Otręba Wiktor

Z e-ncyklopedia

Otręba Wiktor (1882-1948), proboszcz w Świętochłowicach

Otreba Wiktor.jpg
grób ks. W. Otręby przy kościele w Świętochłowicach

Urodził się 13 grudnia 1882 w Bogucicach w rodzinie rzemieślnika Jana i Albiny z d. Lippa. Po ukończeniu szkoły ludowej uczył się w gimnazjum w Bytomiu, gdzie w 1904 roku zdał egzamin dojrzałości. W tym samym roku rozpoczął studia na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Wrocławskiego. Święcenia kapłańskie przyjął 22 czerwca 1908 we Wrocławiu z rąk kard. G. Koppa.

Jako wikariusz duszpasterzował w parafiach: Wniebowzięcia NMP w Lubecku, św. Anny w Zabrzu i Wniebowzięcia NMP w Wittichenau koło Zgorzelca. W 1914 roku zdał egzamin proboszczowski. W 1915 roku został mianowany kuratusem w Hoyerswerdzie. Rok później, po erygowaniu tam nowej parafii Świętej Rodziny, otrzymał nominację na jej pierwszego proboszcza. Po przyłączeniu części Górnego Śląska do Polski, powrócił do rodzinnych Bogucic i pełnił tam krótko obowiązki administratora miejscowej parafii św. Szczepana.

W styczniu 1923 roku otrzymał nominację na proboszcza parafii św. Piotra i Pawła w Świętochłowicach. Opiekował się tam różnymi, polskimi i niemieckimi, organizacjami katolickimi. Obok wykonywania zwykłych obowiązków duszpasterskich, angażował się czynnie w sprawy społeczne: wchodził w skład Rady Nadzorczej Banku Ludowego w Świętochłowicach oraz brał aktywny udział w kampanii wyborczej w ramach Śląskiego Bloku Katolicko-Ludowego. W kwietniu 1929 roku bp A. Lisiecki powierzył mu nadzór nad majątkiem diecezjalnym w Kokoszycach.

Z nominacji kolejnego ordynariusza diecezji katowickiej bpa S. Adamskiego został członkiem Consilium Administrationis oraz otrzymał tytuł radcy duchownego i kanonika honorowego Kapituły Katedralnej w Katowicach. Ks. Otręba był ponadto wizytatorem nauki religii dla szkół powszechnych w Lipinach, Chropaczowie i Świętochłowicach. W 1938 roku uczestniczył w Międzynarodowym Kongresie Eucharystycznym w Budapeszcie. Krótko po wybuchu II wojny światowej został zmuszony przez gestapo do opuszczenia swojej parafii. Do Świętochłowic powrócił dopiero po zakończeniu działań wojennych. Zmarł 24 września 1948 w Cieplicach. Został pochowany obok kościoła parafialnego w Świętochłowicach.

Bibliografia

AAKat, Akta personalne ks. Wiktora Otręby; RAA 1923, nr 1, s. 5; WD 1931, nr 2, s. 28; 1948, nr 4, s. 91; Olszar, Duchowieństwo, s. 77, 365, 370-371, 376, 378-379; Myszor, Historia diecezji, s. 68, 116, 189, 445; Gwóźdź, Udział duchowieństwa, s. 203; Parafia Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. Pół wieku, Katowice 2003, s. 30; Grajewski, Wygnanie, s. 177; Martyrologium, s. 198; J. Gawor, Boży Robotnik. Pamięci zmarłego ks. kan. Wiktora Otręby, proboszcza przy kościele św. Piotra w Świętochłowicach i dziekana dekanatu chorzowskiego, GN 1948, nr 41, s. 334; A. Dziurok, Aparat bezpieczeństwa wobec biskupów i kurii katowickiej w latach 1945-1956, [w:] Aparat bezpieczeństwa wobec kurii biskupich w Polsce, Warszawa 2009, s. 62.