Kościół pw. Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski w Bielsku-Białej

Zalążkiem kościoła i domu zakonnego salwatorianów w Bielsku-Białej była pierwsza placówka salwatoriańska . Po II wojnie światowej w 1945 roku została otwarta bursa dla chłopców szkół średnich w Bielsku. Równocześnie powstała publiczna kaplica, w której gromadzili się okoliczni mieszkańcy, należący do parafii św. Mikołaja. Zgodnie z decyzją Kurii Diecezjalnej w Katowicach 28 stycznia 1969 salwatorianie zostali zobligowani do powadzenia ksiąg metrykalnych, innych ksiąg parafialnych oraz wyznaczono ulice przynależne do tej placówki. Rektorowi kościoła przyznano prawa i obowiązki proboszcza. Początkowo kościół był pw. Matki Boskiej Zbawiciela. Parafia została erygowana 21 stycznia 1981, a jej pierwszym proboszczem został ks. Józef Zydek SDS. 7 lipca 1981 wojewoda wydał zezwolenie na budowę kościoła. Projekt architektoniczny kościoła wykonał Tadeusz Wąsik, a projekt wystroju wnętrza prof. Czesław Dźwigaj. 14 września 1981 rozpoczęto budowę kościoła, z ofiarnym zaangażowaniem parafian i mieszkańców Bielska. Kamień węgielny poświęcił 2 maja 1982 bp Czesław Domin, natomiast 16 grudnia 1983 bp Herbert Bednorz poświęcił kościół. 5 listopada 1984 zmieniono tytuł parafii na Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski.

Do 1992 roku parafia należała do diecezji katowickiej.

Bibliografia

Historia Salwatoriańskiej Parafii NMP Królowej Polski w Bielsku-Białej.