Zgromadzenie Sióstr Misjonarek Miłości
Zgromadzenie Sióstr Misjonarek Miłości (Congregatio Sororum Missionarium Caritatis, MC) - historia
Zgromadzenie zostało założone przez św. Teresę z Kalkuty (Agnes Gonxha Bojaxhiu) i potwierdzone 7 października 1950, dekretem przez arcybiskupa Kalkuty Ferdinand Périer S.J. Natomiast 1 lutego 1965 papież Paweł VI nadał zgromadzeniu status prawa pontyfikalnego i od tego momentu zgromadzenie podlegało bezpośrednio Stolicy Apostolskiej. Nadrzędnym celem zgromadzenia jest gasić pragnienie Chrystusa na Krzyżu - pragnienie miłości. Ważne jest nie tylko to, by zapewnić ubogiemu pożywienie czy możliwość leczenia, ale przede wszystkim to, by zaznał on miłości, szacunku, troski. Siostry kierują się słowami Ewangelii: "Wszystko co uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych , mnieście uczynili” (Mt 25, 40). To, co czynią, czynią Jezusowi, który w człowieku biednym czeka na kromkę chleba, kubek wody, odzienie, w człowieku cierpiącym - na ukojenie bólu, w człowieku samotnym i opuszczonym przez wszystkich - czeka na miłość. Misjonarki Miłości poza tradycyjnymi trzema ślubami, składają czwarty związany z niesienia pomocy dobrowolnie i z całego serca tym którzy są najbiedniejszymi z biednych.
Początkowo siostry prowadziły swoją służbę w slumsach Kalkuty. W 1952 roku powstał pierwszy ośrodek (Nirmal Hriday) dla potrzebujących, chorych i pozbawionych środków do życia. W 1954 roku powstał dom dziecka ( Shishu Bhavan), a w 1956 roku została wzniesiona osada dla osób trędowatych, nazwana Miastem Pokoju (Szantingar). W niedługim okresie działalność zgromadzenia rozrosła się na całe Indie, a niedługo później przekroczyła granice Indii.
Pierwszy dom poza granicami azjatyckiego państwa założono w 1965 roku w Wenezueli, natomiast w 1983 r. powstał dom w Zaborowie pod Warszawą. 20 września 1985 bp Damian Zimoń skierował do Matki Teresy prośbę o otwarcie swojego domu na terenie diecezji katowickiej. Już w marcu 1986 roku siostry przybyły do Katowic. Na początku prowadziły dom w Chorzowie, a od 1991 roku zamieszkały w domu w Katowicach przy ulicy Krasińskiego 27 b, na terenie parafii Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny. Poza Katowicami siostry posiadają domy w Szczecinie, Warszawie, Łodzi oraz Zaborowie. W katowickiej placówce bardzo prężnie rozwinęła się działalność charytatywna, poprzez: wydawanie posiłków i ubrań. Prowadzona jest noclegownia dla bezdomnych. Dbają również o higienę potrzebujących oraz o potrzebną dla nich pomoc medyczną.
Formacja zakonna
Formacja prowadzona jest w domach w Warszawie oraz Katowicach i przebiega ona w następujący sposób: aspirantura (okres około 1 roku), postulat (ok. 1 roku), nowicjat (2 lata), następnie przez sześć kolejnych lat składane są śluby okresowe na jeden rok, a przed złożeniem ślubów wieczystych siostry odbywają roczną formację tzw. tercjat. Zgromadzeniu patronuje Niepokalane Serce Maryi, a święto zgromadzenie przypada na 22 sierpnia. Jako, że zgromadzenie ma charakter wielonarodowościowy i misyjny oficjalnym językiem w zgromadzeniu jest język angielski.
Przełożone generalne Zgromadzenia Sióstr Misjonarek Miłości
- Matka Teresa z Kalkuty, 1950 – marzec 1997
- Siostra M. Nirmala Joshi MC, marzec 1997 – 26 marca 2009
- Siostra M. Prema Pierick MC, 26 marca 2009 – obecnie
Bibliografia
R. Allegri, Matka ubogich. Rozmowa z Matką Teresą z Kalkuty, Kraków 1996; Navin Chawla, Matka Teresa, Warszawa 1998; Nasza Arka. Miesięcznik Rodzin Katolickich 9 (2003); C. Ryszka, Święta z Kalkuty, Częstochowa 2003