Misiuda Leon

Misiuda Leon (1916-1991)

Urodził się 3 listopada 1916 w Miechowicach w powiecie bytomskim. Po podziale Górnego Śląska między Polskę i Niemcy razem z rodzicami zamieszkał najpierw w Tarnowskich Górach, a następnie w Lasowicach. Do szkoły powszechnej i Państwowego Gimnazjum Męskiego uczęszczał w Tarnowskich Górach. W 1936 roku zdał egzamin dojrzałości. W tym samym roku wstąpił do Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie i rozpoczął studia na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Po wybuchu II wojny światowej od stycznia 1940 roku kontynuował studia w seminarium duchownym w Esztergom. Święcenia kapłańskie przyjął 15 czerwca 1941 w Esztergom na Węgrzech. Do końca II wojny światowej był kapelanem obozów uchodźstwa polskiego.

Po powrocie do Ojczyzny pełnił krótko obowiązki wikariusza w parafii świętych Jana i Pawła w Dębie. W maju 1945 roku został skierowany jako wikariusz do parafii Krzyża Świętego w Siemianowicach Śląskich. Otrzymał ponadto nominację na kapelana siemianowickiego męskiego i żeńskiego hufca harcerskiego. W lutym 1946 roku został mianowany katechetą w Państwowym Gimnazjum i Liceum Koedukacyjnym oraz Szkole Dokształcającej Zawodowej w Rybniku. W latach 1947-1957 duszpasterzował na terenie administracji apostolskiej kamieńskiej, lubuskiej i prałatury pilskiej z siedzibą w Gorzowie Wielkopolskim, która cierpiała na wielki brak duchowieństwa. W tym czasie pełnił kolejno funkcje: wikariusza i katechety szkół zawodowych w Zielonej Górze, administratora w parafii Matki Boskiej Bolesnej w Gądkowie Wielkim, katechety w Białogardzie oraz wikariusza, rektora kaplicy pod wezwaniem Najświętszego Serca Pana Jezusa i katechety szkół średnich w Gorzowie Wielkopolskim. Od 1955 roku pracował w referacie szkolnym Kurii Biskupiej w Gorzowie Wielkopolskim.

Po powrocie do diecezji katowickiej w kwietniu 1957 roku został skierowany jako wikariusz do parafii Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Katowicach, a trzy miesiące później do parafii św. Antoniego w Siemianowicach Śląskich. Wraz z dekretem do Siemianowic otrzymał polecenie zorganizowania nowej stacji duszpasterskiej na terenie tzw. Kolonii Alfreda oraz wybudowania kościoła na Osiedlu Tuwima. Bp Stanisław Adamski nadał mu wówczas tytuł kuratusa i prawo do noszenia pelerynki proboszczowskiej. We wrześniu 1958 roku ks. Misiuda został mianowany kuratusem w Hołdunowie. W 1961 roku zdał egzamin proboszczowski. Komisji Egzaminacyjnej przedstawił pisemną pracę nt. Dzieje kuracji Hołdunów. W czerwcu 1964 roku otrzymał nominację na administratora, a dwa lata później na proboszcza w parafii Opatrzności Bożej w Gaszowicach. W 1970 roku wyjechał z Polski. Początkowo przebywał w Holandii i w Republice Federalnej Niemiec. Następnie, już do końca życia, duszpasterzował w parafii Przemienienia Pańskiego w Detroit w Stanach Zjednoczonych. W grudniu 1983 roku został ekskardynowany z diecezji katowickiej, a miesiąc później inkardynowany do archidiecezji Detroit. Zmarł 6 lutego 1991 w Detroit w USA. Został pochowany na cmentarzu parafialnym w Lasowicach.

Bibliografia

Materiały własne autorki.