Sołtysiak Antoni

Sołtysiak Antoni MI (1912-1954), proboszcz w Lipnie i Tarnowskich Górach

Urodził się 18 kwietnia 1912 w Dębinie w rodzinie Józefa i Anny z d. Michalak. W wieku 12 lat wstąpił do kamilianów Prowincji Niemieckiej w Tarnowskich Górach. Tam też uczęszczał do Państwowego Gimnazjum Polskiego. W 1931 roku został wysłany przez władze zakonne na dalsze studia najpierw do Vaals w Holandii, gdzie odbył nowicjat, a następnie do Niemiec, do kolegium kamilianów w Muenster w Westfalii. 19 marca 1937 przyjął święcenia kapłańskie w Muenster z rąk bpa Henryka Roleffa.

W lutym 1938 roku wrócił do Polski. Na początku wojny pracował w Michelinie. W grudniu 1939 roku został wysłany przez bpa Michała Kozala do Lipna, w celu objęcia tam parafii. Nominację ustną otrzymał o. Antoni Sołtysiak podczas odwiedzin w więzieniu bpa Michała Kozala, gdy ten był więziony we Włocławku przez władze hitlerowskie.

Podczas okupacji niemieckiej był proboszczem parafii Lipno i dziekanem dekanatu lipnowskiego. W maju 1946 roku opuścił diecezję włocławską, ponieważ w międzyczasie 1 kwietnia 1945 został mianowany Komisarzem Generalnym Prowincji Polskiej, tym samym został pierwszym prowincjałem nowo utworzonej Polskiej Prowincji Zakonu OO. Kamilianów z siedzibą w Tarnowskich Górach.

Pracował jako kapłan: w Michelinie, Lipnie, Tarnowskich Górach, w Białej i w Zabrzu. W latach 1938-1939 był submagistrem kleryków w Lipnie. W latach 1945-1950 pełnił urząd Prowincjała Polskiej Prowincji Zakonu OO. Kamilianów, w latach 1947-1952 był proboszczem parafii św. Jana Chrzciciela i św. Kamila w Tarnowskich Górach. 1 września 1952 mianowany został przez ordynariusza Śląska Opolskiego ks. Emila Kobierzyckiego profesorem i Ojcem Duchownym w Wyższym Seminarium Duchownym w Nysie. Funkcje te pełnił aż do śmierci. W 1953 roku został mianowany Komisarzem Generalnym Zakonu w Polsce. Zmarł 15 lutego 1954 w Tarnowskich Górach. Pochowany został na cmentarzu zakonnym w Tarnowskich Górach.

Bibliografia

[1].