Telefon Zaufania w Archidiecezji Katowickiej
Telefon Zaufania powstał z inicjatywy angielskiego pastora Chada Varaha. Pomysł stworzenia takiej idei zrodził mu się po przeczytaniu listu młodej nastolatki, która popełniła samobójstwo. Uświadomił sobie, że gdyby dziewczyna mogła z kimś wcześniej porozmawiać nie doszło by do takiego dramatu.
Chad Varach dał początek ruchowi o nazwie Samarytanie. Ruch ten szybko rozprzestrzenił się po całym świecie. W Polsce pojawił się w 1966 roku za pośrednictwem Tadeusza Kielanowskiego, dzięki jego staraniom powstały dwa ośrodki o nazwie telefon zaufania. W 1972 roku powstała Rada Koordynacyjna polskich Telefonów Zaufania, wchodząca w skład Międzynarodowego Komitetu IFOTES. Bardzo ważnym wydarzeniem był 1990 rok, kiedy to powołano Polskie Towarzystwo Pomocy Telefonicznej, którym kieruje do dziś Grażyna Świątecka.
Na terenie archidiecezji katowickiej działa telefon zaufania, o charakterze katolickim, który jest członkiem Polskiego Towarzystwa Pomocy Telefonicznej. Został założony 25 grudnia 1996 roku. Jest jedyną tego typu placówką działającą całodobowo. W jego działanie zaangażowanych jest ok 50 osób. Wśród posługujących znajdują się między innymi psychiatrzy, psychologowie, przedstawiciele innych zawodów mający dzieci bądź samotni, a także księża.
Głównym i podstawowym zadaniem Telefonu Zaufania jest pomoc drugiej osobie posiadającej problemy natury moralnej czy psychicznej. Każdy kto boryka się z trudnościami, z którymi nie ma odwagi czy ochoty podzielić się z kimś z rodziny może w każdej chwili zadzwonić i porozmawiać z osobą kompetentną, ciepłą, serdeczną nigdy nie osądzającą drugiego człowieka.