po ciężkiej chorobie 13 lutego 1987 w Wiedniu. Został pochowany w Wiedniu na Baumgartner Friedhof.

Bibliografia

S. Cichy, Zielasko Rudolf (hasło), [w:] Słownik biograficzny katolickiego duchowieństwa śląskiego XIX i XX wieku, red. J. Pater, Katowice 1996, s. 482; Zmarli kapłani Kościoła Katowickiego. T. III: Kapłani wyświęceni w okresie II wojny światowej, zebrał i opr. E. Nalepa, Katowice 2000, s. 54-55; S. Cichy, Zielasko Rudolf (hasło), SPTK, t. 8, Warszawa 1995, s. 674-676; Foto: ks. Artur Wyrobek