Pełka Agnieszka

Pełka Agnieszka SCB (1877-1939), imię zakonne Filotea

Urodziła się 16 marca 1877 r. w Szwarcenowie (Schwarzenau, Kreis Löbau, Westpreussen). Wstąpiła do Zgromadzenia Sióstr Miłosierdzia św. Karola Boromeusza (dom generalny w Trzebnicy), w którym nowicjat rozpoczęła 4 grudnia 1901 r. Otrzymała wówczas imię zakonne Filotea. Profesję zakonną złożyła 4 stycznia 1906 r. Pierwsze lata swojej działalności w Zgromadzeniu spędziła w Rokitnie (wychowawczyni sierot). W czasie I wojny światowej została wysłana wraz z innymi siostrami do Francji, w celu pielęgnowania rannych żołnierzy. Po powrocie z Francji, przez krótki czas pracowała na placówce w Świerklańcu. Siostra Filotea weszła w skład pierwszego zarządu prowincjalnego Polskiej Prowincji – pełniła funkcję sekretarki (1923-1927). W latach 1925-1927 była kierowniczką polskiego internatu w Cieszynie. Następnie powierzono jej urząd przełożonej w Zakładzie św. Karola w Świętochłowicach. W 1929 r. została przełożoną prowincjalną Polskiej Prowincji (urząd pełniła przez dwie kadencje, w latach 1929-1936). W kolejnym zarządzie pełniła urząd wikarii prowincjalnej (1936-1939). W 1931 r. przeniesiono dom prowincjalny i nowicjat z Cieszyna do Rybnika. W czerwcu 1939 r. nastąpiło usamodzielnienie Polskiej Prowincji. W ten sposób powstało nowe Zgromadzenie Sióstr Miłosierdzia św. Karola Boromeusza (obecnie z domem generalnym w Mikołowie). Pierwsza kapituła generalna, która odbyła się 17 sierpnia 1939 r. w Rybniku, wybrała s. Filoteę Pełka na pierwszą przełożoną generalną. Wkrótce rozpoczęła się II wojna światowa. Kilka dni przed jej wybuchem s. Filotea wysłała do sióstr pismo okólne, w którym zalecała modlitwę o pokój oraz przekazywała różne wskazówki postępowania w razie jej wybuchu (m.in. zachęcała do niesienia pomocy oraz ofiarności). Kilka miesięcy później, ciężko chorą s. Filoteę przewieziono do szpitala w Mikołowie. Tam zmarła 19 listopada 1939 r. w godzinach rannych po przyjęciu Komunii świętej. Pogrzeb s. Filotei, ze względu na trwającą wojnę, odbył się w Mikołowie. Ceremoniom pogrzebowym przewodniczył ordynariusz katowicki bp Stanisław Adamski. Wspomnienia o niej mówią, iż cechowało ją żarliwe nabożeństwo do Ducha Świętego. Mawiała: „Zawierzmy więcej Duchowi Świętemu. Wzywajmy Jego często, a duch miłości rozpali nasze serca, światło mądrości przekształci umysły i uzdolni nas do dobroci”.

Bibliografia

Archiwum Sióstr Boromeuszek w Mikołowie: Matka Filotea Pełka, Akta personalne; Matka Filotea Pełka, opr. s.M. Cecyliana Sztuder w 1979 r., mps, s. 1-3; Nekrologi, rkp, t. 2, s. 313; I Kapituła Generalna 1939 – dokumentacja; Schematismus der Kongregation der barmherzigen Schwestern vom hl. Karl Borromäus, Trebnitz 1908, cz. 1, s. 43 (Rokitten), cz. 2, poz. 989, s. 93; Pierwsza Kapituła Generalna Sióstr Boromeuszek w Polsce, „Gość Niedzielny” 1939, nr 35, s. 686; Gertruda Kasperek (s.M. Teofora), Rozwój Zgromadzenia Sióstr Miłosierdzia św. Karola Boromeusza w Polsce i jego działalność w latach 1923-1939, Lublin 1977, s. 307-308 (biogram w przypisie 89), s. 390-392 (członkinie zarządów prowincjalnych Polskiej Prowincji); Gertruda Kasperek (s.M. Teofora), Zgromadzenie Sióstr Miłosierdzia św. Karola Boromeusza w Mikołowie w latach 1939-1947, Lublin 1997, s. 103.