Malcher Marian

Z e-ncyklopedia

Malcher Marian Antoni (1931-2020)

Malcher Marian.jpg

Urodził się 24 września 1931 w Lublińcu w rodzinie Jana i Moniki z d. Bartos. Szkoły podstawowe, polską i niemiecką, ukończył w Lublińcu podobnie jak szkołę średnią (Liceum Ogólnokształcące im. Adama Mickiewicza w Lublińcu), gdzie zdał egzamin maturalny w 1950 roku. Po maturze wstąpił do Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie, studiując teologię na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego, którą ukończył w 1955 roku . Później podwyższał swoje kwalifikacje teologiczne z zakresu teologii pastoralnej realizowane na Akademii Teologii Katolickiej zakończone obroną pracy magisterskiej w 1977 roku.

Święcenia kapłańskie przyjął z rąk bpa Zdzisława Golińskiego 5 czerwca 1955 w krypcie katedry Chrystusa Króla w Katowicach. Pierwszą placówką wikariuszowską była parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa w Chorzowie Batorym, następnie parafia św. Andrzeja Boboli w Wirku, gdzie funkcje wikariusza pełnił w latach 1958-1960. Potem został skierowany do parafii św. Józefa w Sadowie z zadaniem pracy duszpasterskiej przy kościele filialnym pw. św. Marcina Biskupa i Wyznawcy w Cieszowej z ustnym poleceniem bpa Juliusza Bieńka wszczęcia prac organizacyjnych przygotowujących erygowanie samodzielnej parafii w Cieszowej obejmującej także sąsiednie wioski: Droniowice, Hadra, Kierzki, Mochała. W 1960 roku został powołany przez bpa Herberta Bednorza na referenta charytatywnego diecezji katowickiej. Równocześnie zostało mu zlecone zorganizowanie i prowadzenie duszpasterstwa rodzin oraz kierowanie diecezjalną poradnią życia rodzinnego i zorganizowanie parafialnego poradnictwa rodzinnego we wszystkich parafiach całej diecezji. Zorganizował i przeprowadzał kursy szkoleniowe podstawowe i doskonalące w zakresie poradnictwa rodzinnego oraz opiekował się stałą formacją pracowników i współpracowników kościelnego poradnictwa rodzinnego. Diecezjalna Poradnia Życia Rodzinnego służyła merytorycznym i kadrowym wsparciem dla wielu inicjatyw podejmowanych na rzecz rodziny zarówno na szczeblu całej diecezji, jak i w poszczególnych dekanatach oraz parafiach. Obok działalności w zakresie duszpasterstwa rodzin podejmował w latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych XX wieku inicjatywy duszpasterskie obejmujące młodzież szkolną organizując między innymi wędrowne grupy wakacyjne.

W latach osiemdziesiątych XX wieku, po ogłoszeniu stanu wojennego, gdy wzmogła się akcja dobroczynna Kościoła wobec potrzebujących i prześladowanych przez władze państwowe wzmacniana też przez dobroczynność płynącą z zagranicy, wobec nowych, niezwykle szerokich zadań w zakresie organizowania działalności charytatywnej bp Damian Zimoń przychylił się do prośby o zwolnienie z kierowania diecezjalnymi strukturami poradnictwa rodzinnego. W Katowicach rezydował bp Czesław Domin, który w tym czasie był przewodniczącym Komisji Charytatywnej Episkopatu Polski. Kard. Stefan Wyszyński osobiście prosił ks. Malchera , aby wspierał inicjatywy charytatywne bp. Czesława Domina (równocześnie sufragana katowickiego) także w skali ogólnopolskiej działalności charytatywnej. Zwłaszcza chodziło tu o koordynację współpracy z zagranicznymi ośrodkami Caritas, w tym szczególnie z Caritas austriacką, niemiecką i szwajcarską. Odrębne miejsce zajmowała koordynacja współpracy z Catholic Relief Services w USA zorientowana wówczas szczególnie na tworzenie ogólnopolskiego ośrodka pomocy dzieciom niepełnosprawnym w Rusinowicach (obecnie diecezja gliwicka), doposażenie polskich szpitali w sprzęt medyczny i kolonii charytatywnych w środki żywnościowe. Zadaniem ks. Malchera była też koordynacja ogólnopolskich przedsięwzięć na rzecz opieki wakacyjnej dla dzieci (kolonii charytatywnych) z rodzin ubogich organizowanych przy aktywnym wsparciu Parafialnych Zespołów Charytatywnych we współpracy zagranicznych ośrodków pomocowych dostarczających żywność i materialne wyposażenie ośrodków kolonijnych.

W 1989 roku, w związku ze zmieniającą się sytuacją polityczną w Polsce, mogła odrodzić się Caritas Polska i jej struktury diecezjalne. Bp Damian Zimoń powołał ks. Malchera na dyrektora Caritas Diecezji Katowickiej.

Bezpośrednim rezultatem aktywności organizacyjnej ks. dyr. Malchera było między innymi utworzenie nowych diecezjalnych ośrodków pomocy charytatywnej kierowanej do dzieci, osób starszych („Symeonówki”) oraz chorych, np. w Borowej Wsi, Katowicach-Dębiu, Rudzie-Bielszowicach, Nierodzimiu, Jaworzynce.

Realizowana była również współpraca z zagranicznymi ośrodkami medycznymi polegająca na koordynacji przez dyrektora Caritas Diecezji Katowickiej akcji kierowania do hospitalizacji ciężkich przypadków chorób dziecięcych w szpitalach zagranicznych oraz wizytacja tych szpitali, a także współpraca z polskimi szpitalami dotycząca rozdzielnictwa nadsyłanych z zagranicy lekarstw i sprzętu medycznego. Zadaniem ks. Malchera było także zapewnienie stałej formacji duchowej i intelektualnej pracownikom różnych dzieł charytatywnych realizowane poprzez szkolenia, kursy i cykle wykładów organizowanych w ramach powołanego Diecezjalnego Studium Charytatywnego.

W 1972 roku ks. Malcher rozpoczął adaptację starego domu góralskiego w Brennej (obecnie diecezja bielsko-żywiecka) na potrzeby Ośrodka formacyjnego dla różnych grup osób angażujących się w pracę charytatywną, a wcześniej także w duszpasterstwo rodzin. Wszystkie wymienione wyżej obszary aktywności kontynuowane były do przejścia na emeryturę w roku 2000. Za zgodą abpa Damiana Zimonia Ośrodek formacyjny w Brennej pozostawał pod opieką ks. prał. Mariana Malchera, Kapelana Jego Świątobliwości. Zmarł 11 października 2020 w Domu Księży Emerytów w Katowicach. Uroczystości pogrzebowe odbyły się 15 października 2020 w katowickiej katedrze Chrystusa Króla. Spoczął na cmentarzu przy ul. Sienkiewicza w Katowicach.

Bibliografia

Informacje zgromadzone przez Wojciecha Świątkiewicza - na podstawie wywiadu z ks. prał. Marianem Malcherem przeprowadzonym w 13 czerwca 2010 roku; G. Kreihs, Dobro ukryte w archiwach. Akcja dobroczynna Kościoła katolickiego w czasie kryzysu gospodarczego i politycznego w Polsce w latach 1981-1990, Katowice 2004.