Rupala Ludwik

Rupala Ludwik SDB (1888-1971)

Urodził się 4 czerwca 1888 w Brzezince k. Mysłowic, w rodzinie Feliksa i Agnieszki z d. Mendera. Po ukończeniu szkoły ludowej, ze względu na ubóstwo rodziców, przez dłuższy czas pracował w kopalniach i fabrykach. Po śmierci rodziców wstąpił do salezjanów i w 1910 roku wyjechał do Penango pod Turynem. Stamtąd posłano go do Werusee w Styrii, gdzie ukończył gimnazjum. Podczas I wojny światowej walczył na froncie zachodnim i ciężko ranny dostał się do szpitala we Francji, gdzie odzyskał zdrowie. Po zakończeniu wojny przeniósł się do Krakowa i tam kontynuował studia filozoficzne. Nowicjat odbył w Kleczy Dolnej (1919/1920), a w 1921 roku złożył śluby zakonne. Skierowano go na studia teologiczne do Łodzi i tam też przyjął święcenia kapłańskie 18 września 1927. Został dyrektorem Oratorium i prefektem salezjańskiej szkoły rzemiosł w Łodzi. Zmarł 14 stycznia 1971 w Sokołowie Podlaskim.

Bibliografia

J. Kudera, Dzieje parafii i wsi Brzezinki, Mysłowice 1928.