Pitlok Andrzej Józef

Z e-ncyklopedia

Pitlok Andrzej SDS (1920-2012)

Pitlok Andrzej.jpg

Ks. Andrzej Pitlok, nestor polskiej prowincji, urodził się 2 września 1920 w Ćwiklicach (pow. Pszczyna). Jego rodzice, Paweł i Józefa z d. Pudełko, zajmowali się gospodarstwem. Dwoje ich dzieci obrało drogę życia zakonnego. Siostra ks. Andrzeja była salwatorianką (Cecylia) i przez długie lata pracowała jako katechetka. Józef w latach 1935-1939 uczęszczał do gimnazjum w Mikołowie, gdzie zdał tzw. małą maturę. Jego późniejsze losy są mało znane. W latach 1944-1946 był żołnierzem i brał udział w działaniach bojowych II Korpusu Polskiego na terenie Włoch. We Włoszech uzyskał też maturę państwową. W 1946 roku wstąpił do salwatorianów w Rzymie i odbył nowicjat w Narni (Scalo Terni). W dniu Matki Bożej Zbawiciela, 11 października 1947, złożył pierwszą profesję zakonną, a wieczystą tego samego dnia w 1950 roku. Studia filozoficzno-teologiczne odbył na Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie. W Wiecznym Mieście przyjął również święcenia kapłańskie, 29 czerwca 1952.

Po święceniach, choć stale należał do polskiej prowincji, był do dyspozycji prowincjała włoskiego. W 1953 roku, w czasie miesięcy letnich, pełnił urząd superiora i prefekta kleryków w Castel Gandolfo. W marcu 1954 roku został posłany do pracy w Stanach Zjednoczonych i odtąd jego życie oscylowało między polskimi domami w USA, a wspólnotami włoskimi. Głównym zajęciem ks. Pitloka na terenie Ameryki była praca duszpasterska i obowiązki we wspólnotach zakonnych. Kilkakrotnie był przenoszony z jednego domu do drugiego. Do 1958 roku przebywał w Gary, potem do 1961 roku w Kinnelon, skąd ponownie wrócił do Gary i objął funkcję ekonoma domowego. W 1963 roku przełożeni wyznaczyli go jako kandydata na wyjazd do Brazylii, ale idea wysyłania księży z Ameryki Północnej do Południowej w następnym roku upadła. W czerwcu 1967 roku został przeniesiony do domu zakonnego w Veronie. Pod koniec 1968 roku Generalat wezwał go do Rzymu i powierzył obsługę kaplicy Najświętszego Sakramentu w Bazylice Św. Piotra. Na początku 1970 roku został na mocy kontraktu oddelegowany do pracy na okres trzech lat do prowincji włoskiej. W tym czasie pełnił w Narni funkcje superiora i ekonoma domowego. Potem na życzenie Generalatu wrócił do Domu Macierzystego na stanowisko ekonoma domowego i pomocnika ekonoma generalnego.

W latach 1974-1975 studiował w Papieskim Instytucie Duchowości „Teresianum”, gdzie po ukończeniu nauki otrzymał dyplom: „Diploma di Perizia in teologia spirituale”. W latach 1976-1977 pomagał w pracy w Archiwum Generalnym. Potem na zasadzie umowy podjął pracę jako kapelan w domu generalnym sióstr salwatorianek i klinice Salvator Mundi na Monte Verde. Po wygaśnięciu kontraktu myślał, jako były żołnierz, poświęcić się posłudze pasterskiej w polskiej kaplicy przy bazylice w Loreto i na polskim cmentarzu. Ostatecznie, w kwietniu 1979 roku, wrócił do USA i został przydzielony do wspólnoty w Merriville. Tu przebywał przez 13 lat. Kolejne 4 lata spędził jako kapelan i kierownik duchowy w domu prowincjalatu sióstr Służebniczek Najświętszej Maryi Panny Niepokalanej w Cherry Hill (New Jersey). W 1996 roku zamieszkał w domu zakonnym w Veronie, gdzie jako duszpasterz podejmował w parafiach różne zastępstwa. W 2000 roku wrócił do Polski i został przydzielony do wspólnoty w Mikołowie. Tutaj mieszkał aż do śmierci.

Interesowały go sprawy związane z mistyką chrześcijańską i z eschatologią. Sam napisał i wydał kilka opracowań z tym związanych.

Zmarł 20 kwietnia 2012 w domu zakonnym w Mikołowie. Pogrzeb odbył się 25 kwietnia w kościele parafialnym salwatorianów w Mikołowie. Ks. Andrzej Pitlok spoczął w grobowcu zakonnym na miejscowym cmentarzu.

Bibliografia

Biogram autorstwa ks. Władysława Węglarza SDS; Por. A. Wyrobek, Parafia św. Marcina w Ćwiklicach 1922-1945. Z dziejów duszpasterstwa, Ćwiklice 2012.