Parafia św. Jerzego w Goczałkowicach Zdroju
Wieś Goczałkowice początkowo należała do parafii w Pszczynie. Dekanat pszczyński powstał około 1350 roku i należał aż do roku 1821 do diecezji krakowskiej. Parafię utworzono w 1444 roku. Prawdopodobnie istniał wtedy na jej terenie kościółek pw. św. Wojciecha.
Kolejny kościół, o podwójnym wezwaniu św. Wojciecha i św. Jerzego, zbudowano prawdopodobnie ok. 1534 roku. Był to kościół drewniany, kryty gontem z dzwonnicą (wolno stojącą) i dwoma dzwonami. Wewnątrz ozdobiony był obrazami patronów i Świętej Trójcy. W późniejszym okresie wyposażono go w organy siedmiogłosowe.
W 1569 roku baron Karol Promnitz, pan na Pszczynie, ogłosił przejście całego państwa pszczyńskiego na luteranizm - w parafiach usuwano duchownych katolickich i osadzano protestanckich. W tym też roku kościół goczałkowicki z samodzielnej parafii przekształcono w kościół filialny parafii w Pszczynie. Aż do XVIII wieku Goczałkowice pozostały pod zarządem protestanckim.
Katolicy z Goczałkowic już w XVII wieku czynili starania o ponowne utworzenie parafii. Jednak kościół pozostawał filią parafii pszczyńskiej aż do 1797 roku, kiedy to na powrót uzyskał status samodzielnej placówki duszpasterskiej. Pierwszym jej proboszczem był ks. Fryderyk Borówka.
Drewniany kościół spłonął 7 września 1908. W latach 1909-1910 wybudowano nowy murowany kościół w stylu barokowym wg projektu Ludwika Schneidera. Konstruktorem był Paweł Swoboda, a wyposażenie wnętrza zaprojektował Folka z Pawłowic. 15 grudnia 1910 kościół został poświęcony, a 10 września 1929, konsekrowany. Projekt obecnego wystroju wnętrza sporządzili artyści plastycy Stanisław Hochuł, Alina Rabaszowska i Stanisław Rabaszowski.
W 1866 roku zbudowano kaplicę Matki Boskiej Uzdrowienia Chorych. W 1883 roku postawiono murowany kościółek św. Anny w miejsce starego, drewnianego. W 1935 roku powstał kolejny obiekt sakralny: klasztor i kaplica Sióstr Salwatorianek, które do dziś związane są z goczałkowicką parafią.
Kapliczki i krzyże przydrożne
Proboszczowie
- ks. Antoni Nycz administrator (1867-1870), proboszcz (1870-1906)
- ks. Jan Koziełek (1906-1911)
- ks. Walenty Maroszek (1911-1948)
W 1945 substytutami byli: ks. Ludwik Wawrzynkiewicz SDS, ks. Maksymilian Siwoń, ks. Wojciech Riedel, ks. Eryk Dzieżok
- ks. Sylwester Durczok, tymczasowy administrator (1949)
- ks. Rudolf Wandrasz, administrator (1949-1957), proboszcz (1957-1971)
- ks. Eugeniusz Szyszka, adiutor (1970-1971), proboszcz (1971-1973)
- ks. Leon Pawełczyk (1973-1980)
- ks. Henryk Burczyk (1980-2002)
- ks. Józef Knyć (2002-2011)
- ks. Lesław Przepłata (2011-nadal)
Bibliografia
Dekret dot. zmiany granic parafii, WD 1928, nr 7, s. 48; Dekret dot. zmiany granic parafii, WD 1934, nr 12, s. 437; Dekret dot. zmiany granic parafii, WD 1935, nr 7-8, s. 252-253; Goczałkowice Zdrój. Monografia historyczna, red. Wiesława Korzeniowska, Opole 1996; Kronika parafialna od 1989, autor ks. Henryk Burczyk, Archiwum parafii; Kronika parafii pod wezwaniem św. Jerzego w Goczałkowicach Zdroju opracowana aż do roku 1979 przez ks. Franciszka Maronia, Archiwum Parafii; P. Siemko, Nie zachowane kościoły drewniane Górnego Śląska, Katowice 2001, s. 58-59; Za: www.goczalkowice.wiara.org.pl/index-1.html; Straty wojenne. Zabytkowe dzwony utracone w latach 1939-1945 w granicach Polski po 1945, t. 3 Województwo Śląskie, cz. 1 diecezja katowicka wraz z częścią diecezji częstochowskiej, opr. P. Nadolski, Katowice 2008, s. 126-127; D. Głazek, Domus Celeberrima, architektura sakralna (katolicka) w przemysłowej części Górnego Śląska 1870-1914, Katowice 2003, s. 148.
| ||||||||||