Paszyna Paweł

Z e-ncyklopedia

Paszyna Paweł CM (1914-1997)

Urodził się 15 stycznia 1914 w Studzionce k. Pszczyny. Został przyjęty do seminarium internum (nowicjat) w Krakowie na Kleparzu. W 1932 roku złożył śluby wieczyste. Po złożeniu ślubów kontynuował studia w Instytucie Teologicznym Księży Misjonarzy na Stradomiu w Krakowie. Jako kleryk włączył się aktywnie w redagowanie pisma Meteor, a od 22 grudnia 1935 zajmował się wydawaniem czasopisma szczególnie od strony technicznej. Święcenia kapłańskie przyjął 8 kwietnia 1939 w kaplicy arcybiskupa krakowskiego Adama Sapiehy, przy ul. Franciszkańskiej 3. Po prymicjach przez kilka tygodni pomagał w parafii Św. Krzyża w Warszawie i czynił starania o pozwolenie na wyjazd na misje do Ziemi Krzyża Świętego, czyli do Brazylii.

27 lipca 1939 został skierowany do pracy misyjnej w wiceprowincji kurtybskiej w Brazylii. Pod koniec sierpnia został skierowany do Sao Mateus jako pomocnik i pracował tam do lipca 1941 roku. Pracował wśród ludzi prostych, głównie Polaków, którzy przed laty osiedlili się na tych ziemiach i którzy pielęgnowali ojczyste zwyczaje. Od lipca 1941 do stycznia 1943 roku pracował jako wikariusz w parafii Najświętszej Maryi Panny w Irati. Tę parafię też w głównej mierze zamieszkiwali Polacy.

Na początku 1943 roku został mianowany profesorem Małego Seminarium Archidiecezjalnego w Kurytybie. Uczył łaciny, j. polskiego, historii i religii. Dodatkowo został kapelanem Sióstr Świętej Rodziny, które utrzymywały kolegium Dziesiątka Jezus. Był zaangażowany w pracę duszpasterską w kościele pw. św. Wincentego a’ Paulo. Później został ekonomem i zarządcą głównej placówki misjonarskiej w Kurytybie. 6 stycznia 1953 został proboszczem w Sao Mateus do SuI. Jednak był tam tylko rok bo został skierowany do Niższego Seminarium w Araukarii do nauki łaciny. Musiał również ukończyć budowę seminarium wraz z kaplicą i aulą ze sceną.

10 października 1965 objął stanowisko proboszcza w parafii Najświętszej Maryi Panny Nieustającej Pomocy w Araucarii. W roku 1967 został mianowany superiorem domu Zgromadzenia w Araucaria, który obejmował 4 placówki.

Po 36 latach pracy misyjnej w Brazylii, wrócił w 1975 roku do Polski. W latach 1975 – 1979 służył w parafii w Iłowej. Następnie został posłany do parafii św. Michała Archanioła w Witoszynie. Po trzyletniej pracy tam, został przeniesiony do Żmigrodu, gdzie był pomocnikiem, a po przejściu na emeryturę rezydentem. Zmarł 27 września 1997 w Żmigrodzie i tam został pochowany, na parafialnym cmentarzu.

Bibliografia

Księża Jan i Paweł Paszynowie. Szkic biograficzny. Józef Wydra. Słownik biograficzny Misjonarzy Zgromadzenia Świętego Wincentego a Paulo ziemi pszczyńskiej. ks. Janusz Wycisło; Misjonarze św. Wincentego a Paulo w Polsce 1651 – 2001. S. Rospond, 100- lecie pracy misyjnej polskich księży misjonarzy św. Wincentego a Paulo w Brazylii.