Szczerbowski Teofil

Szczerbowski Teofil (1902-1981), proboszcz w Radzionkowie

Urodził się 1 kwietnia 1902 w Ćwiklicach w rodzinie Augustyna i Marii z d. Czmajduch. Ochrzczony został 5 kwietnia 1902 w Miedźnej. Tam też po raz pierwszy przystąpił do Komunii św. W 1914 roku ojciec Teofila, otrzymawszy grupę urzędnika jako konduktor kolejowy, przeniósł się wraz z rodziną do Dąbrówki Małej, a w 1916 roku do Bogucic. Po ukończeniu w tymże roku szkoły ludowej Teofil musiał rozpocząć pracę, aby pomóc ojcu w utrzymaniu licznej już wtedy rodziny. Miał pięciu braci i trzy siostry. Pracował zawodowo cztery i pół roku, najpierw w walcowni blachy cynkowej na Wełnowcu, a potem na kolei. W 1921 roku rozpoczął pierwszą klasę gimnazjalną w zakładzie Księży Salezjanów w Daszawie koło Stryja. W ciągu dwu i pół roku ukończył sześć klas gimnazjalnych. Siódmą klasę rozpoczął już w Gimnazjum Państwowym w Katowicach. Maturę zdał w 1925 roku i bezpośrednio potem zgłosił się do Administracji Apostolskiej w Katowicach z prośbą o przyjęcie do Seminarium Duchownego. Studia teologiczne odbywał na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Święcenia kapłańskie przyjął 22 czerwca 1930 w Krakowie.

Pierwszą jego placówką wikariuszowską były Kochłowice. W 1931 roku został przeniesiony do Bielszowic. Tam też był kapelanem harcerstwa. Od grudnia 1933 roku był wikariuszem w Radzionkowie. 8 stycznia 1936 otrzymał dekret na administratora parafii Wola. W styczniu 1937 roku mianowany został sekretarzem diecezjalnym Misji Wewnętrznej Diecezji Katowickiej. Poprosił jednak bpa o odwołanie tego dekretu. W uzasadnieniu prośby napisał m.in.: Jest to bowiem praca urzędowa, a więcej jeszcze organizacyjna. Jeślibym sobie jeszcze z urzędową pracą dał rady przy pomocy Boskiej, to nie mam nadziei uporać się z pracą organizacyjną, bo gratia supponit naturam. Uwzględniono jego prośbę i 2 czerwca 1937 otrzymał instytucję kanoniczną na parafię Wola.

W listopadzie 1939 roku został aresztowany przez Niemców i osadzony na pewien czas w więzieniu w Pszczynie w charakterze zakładnika. Dekretem z dnia 5 marca 1946 mianowany został administratorem parafii Radzionków. Był tam, aż do przejścia na emeryturę w 1973 roku. Do najważniejszych dokonań w czasie jego proboszczowania należy zaliczyć utworzenie, mimo wielkich trudności, stacji duszpasterskiej w Orzechu, gdzie w 1981 roku erygowana została parafia. Jako emeryt, zamieszkał ks. T. Szczerbowski w Bojszowach, gdzie zmarł 14 sierpnia 1981. Pochowany został w Radzionkowie.

Bibliografia

AAKat, Akta personalne ks. Teofila Szczerbowskiego; WD 1930, nr 8, s. 92; 1931, nr 8-9, s. 100; J. Pawliczek, Nekrolog, WD 1983, nr 5, s. 168-169; Myszor, Historia diecezji, s. 456, 508; Tenże, Stosunki Kościół, s. 166; Represje wobec duchowieństwa, s. 238, 240; Martyrologium, s. 206.