Sznurowacki Jan

Sznurowacki Jan (1883-1941)

Urodził się 29 lipca 1883 w Gnojniku na Śląsku Cieszyńskim jako syn chałupnika Karola. Uczęszczał do polskiego gimnazjum w Cieszynie. 13 lipca 1906 zdał egzamin dojrzałości. Został przyjęty do Seminarium Duchownego w Widnawie. 19 lipca 1911 przyjął święcenia kapłańskie. W czasie wakacji pełnił posługę duszpasterską w Rudzicy i Brennej. 1 września 1912 został mianowany katechetą w szkołach prowadzonych przez Macierz Szkolną Księstwa Cieszyńskiego.

W czerwcu 1915 roku został powołany do wojska, pełnił posługę kapelana w szpitalu w Śternberku k. Ołomuńca. Ze względu na pogarszający się stan zdrowia (choroba płuc) 28 lutego 1917 zwolniony ze służby wojskowej. Dopiero pod koniec I wojny światowej wrócił do Cieszyna. 15 czerwca 1927 przyznano mu prawo do noszenia kołnierza proboszczowskiego. Z powodu przebytej w 1928 roku choroby (udar mózgu) nie wrócił w pełnym wymiarze do pracy jako katecheta. W 1935 roku przeszedł na emeryturę. 22 kwietnia 1940 został aresztowany przez gestapo. Zmarł w Dachau 1 maja 1941.

Był zaangażowanym patriotą. W kwartalniku Zaranie Śląskie umieszczał wiersze, bajki i monologi, a w Gwiazdce Cieszyńskiej był autorem cyklu Jura i Jonek. W 1926 roku przetłumaczył i wydał w Dziedzictwie bł. Jana Sarkandra rozmyślania majowe o Matce Boskiej autorstwa ks. Proschwitzera pt. Matka Boska w roku kościelnym.

Bibliografia

AAKat, Akta personalne ks. Jana Sznurowackiego; F. Maroń, Nekrolog, WD 1970, nr 5-7, s. 116; H. Olszar, Sznurowacki Jan (hasło), [w:] Słownik biograficzny, s. 417; Represje wobec duchowieństwa, s. 18; Olszar, Duchowieństwo katolickie, s. 591, 592; Weiler, s. 654; Martyrologium, s. 207.