Pipelius Krzysztof Ignacy

Pipelius Krzysztof Ignacy SJ (1634-1697)

Urodził się 25 lipca 1634 w Gliwicach w rodzinie Jerzego i Jadwigi. Był bratem jezuity Jakuba. W 1653 roku został przyjęty do Akademii Jezuickiej w Ołomuńcu jako student retoryki. 15 grudnia 1653 wstąpił do zakonu jezuitów. W latach 1654-1655 przebywał w nowicjacie w Brnie. 15 sierpnia 1655 złożył jako koadiutor śluby zakonne.

W 1656 roku uczył w Pradze w kolegium św. Klemensa rudimentystów. Następnie w latach 1657-1659 studiował filozofię. W 1660 roku uczył w gimnazjum jezuickim w Hradcu, a w 1661 roku w gimnazjum we Wrocławiu. W latach 1662-1663 studiował teologię. W 1664 roku został subregensem i polskim spowiednikiem we Wrocławiu. W 1665 roku został wykładowcą retoryki w Hradcu, a rok później ministrem. W 1667 roku został ministrem i polskim spowiednikiem w Głogowie, a w latach 1682-1683 kaznodzieją w Opolu. W 1690 roku został ojcem duchownym w Cieszynie, rok później także ojcem duchownym w Opolu. W 1693 roku był spowiednikiem w Świdnicy. W latach 1692-1697 był ojcem duchownym w Piekarach. Łącznie trzy lata uczył w gimnazjum, rok prowadził kongregację, sześć latach był ojcem duchowym, dziewięć lat kaznodzieją, dziewięć lat katechetą i cztery lata superiorem. Jako, że w Pradze pracował w gimnazjum Klementinum musiał nauczyć się języka czeskiego. Jego rodzinnym językiem był polski. Głosił polskie kazania we Wrocławiu. Zmarł w Świdnicy 29 grudnia 1697.

Bibliografia

R. Cop, Stosunki wyznaniowe w archiprezbiteracie gliwickim w XVII wieku, Katowice 2008, pr. mgr Biblioteka WTL.