Parafia Matki Bożej Bolesnej w Nysie

Z e-ncyklopedia

Budowa klasztoru i kościoła Ojców Werbistów

Kościół pw. Matki Bożej Bolesnej w Nysie należy do kompleksu klasztornego św. Krzyża w Nysie. W 1892 roku do Nysy, na teren tzw. Górnej Wsi, przybyli czterej bracia oraz o. Johannes Beckert (dyplomowany budowniczy) ze Zgromadzenia Słowa Bożego (werbiści). Rozpoczęli oni budowę nowej szkoły misyjnej oraz objęli kierownictwo nad gospodarstwem rolnym. 8 września 1892 przybył do Nysy Arnold Janssen. W święto św. Archanioła Rafała uroczyście poświęcił skromną kaplicę, jako oratorium publiczne. 1 listopada 1892 położono kamień węgielny pod nowy dom. Pod kierownictwem o. Beckerta, kierownika budowy, brata Aleksandra Pyry, mistrza murarskiego oraz brata Josefa Strakego, cieśli i zarazem stolarza, prace postępowały tak szybko, że już w następnym roku w uroczystość św. Jadwigi można było poświęcić Dom Misyjny i w nim zamieszkać. W latach 1894-1895 i 1898-1900 prowadzono dalsze prace budowlane.

Budowa kościoła została opóźniona o pięć lat przez „z ukrycia działające stronnictwo". Ponieważ o. Beckert potrzebny był w Techny (Stany Zjednoczone), sprowadzono do tej budowy o. Hermana Fischera. Był on nauczycielem, architektem i kierownikiem budowy kościoła. Początkowo planowano budowę kościoła dwupoziomowego, niestety rząd w Berlinie nie udzielił zezwolenia na taką konstrukcję. Po skorygowaniu planu przez o. Fischera władze państwowe i kościelne wyraziły zgodę na budowę kościoła w 1905 roku. Dzięki nadzwyczaj sprawnym i pracowitym braciom pod koniec 1906 roku budowla była gotowa w stanie surowym. 14 listopada 1907 radca duchowny z Nysy ks. A. Pischel, poświęcił wzniesiony w neogotyckim stylu kościół. Uroczystej konsekracji kościoła i ołtarza głównego dokonał dopiero po zakończeniu I wojny światowej 28 września 1924 kard. Adolf Bertram. Bardzo istotny jest fakt, iż od początku większość wykonywanych prac, zwłaszcza budowlanych podejmowali sami bracia zakonni. Były to prace w gospodarstwie, przy budowach, przebudowach, urządzaniu wnętrz oraz w założonej w 1894 roku filii drukarni misyjnej. Do dzisiaj pozostał sprzęt, maszyny i wiele innych akcesoriów z ówczesnego wyposażenia poszczególnych warsztatów. Wykonując te prace praktykowano zasadę i starą regułę zakonną św. Benedykta: ora et labora (módl się i pracuj). Przyczyniało się to między innymi do tworzenia gospodarczej niezależności, ale wynikało także ze skromnych środków materialnych.

Duszpasterstwo

Parafia Matki Bożej Bolesnej w Nysie to ogromny ośrodek życia religijnego. Istnieją tam grupy takie jak: Odnowa w Duchu Świętym, ministranci, Apostolstwo Dobrej Śmierci, Róże Żywego Różańca, Apostolat Maryjny, Wspólnota Dobrego Pasterza, grupa Bożego Miłosierdzia „Faustinum”.

W parafii istnieje również chór o nazwie „Hosanna”. Został on założony na początku lat pięćdziesiątych XX wieku przez ówczesnego proboszcza o. Alfonsa Boniewicza SVD. Obecnie ponad czterdziestu chórzystów pracuje pod kierunkiem dyrygentów Krystyny i Mariusza Drożdżalów. Chór od samego początku swojej działalności uświetnia ważniejsze uroczystości i święta w parafii. Ponadto bierze udział w licznych uroczystościach, imprezach artystycznych i przeglądach regionalnych jak i krajowych.

Od maja 1947 roku przy parafii prężnie pracuje również Caritas. Działalność dobroczynną rozpoczął o. Bolesław Cisz SVD. Do czasów obecnych zespół parafialny „Caritas” tworzą osoby, które pragną swoją pomoc ofiarować innym potrzebującym. Szczególnym celem jest pomoc ludziom słabym i pokrzywdzonym. „Caritas” organizuje kwesty i zbiórki (pieniężne, leków, odzieży, przyborów szkolnych, zabawek, artykułów spożywczych), pozyskuje sponsorów, a następnie zajmuje się podziałem i dystrybucją zebranych środków. Organizacja ma obecnie pod swoją opieką 62 rodziny z terenu parafii.

Proboszczowie

Bibliografia

J. Daniel, I. Zielonka, Nysa-przystanek wędrowca, [b.m.w.] 2004; M. Sikorski, Nysa. Skarby sztuki i osobliwości , [b.m.w.] 1999; [1]; [2].